My Life

Op mijn knieen zat ik de deur schoon te boenen. Ook de grond had ik maar nat gemaakt en geboent. Zelfs de boekenkast naast de deur zat eronder! Voorzichtig probeerde ik te gaan staan, wat een felle steek in mijn enkel veroorzaakte. "Aauww." Ik beet op mijn lippen. Opeens viel mijn blik op een klein rond apparaatje tussen de boeken. "Wat is dat?" vroeg ik me hardop af. Met een doekje veegde ik het schoon en pakte het op. Er zat een aan en uit knopje op en een rood lichtje was aan het knipperen. Ik draaide het apparaatje om. Een paar draadjes waren te zien maar verder stelde het niet veel voor. Zonder er verder bij na te denken gooide ik het in een hoekje van mijn kamer. Eindelijk was mijn kamer schoon en ging ik al hinkelend weer op de stoel zitten. Moeheid overviel me weer. Ik ondersteunde met mijn handen mijn hoofd en een paar minuten lang bleef ik zo zitten. Mijn hoofd duizelde en tintelingen gingen door mijn enkel. Waarschijnlijk had ik die nu al weer overbelast. De tijd tikte voorbij terwijl ik nog steeds niks gedaan had en ik doelloos voor me uit liep te staren. Ik had zelfs geen besef van tijd meer. Was het al middag? Mijn klok had ik per ongeluk kapot gegooit en mijn mobieltje was ik op de een of andere manier kwijtgeraakt. Zuchtend probeerde ik nog wat huiswerk te maken, maar ik voelde dat mijn lichaam en geest protesteerden. Ik wierp een blik uit het raam en een koude tocht streek langs mijn hoofd. Ik huiverde en rilde als een idioot en voelde dat ik mijn lichaam bijna niet meer onder controle had. Ik moest snel wat anders aandoen! Iets te snel probeerde ik op te staan van mijn stoel waardoor er een felle pijnscheut door mijn enkel schoot. "Auww". Van schrik beet ik op mijn lip. Langzaam stond ik op en hinkelde naar mijn kledingkast. Ik pakte mijn warmste kleding en ging voor de spiegel staan. Vlug probeerde ik me uit te kleden, wat best moeilijk ging. Ontzet keek ik naar mijn bijna naakte lichaam in de spiegel. Zachtjes begon ik te snikken. mijn lichaam zag er gepijnigd uit en overal tekenden zich blauwe plekken. Ik durfde er niet verder naar te kijken en vlug deed ik mijn verdere kleren aan. Eigenlijk had ik best wel honger gekregen maar was er niemand die mij wat te eten kwam geven. Snikkend ging ik op mijn bed liggen en probeerde te gaan slapen.

Pov: Simon

Wat een geluk!! Jody, dom meisje is ze ook. Ze had geen idee wat een camera was en gooide het gewoon in een hoekje van haar kamer, alsof het niets was. Voor mij werd het alleen maar beter want het zicht op de slaapkamer werd opeens een stuk groter, zodat ik precies alles kon zien wat Jody doet!  En dan opeens dat moment dat ze opstaat van haar stoel en voor de grote spiegel gaat staan en zich uit gaat kleden. Ik zat op het puntje van mijn stoel en keek hoe Jody zich uitkleed. Eerst haar broek. Dan haar trui.. Ze stond aangedaan in de spiegel te staren en volgens mij huilde ze ook. Maar mijn blik was gericht op haar grote ronde borsten. Ze puilden uit in de veelste kleine bh die ze droeg. Mijn blik dwaalde verder naar beneden en mijn fantasieen sloegen op hol. Mijn lijf tintelde en ik kon het niet langer volhouden. Ik moest naar haar toe.

Gekraak. Getik. Voetstappen. Gefluister. Langzaam word ik wakker uit een onrustige slaap. Buiten is het nog in duistere nacht gehuld. Mijn ademhaling gaat een stuk sneller opeens. Ik hoor toch echt duidelijk dat er iemand aankomt! Bewegingsloos lig ik in bed. Ik hoor dat mijn slaapkamerdeur van het slot gedraaid word en dat de deur vervolgens stilletjes opengaat. Ik doe alsof ik nog in diepe slaap ben. Ik hoor de deur weer dichtvallen en voetstappen naderen mijn bed. Met ingehouden spanning wacht ik af wat er gaat gebeuren. Een plakkerige zweterige vinger raakt licht mijn hoofd aan. Ik krimp ineen en ga op mijn buik liggen en begraaf mijn hoofd in mijn kussen. "Ben je wakker?" Fluistert de stem. Ik zeg niks en doe alsof ik slaap. De zweterige vinger raakt me opnieuw aan en begint me te strelen in mijn nek. Opeens geheel onverwachts voel ik een prik in mijn arm. Het lijkt wel een spuit ofzoiets. Verschrikt draai ik me om en ga rechtop zitten. "Ahaa je bent wakker". Fluistert de stem.  "Angstig kijk ik naar Simon. Het is donker dus ik kan hem niet zo heel goed zin. "Ja" Fluister ik met schorre stem. "Fijn". Zegt Simon zacht en hij glimlacht vriendelijk naar me. Ik lijk opeens in trance en weet niks te zeggen en kan me ook niet meer bewegen. Met een lichte kreun ga ik liggen. Ik voel me vaag worden en alles lijkt me opeens niet meer te schelen. Simon is best een aardige man toch? Simon raakt met zn zweterige handen mijn hoofd aan en streelt mijn nek. Eigenlijk voelt het best fijn. Waarom heb ik het nog niet eerder zo ervaren? De handen verwijderen de deken en verwijderen mijn warme pyama. Ik weet het niet zeker maar volgens mij lig ik in ondergoed in bed nu. Alles is zo wazig opeens. Het voelt alsof ik zweef maar in werkelheid is het niet zo. De handen van Simon maken met een behendig gebaar mijn bh los. Hij streelt langzaam en voorzichtig mijn borsten en beroerd mijn lippen. Op de een of andere manier vind ik het niet erg wat hij doet maar is het juist fijn. Zijn handen gaan nu wat wilder tekeer en zijn lichaam heeft hij op mij getild. Ik geloof dat ik hem zelfs terugzoen. Mijn lichaam tintelt wanneer zijn vingers mijn slipje bereiken en langzaam die vingers onder mijn slipje verdwijnen. Ik kreun.

Opeens doemt er een beeld op voor mijn ogen. Alsof ik het droom. Blauwgrijze ogen staren me aan en zwarte krulletjes wapperen om hem heen. Hij fluistert: "Jody.. Word wakker.. Ik heb je nodig". Het beeld verdwijnt voor ogen en opeens lijkt het alsof ik weer bij bewustzijn kom. Mijn lichaam begint weer normaal aan te voelen alsof er een verdoving is uitgewerkt. Ik merk dat mijn onderbroek nat en kleverig is. "Bah! Ik heb geplast in bed!"  Ontzet kijk ik naar de kring in bed. Ik besef ook dat ik weer alleen ben en dat er geen man op me ligt. Wat is er allemaal gebeurd? Ik probeer mijn gedachten op een rijtje te zetten maar ik heb zo'n erge hoofdpijn dat ik weer terug in de kussens val en in slaap val.