Hallo Iedereen!
Dit word mijn eerste boek wat ik schrijf en ik hoop dat het jullie bevalt :) reacties zijn natuurlijk welkom want dan weet ik of ik door moet gaan ;)
Mijn naam is Jody. En ik ben 16 jaar. Als klein kind ben ik geadopteerd. Nu zul je wel denken dat ik uit een of ander vreemd ver land kom, maar eigenlijk zijn mijn echte ouders gewoon net als mij nederlanders. Het enigste wat ik weet van mn ouders is dat ik niet welkom bij hen was, en dat ik totaal ongewenst was. Een streng gelovig stel heeft me toen geadopteerd en dat waren dus mijn nieuwe ouders.
Het geloof speelde een belangrijke rol bij mijn ouders. Iedere Zondag moesten we naar de kerk en doordeweeks moest ik ook naar de kerk voor een bijbelstudie. Dit alles haatte ik! Het ergste was de mensen die ik daar ontmoette. Vooral de priester. Ik zal jullie mijn verhaal vertellen..
Ik zat alleen voorin in de klas. Ik voelde dat kinderen naar me keken. Ik was het wel gewend. Ik droeg lange rokken tot op mijn enkels en had elke dag lange koltruien aan. Iedere dag hetzelfde. In de ogen van de kinderen uit mijn klas was ik maar een vreemd kind. Maar ik had geen keus want het moest van mijn ouders en de kerk. En als ik niet zou luisteren naar mijn ouders en de kerk zou ik verbannen worden uit het gezin. Daar zat ik niet op te wachten, want waar moest ik heen?!
"jody! Opletten en blijf bij de les, niet zo dagdromen".
Achtermij hoorde ik gechiegel en ik kleurde langzaam rood. Ik besloot op te letten en probeerde mijn gedachten erbij te houden. wanneer de leraar even niet keek wert er achter mij aan mijn vlecht getrokken en werden er propjes tegen mijn hoofd gegooit. Van binnen stroomde ik over van tranen maar tegenover de klas hield ik me stil.. Gelukkig ging al gouw de bel, Ik geloof dat ik er als eerste uit rende. Weg uit die nare klas.
Eenmaal buiten zag ik de jeep van mijn moeder al staan. Ja het klinkt misschien raar maar elke dag word ik opgehaalt met de auto om te voorkomen dat ik de stad in zou gaan om de wereldse dingen te ontdekken. Eettentjes, barretjes, kledingwinkels, ik mocht er niet heen. Ik mocht zelfs niet met een vriendin mee naar huis! Mijn ouders waren bang dat ik onchristelijke dingen zou doen.
'Hoe was je dag op school lievert?'
'Mwaa.. Ging wel.'
Thuis gekomen liep ik naar boven toe. Moeder vertelde in de auto dat er een nieuwe priester zou komen in de kerk. De oude priester was te oud om zijn werk te doen en had besloten met pensioen te gaan. Ik vond het erg jammer want hij kon hele mooie verhalen vertellen. Deze avond zou de nieuwe priester in de kerk bijbelstudie geven dus ik ging naar boven om me om te kleden.
Een meisje in de spiegel staarde me aan. Lang blond haar en glinsterende groene ogen. Lange benen en een mooi bovenlichaam. Achter al die lelijke kleren kon je niet eens zien hoe mooi ik eigenlijk was. Het liefst deed ik een mooi top aan waardoor je de vormen van mijn lichaam goed kon zien. Jammer dat het niet mocht van moeder. Volgens mijn moeder zou ik teveel jongens en mannen aantrekken die me zouden misbruiken en de duivelse wereld intrekken. Natuurlijk vond ik dat overdreven, maar ik kon er niets aan veranderen. Ik borstelde mijn haren en deed er 2 vlechten in. Daarna pakte ik een lange jurk uit de kast en deed die aan. Ik zag er zoutloos uit, maar mijn moeder zei dat ik er prachtig uitzach. Niet dus.
JE LEEST
My Life
Teen FictionJody is een meisje van 16 en woont in een streng gelovig gezin. Alles word door haar ouders verboden. De kerk waar ze naartoe gaat word Jody misbruikt. Maar dan leert ze een jongen kennen die haar leven drastisch laat veranderen...