∞ GEÇMİŞİN İZLERİ-VEDA ∞ |3.KİTAP|

11.Bölüm

"Bitsin şu artık!" León'un isyanını başımla onayladım. Stüdyoda şarkı kaydedecek zaman bulunamamıştı sanki! Ludmila ve Federico'nun düğün gününde neden bize bunu yapıyorlardı, anlamıyorum. Marotti'nin eskisi kadar kötü olmadığını düşünmek nasıl da büyük bir aptallıkmış meğer! Halâ aynıydı. Bugün çocukların düğününün olduğunu onlarca kez söylemiş olsak da, dinlemedi bizi. Neymiş? İş, arkadaşlıktan daha önemliymiş. Neden yıllardır yapayalnız olduğunu anlamak zor değildi...

León'un eline tutuşturduğu, şarkı sözlerinin bulunduğu, kağıda öfkeyle baktım. Törenin başlamasına iki saat kalmıştı ve biz, kayıt yapıyorduk! Bu mesleği tüm kalbimle istemiyor olsaydım, arkama bile bakmadan giderdim. Maalesef ki çok istiyordum ve mecburdum, mecburduk.

Öfkeyle bir nefes alıp, şarkıya baktım. Verte de Lejos'un olmasını beklemiyordum açıkçası. Bu şarkıya klip de çekilecekti ve Tomás... izleyecekti. Benim için yazdığı bu şarkıyı, León ile söylerken görecekti beni. Şarkının sözleri Tomás'ı, Arcelia'yı, Serafina'yı, Lara'yı, Diego'yu ve Leonel'i hatırlatıyordu bana. Radyoda dinlediğim günden beri kaçıyordum bu şarkıdan. Şimdiyse, onu söylemem bekleniyordu.

"Başlayın!" deyip, yanımızdan ayrıldı. 

Elimle alnımı ovuşturdum. León'a bakmaya cesaret edemiyordum, çünkü bakışlarından fazlasıyla korkuyordum. Aslında tam korktuğum da söylenemezdi. Her şey geçmişte kaldığından, birbirimiz için var olduğumuzu biliyordum. Kimsenin, özellikle de bir şarkının, beni korkutması saçmalığın daniskasıydı! Sadece... 'León ne der?' endişesi vardı içimde, birazcık.

Marotti'nin elleriyle değişik değişik hareketler yapmasına gözlerimi devirdikten sonra, cesaretimi topladım ve León'a baktım. "Söyleyeceğiz artık, yapacak bir şey yok," dedi. Tabii yüzüne aptal aptal bakmayı ihmal etmemiştim. León, bunu söylemişti. Hemde bana! Bu adamın değişik ruh hali -benim de ruh halim karmaşıktı ama León kadar değil, sayılır- beni bir gün delirtecekti. Neden delireceğime gelirsek; ona ayak uydurmaya çalışırken beynim yanacaktı, o kadar.

Arkamızdaki ekip çalmaya başlayınca, kalp atışlarım hızlandı. Elimden geldiğince kimseyi düşünmemeye çalışacaktım. Yapabilirim, diyerek kendimi sakinleştirmeye çabaladım. Az da olsa işe yaradığı söylenebilirdi. 

Como explicar...
Nasıl açıklayayım,

No dejo de pensar en ti
Seni düşünmeden duramıyorum,

en nosotros dos
İkimizi...

Diğerleri yerine León'u düşünmeye başlamıştım. Tabii nakarat kısmında diğerleri girecekti aklıma ama bu kadarı bile yeterliydi benim için...

Puedo vivir como en un cuento
Bir masaldaki gibi yaşayabilirim,

si estoy contigo
Eğer seninleysem,

que revive a cada página el amor...
Her sayfada yeniden yaşar aşk...

Şimdi onunla ilk çıkmaya başladığımız zamanlarda, onun için yaptığım doğum günü partisi gelmişti aklıma. Onun için özel olarak yaptırdığım, üzerinde Güzel ve Çirkin masalındaki karakterler geldi gözlerimin önüne. León'la bakışlarımız kenetlendiğinde, yüzüme kocaman bir gülücük yerleşti. Şarkı söylemiyor olsaydık, ona sarılacaktım ama söylüyorduk işte! Artık şarkı bittiğinde...