My Life

Het was koud buiten en ik trok de kraag van mijn jas nog dichter tegen me aan. Het was maar een klein stukje lopen naar de kerk, maar ik voelde me bevroren tot op

mijn botten. Het was ook al bijna december, en zou me niets verbazen als de eerste sneeuw binnenkort zou vallen.

Bij de kerk aangekomen deed ik de grote stalen houten deur open. Het maakte een hoog piepend geluid, en snel deed ik de deur weer dicht. Ik keek met samengeknepen ogen om me heen. Het was koud en donker in de hal van de kerk. en een regendruppel gleed van boven in mijn nek. Ik gaf een klein gilletje van schrik.

'Is daar iemand?' Een jonge mannenstem klonk niet ver bij haar vandaan.

'ja hier!'

'kom maar in dit zaaltje, je bent de eerste die er is'. Ik deed de deur van het zaaltje open en keek recht in de ogen van de jongeman die voor me stond. Ik schrok van wat ik zag en deed een stapje achteruit. De jongeman had een lange zwarte toga aan. Maar de toga hing een srukje open.. Ik zag nog net dat de man geen kleren onder zijn toga aan had. 'Is er iets? Je staart me zo raar aan' 'Nee hoor niks..' Ik stotterde en liep rood aan. 'Ik zal mij even voorstellen, Ik ben meneer Peters. Simon Peters. Noem me maar gewoon Simon.' Simon glimlachte naar me. Ik zei: 'Oke.,, Ik ben Jody' Ik durfde de man niet aan te kijken. Er kwamen nog meer meisjes binnen en ze stelden zich allemaal voor aan Simon. We kwamen hier eigenlijk voor bijbelstudie maar het onderwerp ging totaal ergens anders over. Simon vertelde over zijn jeugd en over zijn opleiding aan de universiteit. Het intersseerde mij niet. Mijn gedachten dwaalden steeds af van wat ik zag toen ik binnenkwam. Ik voelde me langzamerhand misselijk worden.

Mijn vader hield me tegen toen ik naar mijn kamer wilde gaan. 'Hoe was bijbelstudie?' 'Ik ben misselijk, mag ik alstublieft naar mijn kamer?' Ik keek mijn vader smekend aan. 'Is goed meisje van van me'. Mijn ouders waren best aardig zolang ik ze maar gehoorzaamde en geen verkeerde dingen deed. Alleen de vraag is hoe lang ik dit nog vol ga houden.. school, bijbelstudie, de kerk. Het zat mij allemaal in de weg.

's Nachts droomde Jody dat ze samen met Simon in een kille donkere kelder zat. Simon had zijn toga aan en deed hem expres een stukje open. Hij dwong Jody om te kijken. Jody wilde het niet zien en draaide haar hoofd weg. 'KIJK JODY!' met een ruk draaide Jody haar hoofd weer naar Simon. Simon stond opeens monsterlijk dichtbij..

Ik deed mijn ogen open. Ik had een akelige droom gehad. Snel deed ik het lampje aan en ging zuchtend rechtop zitten. De klok wees nog maar 5 uur aan. Veel te vroeg om op te staan dus ik deed nog maar een poging om verder te slapen.

Voor de tweede keer schoot ik wakker. De klok wees 8 uur aan. Ik wist dat ik moest opstaan maar ik had helemaal geen zin. Ik voelde me beroerd en had geen puf om op te staan. Na een paar minuten stond ik langzaam op. Op mijn traagst kleede ik me aan en liep naar beneden. Ik verwachte mijn ouders aan te treffen maar ze waren er niet! Ik keek om me heen en zag een briefje op tafel liggen. Nieuwschierig liep ik er heen. Maar toen ging de bel. Dat briefje kwam later wel en ik liep naar de deur om te kijken wie er was. Niemand dus. Vervelende buurtkinderen ook. Vlug liep ik weer naar het briefje toe en begon het te lezen:

Lieve Jody

Je vader en moeder zijn op bezoek bij meneer Simon Peters om kennis te maken. Wij kunnen je dus niet naar schoolbrengen dus je mag voor deze keer zelf naar school gaan. We vertrouwen op je. Pas op jezelf!

Liefs Pa en ma

Wauw dit had ik niet verwacht! Nog nooit heeft ze zelf naar school gefietst. Ik smeerde wat boterhammen en ik pakte wat te drinken. Ik liep naar buiten en bedacht me iets. Ik had nog geld wat ik al heel lang op mijn kamer had liggen en aangezien ik langs het centrum van de stad kwam om naar school te komen, kon ik mooi even stiekem in het centrum kijken..

Het was koud en nat buiten. Ik fietste en fietse maar kwam bijna niet vooruit. Eigenlijk fietste ik haast nooit omdat ik altijd met de auto was en anders liep ik. Eindelijk het centrum! Ik had het ondertussen al wat warmer gekregen van het harde fietsen en ik stapte af. Zet mijn fiets op slot en loop door het centrum.

Het is dinsdagochtend en het is heel rustig. Er lopen alleen een paar bejaarden rond en een vrouw met een kinderwagen. De winkels zijn nog niet eens open op de vroege ochtend. Beetje jammer.. had ik net zo goed naar school kunnen gaan, maar nu spijbel ik toch al dus het maakt niet uit. Opeens sta ik voor een etalage ruit van een kledingwinkel. 'Wauww' fluister ik hardop. Zoiets moois had ze nog nooit gezien! Een heel mooi donkerrood jurkje met pareltjes en kant en mooi gedaitalleerd in de middel. Met daaronder prachtige hoge pumps met pareltjes aan de achterkant.

'Dat zou je wel willen hebben he?'

klinkt plotseling een stem achter me. Ik schrik me rot en draai me om. Voor me zie ik een jongen met blauwgrijze ogen en zwart krullend haar wat een beetje voor zijn ogen hangt. 'Moet jij niet op school zitten?' Vraagt de jongen nieuwschierig.

Dit was het 2e deel en ik hoop dat jullie het verhaal leuk vinden :-D