Kara duvar

Gizli oda

Sabah okul vardı. Geç yattığım için erken kalkamadım. Ve okula biraz geciktim. Sınıfa girdim, ama ÖĞRETMEN geç kağıdı almamı istedi. Offf, şimdi tekrar üç kat inip bir kat yukarı çıkıcam, sonra da tekrar bir kat inip üç kat yukarı çıkıcaktım. İstemesem de almak zorundaydım geç kağıdını. O yüzden çıktım sınıftan. Geç kağıdını aldım, ama tekrar sınıfa gitmedim. 5 dk. Geç kaldım, beni bir kaç ders hatta bir gün idare edebilirler.
Annem ve babam işte zaten. O yüzden anahtarımı çantamdan çıkardım ve eve girdim. Odama çıkıp sadece benim bildiğim.. Bir saniye... Siz bilmiyorsunuz, ben anlatayım. Dolabımın içinde, alt kısmında bir oyukluk vardı. Bir gün bastırdım ve bir kapı açıldı, yere kadar da merdiven indi. Aşağısı çok karanlık değildi. O yüzden aşağı inmekten korkmamıştım. Aşağıda bir masa ve bir de eskimiş sandalye vardı. Minik bir de pencere vardı, pencereden giren ışık sandelyeye vuruyordu. Masanın üstünde ise kaç yıl önce Yazılmış, Yaprakları sararmış bir günlük vardı. Bu günlük Rebecca Bec Callum'a aitti. Ve günlüğünde sürekli kara duvardan bahsediyordu. Ama kara duvarın tam ne olduğunu bilmiyorum. Sadece korkunç, kara bir duvar... 1,5 Yıldır bu gizli odanın varlığından haberdarım. Ve 1,5 yılda bu günlüğü en az on kez bitirmişimdir. Rebbecca kimse ve eğer hala yaşıyorsa kesin onu bulacağım. Neyse, nerede kalmıştık ? Heh...
İşte odama çıkıp sadece benim bildiğim gizli oturma odama gittim. Kutuyu odadaki dolaba koymuştum. Kutuyu aldım. Haritayı içinden aldım ve koordinatlarını bulduğum yere gitmeye karar verdim. Ama nasıl gidecektim ? Ne arabam vardı ne de motorum. Ama bisikletim vardı. Burdan çok uzak olsa da yine de gitmeye karar verdim oraya...