Bölüm 4. 🥀 Aslan, kurt ve kuzu 🥀

592 50 144
                                    


Merhaba benim ponçik okurlarım. Bölüm biraz gecikti, zira bir türlü bitiremedim. İstediğiniz gibi uzun bir bölüm olması için daha çok zaman harcamam gerekiyordu bu yüzden hepinizi merakta koydum. Gerçi çokta uzun bir bölüm olmadı ama hikayenin formatı yüzünden çok uzun bölümler yazamıyorum. Ayrıca ilk kez askeri konuyu kaleme aldığım için biraz acemiyim diyebilirim. Her neyse sözü fazla uzatıp sizi yormak istemiyorum. O güzel düşüncelerinizi ve yorumlarınızı eksik etmeyin. İyi okumalar. 💞


   "Eylem!"

Fethi'nin bağırışını duyan koridorda ki her kes onun odasına koşmuştu. Aklına bin tane korkunç düşünce gelirken korkudan kendini kaybetmişti adam.

"Fethi ne oldu?" dedi Yavuz nefes nefese.

Fethi sanki etrafında olup biteni duymuyormuş, dünyadan soyutlanmış gibi tüm dikkatini telefona vermişti. Ahizenin diğer ucundan gelecek kadının sesine muhtaçtı o an. Daha yeni tanıdığı, düne kadar neredeyse nefret ettiği ve bir gündür arkadaş olduğu kadın için neden bu kadar korktuğunu sorgulamıyordu o an. Umurunda da değildi zaten. Umurunda olan tek şey kadının hayatta olmasıydı o an için.

"Ne oldu?" dedi odanın önündeki kalabalığı görüp endişeyle odaya giren Derya.

"Eylem cevap versene. Eylem iyi misin?"

Fethi telaşla odada sağa sola geziniyordu. Oğuz daha fazla tahammül edemedi adamın haline ve yanına yaklaşıp kollarından tutarak sarstı onu.

"Oğlum kendine gel. Sakin olsana bir, ne oldu anlat hadi"

"Komutanım, ben Eylem'le konuşuyordum sonra bir anda sesi kesildi, ardından bir el ateş sesi duydum" dedi Fethi sonunda kendine gelmeyi başardıktan sonra. "Başına bir şey geldi sanırım"

Adamın söyledikleriyle Derya da paniklemişti. Hızla onların yanına yaklaştı.

"Ne oldu Eylem'e?" dedi Fethi'nin yüzüne bakıp.

"B-ben bilmiyorum, sadece silah sesi duydum"

Çalmaya başlayan telefonun sesiyle sustu Fethi. Elindeki telefona çevirdi bakışlarını. Demin kapanmıştı ve şimdi yeniden çalıyordu. Arayan Eylemdi. Fakat telefonun diğer ucundaki kişinin Eylem olduğundan emin olamadı o an.

"Kim?" dedi Yavuz onlara yaklaşıp. "Eylem mi?"

"Onun numarası ama emin değilim" dedi Fethi kuşkuyla. "Eğer yakalandıysa kiminle konuştuğunu öğrenmek için geri  arıyor olabilirler."

Derya'nın içini dehşetli korku kaplarken yıllar önceki o vahşet olayı hatırladı. O günde aynen böyle olmuştu. Mete'nin telefonu yakalanınca onu arayan son numarayı geri aramışlardı, Derya panikle cevap verip konuşunca anlaşılmıştı ajan olduğu. Tarihin tekerrür etmesine izin veremezdi.

"Aç ama konuşma" dedi çalmaya devam eden telefona kararsızca bakan Fethi'ye. "Kiminle konuştuğu anlaşılmasın"

Fethi olumlu anlamda kafasını salladıktan sonra telefonu açıp kulağına götürdü.

"Fethi?"

Kadının sakin sesini duyunca içine su serpilmişti adamın. Derin bir nefes aldı gözlerini sıkıca yumup açarken. Kenarda ona bakıp cevap bekleyen insanlara bakıp gülümsedi kadının iyi olduğunu söyler gibi.

"Eylem ne oldu bir anda? Sen iyi misin?"

"Fiziki olarak iyiyim. Fakat başım belaya girebilir" dedi Eylem kısık sesle konuşurken.

Vatanım Sensin 🥀Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin