Chapter 𝟏 𝟖

42 12 0
                                    

Darkness...

That's all that I could see this past few days locked up here in my room. Hindi ko mawari kung dahil ba iyon sa kadiliman nang buong silid dahil sa makakapal na kurtina oh...dahil sa kawalan ko ng interest sa buhay ko sa mga nag daang araw.

Hindi ako maka-kain nang maayos. Tanging tubig lang ang kinukonsumo ko o di Naman kaya ay isang slice ng tinapay. I can't even sleep properly, I just found myself hugging my pillows tightly while crying myself out hanggang sa makatulugan ko na iyon sa sobrang pag iyak.

I feel so tired...

I feel empty...

I feel so...alone.

My father's relatives reach out for me, even my cousins na syang hindi manlang ginawa ng sarili kong Ama. They even insisted to stay here so that may makasama manlang ako dito but I refused. My Dad? Hindi na nagparamdam sakin yon, mabuti narin siguro ito, mababastos ko lang sya pag nag kataon.

I just looked at the ceiling at basta nalang nagsibagsakan ang mga luha ko. I missed my Mom...I missed my sisters. Mahina akong napa hagulhol nang maalala ang huling pagkikita namin ng mga kapatid ko. Nakakadurog ng puso na makita silang nahihirapan at umiiyak dahil lang sa mga magulang namin. Lalong-lalo na si Japi.

Nasa ganong sitwasyon ako nang makarinig nang pag huni ng doorbell. I've never expected someone to visit here today, baka ang mga pinsan ko naman ulit toh. With that in mind ay pinilit kong ibangon ang sarili kahit na nanghihina, kamuntik pa akong matumba dahil sa pwersahan kong binangon ang sarili patayo na syang kinadilim nang paningin ko.

Dahil siguro sa hindi tamang oras ng pag tulog at pagkain. Hindi dapat Makita ng mga pinsan ko ang estado ko ngayon, pilit kong pinasigla ang sarili at nag ayos ng kaunti. Mabuti nalang at nakaligo na ako, I just put some liptint para manlang magka kulay ang mutla kong labi.

Pagkabukas ko nang pinto ay isang di inaasahang bisita ang bumungad sa akin. Si Agatha!

But what is she doing here?

Dapat ay nasa Campus sya ngayon. Pahapyaw akong napa tingin sa wall clock ko and it was 2 o'clock in the afternoon already...ni hindi manlang ako nakapag almusal at tanghalian.

"Uy! Long time no see Bitch! Tuloy ka muna."-pag papasigla ko sa sarili nang batiin ko sya.

She just frown as I let her step inside my unit. She's wearing a white fitted top with split neckline tucked on her high waist jeans and her black block heels. Naka kalawit pa ang lace ng I'd mula sa front pouch nya kaya paniguradong galing sya sa Quins.

"Gaga ka, anong nangyare sayo?!"-agad na tanong nya nang makaupo na kami sa sofa.

Ayokong sabihin sa kanya ang mga nangyare sa akin. Wala syang alam, at Wala na akong balak na ipaalam pa. Ayokong ng makadagdag pa sa mga alalahanin nya, hindi nya man sabihin ay halata namang may problema rin sya.

"N-nothing much, tinatamad lang akong pumasok."-ang tanging nasabi ko nalamang at nag Iwas na ng tingin.

"Utot mo! Isang linggo ka ng absent, pa special mention ka palagi sa mga sub natin at dahil ako ang dakila at nag-iisa mong bespwend ako lahat yung tinatanong."

Napa ikot nalang ako ng mata sa mga sinabi nya.

"Tsk. K whatever."-I plainly said at sadyang pinakita sa kanya ang pag ikot ko ng mata.

"Wag mo akong daanin dyan sa pagiging maldita mo at matatadyakan kita. Don't me!"

Bahagya akong napa tawa sa sinabi nya. Napaka sadista talaga nitong si Agatha.

Mend A Broken HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon