MOR(islami_tamamlandı)

😂Havuzlar kapatılmasın😂

Selamün Aleyküm okurlarım uzun bir aradan sonra yine birlikteyiz. Öncelikle zamansızlıktan dolayı bölüm yazamadığım için ve sizi beklettiğimden dolayı affınıza sığınıyorum. Sevgili okurcum Ruh-um dün yetiştiremediğim için sen de çok özür dilerim, kitaba ilgin alakan için de çok teşekkür ederim. Inşallah bu hafta içinde çift bölümle sizlere kendimi affettireceğim😉
  iyi okumalar.
Sevgilerle,

HEMŞİRE YAZAR

RÜVEYDA’DAN

Mustafa’nın yanından ayrılıp, abimin attığı konuma doğru ilerlerken salak salak sırıttığımı aynadaki
yansımamdan fark edebildim. Ne güzeldi onunla olan dakikalarımız. Her ana kocaman bir mutluluk
sığardı. Kıkırdayarak trafik lambasında durduğumda çalan telefonumu cevaplamak için kulaklığı
taktım.
‘’Ne var Hümeyra ne oldu? Neden arıyorsun?’’
‘’Sana da Selamünaleyküm ablacığım nöbet yoğundu sanırım bu sinir ondan.’’
Hayır düşüncelerimin içine tükürdün ondan diyen iç sesime göz devirip, yeşil yanmasıyla gaza bastım.
‘’Sinirli değilim; ama sinirleniyorum sıpa kardeşim. Ne söyleyeceksen söyle uğraşamam kapatırım
telefonu.’’
‘’Aa milletin ablası arayıp hal hatır sorar benim ki de telefonda sayar. Allah’ım nedir bu çektiğim.
Abim desen yanımdan Aslı’yı alıp götürür ablam desen…..’’
Duyduğumla frene basıp çığlığı atmam bir oldu. Ne demek abim Aslı’yı alıp götürür.
‘’Ayy abla kulağım sağır oldu sanırım senle konuşamayacağım kapatayım bağriii!’’
‘’Çıldırtma beni Hümeyra nasıl abim Aslı’yı alıp götürdü.’’
‘’Bizde beleşe dedikodu olmaz biliyorsun Rüveyda Hanım.’’
Üçkağıtçı kardeşim her zamanki gibi işini bilmişlikler yapıyordu. Allah’ım ben ne çeşit insanlarla
yaşıyorum. Kafamı kaldırıp sabır dilerken dişlerimin arasından karşıda beni meraktan kudurttuğu için
gülen kardeşime cevap verdim.
‘’Bana bak kafamı bozma eğer kayda değer bir şey yoksa eve gelince gazabıma uğrarsın.’’
‘’Neyse tamam sen istemiyorsun ben bu önemli haberi seninle paylaşmayayım hadi selametle!’’
‘’TAMAM KAPATMA! Gelince sana çikolata alacağım.’’
‘’Abla! Ben çocuk muyum ne yapacağım çikolatayı. Bu haberi sana en az bir Yunus Emre’ye veririm.
Sonuçta Yunus Emre önemli bir şahsiyet diymi?’’
‘’Üçkağıtçı Hümeyra söyle tamam.’’
‘’Aslı abimi seviyormuş.’’
‘’NE!’’
‘’Dahası var abim de boş değil sanırım o da Aslı’yı kıskandı. Sonra da Aslı yanlışlıkla abimi sevdiğini
söylerken abim duydu. Sonra da Aslı’yı da alıp gitti.’’
‘’Dur şimdi. Ben hiçbir şey anlamadım baştan anlat şu işi.’’ …
Hümeyra’nın anlattıklarıyla şok üstüne şok geçirdim. Telefonun diğer ucundaki kardeşimin sesiyle gerçek
dünyaya döndükten sonra kendimi toparladım.
‘’Ee Hümeyra, ben bunu nasıl Mustafa’dan saklarım?’’
‘’Abla orasını bilemem de Aslı ne tepki verdi çok merak ediyorum doğrusu.’’

‘’Abime birazdan sorar öğrenirim beni çağırdı zaten.’’
Telefonda bir şeyler sormaya çalışan Hümeyra’ya sinsi bir gülümseme yollayıp,aramayı sonlandırdım, arabayı çalıştırdım.
Mustafa’dan bu konuyu saklamak zor olsa da abimin Aslı’yla uğraşma fikri kulağa gayet hoş geliyordu.
Konumun olduğu yere vardığımda çekilen külüstürün ardından üstü ıslak abimle karşılaştım. Canı
sıkkın olması çekiciye para vermesinden mi yoksa Aslı’dan mı olduğunu kafamda tartıp ölçtükten
sonra bu soruları es geçip yanına geldim.
‘’Ee?’’
‘’Ne ee araba mezarlığına gitti gözümün nuru.’’
Hüzünle söylediği cümleye buruk bir gülümseme bıraktım. Kolundan çekiştirip otitoya yönelttim
adımlarımızı. Arabaya bindiğimizde derin bir sessizlik oldu. Şoför koltuğunda kaşları çatık bir şekilde
yola bakan abime baktım. Dikkatini çekmek için bir iki öksürdüm, cevap vermeyince biraz daha
öksüreceğim derken tükürüğümde boğulup ard arda öksürmeye başladım. Yaşaran gözlerime inat
öksürmeyi sürdürürken, uzatılan suyla zoraki durdurabildim.
‘’Bir akıllı da denk gelmez mi Allah’ım bir tane başka istemiyorum. Tükürüğünde boğulan kardeş
paketini ben sipariş etmedim, yeminle ben etmedim.’’
‘’Ağ..bii.. öhöhöh.. ölüyom … şura..da.. bunu mu..öhöhöh tak..tın..’’
‘’İç o zaman ruh hastası kardeşim. Para verdik biz buna.’’
‘’Pa..ra öhöhöh ben..den ..öhöhö.. önemli mi sanki?’’
Söylenerek içtiğim sudan sonra birazcık da olsa rahatlamıştım. Biraz daha içtikten sonra kendime
gelince sahte bir gülümseme takındım.
‘’Abicim?’’
‘’Efendim gül çiçeğim baştan söyleyeyim param yok!’’
‘’Aaa paranın aramızda lafı mı olur, Hümeyra bir şeyler anlattı sana onu soracaktım.’’
‘’Kaç paraya sattı Allah aşkına Hümeyra bedavaya iş yapmaz?’’
‘’Yunus Emre’ye.’’
‘’Yuh Rüveyda salak mısın Yunus Emre’yi bana versen ben de anlatırdım her şeyi.’’
‘’Abi hadi çatlatma ya ne oldu anlatsana.’’
Mızmızlanınca sinirli yüz ifadesine tekrar bürünüp yola sabitledi bakışlarını. Bir insan nasıl bu kadar
inatçı ve cimri olabilir. ‘hıh’ deyip kollarımı bağladım, sonra da kafamı yan tarafımdaki cama çevirdim.
Bu taktik de yaramazsa gitti güzelim Yunus Emre.
‘’Tamam küsme hemen. Orada olanları zaten Hümeyra sana satmış, sonrasında da kız kafamdan aşağı
bir şişe altını çiziyorum parayla alınan bir şişe suyu bocaladı.’’
Dedikleriyle kahkahayı patlatmam bir olunca sinirli bakışlarına maruz kaldım. Yavaşça yerime sinip
dudaklarımı birbirine bastırarak gülmemeye çalıştım. Tabi ancak çalışmamla kaldım. Tuttuğum
kahkaham tekrar yerini alırken abim ışıkta durup dik dik yüzüme baktı, bir iki sabır çekti.
‘’Bana bak böyle yapacaksan anlatmam ha! Ne lan bu kadınların hali. Kız para verilen şeyi başımdan
aşağı döküp gitti ya lan.’’
‘’Abi şampuana da para veriyoruz onu da başımızdan aşağı döküyoruz.’’
Kaşlarını çatıp parmağını sallayınca elimle ağzımı fermuar gibi çektim. ………………………………………………………
‘’Ee abla çatlatma anlatsana hadi ne olmuş, bir üstümü giyineceğim, bir bunu yapacağım diye iki
saattir anlatmadın?’’
Meraklı kardeşime gülümseyerek baktım. Elimi açıp ona uzatınca garip garip baktı.
‘’Diyorum ki biz de beleşe bilgi olmaz uzat Yunus Emre’mi geri!’’
‘’Afffff’’
Söylenerek bir saat önce ona verdiğim parayı geri uzattı. Ben de abimden kaybettiğim parayı tekrar
kazanmanın hazzıyla anlatmaya başladım.
…
‘’Ahahahaha demek üstüne sıcak çay dökerim demiş. Çok komik ya. Ee abim neye üzülmüş tam
olarak? Ya da dur ben tahmin edeyim 5tl verdiği suyun kafasından aşağı dökülmesine. ‘’
Gülerek başımı salladığımda aşağıdaki abimin duyacağını bile bile kahkaha attık. Duyarsa duysundu. O
gidip kendi derdine yansındı hatta.
MELİH’DEN