NOTİCE ME ~ JİROSE ~

3...

Daha Rose uyurken kalkmıştı Jisoo. Okula gidip bir an önce bu işi bitirmem gerek diye düşünmüştü. Belki biraz erken olabilirdi ama Jimin de okula erken geliyor ve kantinde bir şeyler yitiyordu.

Jisoo okulun kapısından yavaşça içeriye sızdı. Gözleri önce kantine daha sonra da banklara kaydı. Sarı saçlı ve bol giyimli biri oturuyordu. Direk anlamıştı bunun o olduğunu. Yavaşça yanına gitti ve tam karşısına oturdu.

O ise halen daha elindeki limonatayı yudumluyordu. Jisoo'nun geldiğinden bile haberi yoktu belki. Limonatanın içindeki pipeti karıştırmakla yetiniyordu.

     Birkaç dakika sonra Jisoo Jimin'in kendisini görmediğine kanaat verip hafif bir öksürük patlattı. Jimin kafasını kaldırınca karşısında gördüğü Jisoo ile şaşırmıştı. Neden buraya geldi diye düşünürken kız çoktan konuşmaya başlamıştı.

— Jimin... Sana bir şey söylemeliyim.

Jimin meraklı gözlerle Jisoo'ya bakıyordu.

— Ama. Ama sana güvenebilir miyim?

Oğlan bu seferde evet anlamı verecek bir şekilde kafasını bir aşağı bir yukarı salladı.

Hızlı bir giriş yapacağı her halinden belliydi. Önce derin bir nefes aldı daha sonrasında ise
konuşmaya başladı

— Niye bunu yapıyorsun ha? Neden bile bile onun önünde yiyişiyordun ki? Onun seni orta okuldan beri sevdiğini?! Rose'nin sana aşık olduğunu bilmiyor musun Park Jimin?! Hergün nasıl ağalıyor biliyor musun ha?

Jimin'in şuanki yüz ifadesi ile şaşkınlığını belli ediyordu. Bu kadar konuşmaya karşılık tek " ne" diyebililmişti.

— Lütfen bunu ona söyleme diye yalvaran gözler ile ona bakıyordu. Taki onay işareti alana kadar. Derin bir nefes verdi kız olanı.

— En sevdiği renk mordur. Pek kızmaz ama içten kırılır. Herşeyi içine atar. Birine bağlanırsa bir daha kopamaz. Çok utangaçtır. O yüzden bazı şeyleri söyleyemez. Kaç yıl oldu ama sen onu fark etmedin. Lütfen Jimin. Artık onu fark et.

      Kız sözünü bitirdikten sonra banktan yavaşça kalktı. Yanındaki çantasını da alıp okulun içine doğru ilerledi. Oğlan ise sadece arkasından bakakalmıştı.