Mend A Broken Heart

Ｃｈａｐｔｅｒ 𝟑

It's four o'clock in the afternoon, and the sun begins to fall. It was then that I decided to return home to change clothes for the family dinner later.

Akala ko ay maaabutan ko pa sa bahay sila Mom at Dad ngunit ayon kay Nay Faye ay nauna na raw sila kasama ng dalawa ko pang mga kapatid na sina Laijel at ang bunso naming si Japi.

Wala na akong nagawa kundi umakyat sa kwarto ko at mag bihis. I wear my red summer dress since nasa tabing dagat ang malaking bahay ni Grandy, well 'bahay' is an understatement term—more like a semi-mansion perhaps.

I didn't wear any necklace, just my favorite gold hoop earrings and a pair of white flipflops.

Pinakain ko narin si Squeaky bago ako bumaba.

"Nay Faye, I'll be going na po."

Pag papaalam ko nang makita sya sa may sala habang nag va-vacume. She turn it off immediately and walks straight at me in a hurry.

"Ipapahatid na kita kay Nestor, hija."

Agad akong umiling bilang pag tangi.

"No need na po Nay, day off ngayon ni Tay Nestor eh. Kaya ko naman na pong mag drive, isa pa kela Grandy naman po ako pupunta."

"Ganon ba. Osya, mag iingat ka sa pag mamaneho, Samara."-pag papaalala nya.

"Opo."

Agad na akong lumabas ng bahay at sumakay sa kotse ko na basta ko nalang ipinarada sa tapat ng main door kanina sa sobrang pag mamadali.

I started the engine and step on my gas pedal afterwards, nasa may Arnaldo Boulevard na ako ng biglang sumikip ang daloy ng trapiko.

Damn!

Rush hour nga pala at this time.

Ganito talaga ka traffic dito sa Roxas City lalo na't uwian na kadalasan ng mga government workers.

Napa buntong hininga nalang ako at tinignan ang oras gamit ang aking cellphone. Five pm palang naman, I still have enough time para maka punta roon.

Sinipat ko ang tingin sa labas upang aliwin ang sarili ko. Tutal malapit lang naman ito sa mall, may mga fastfood, meron ring boutique, korean restaurant, at bistro.

Masyadong matao ngayon, nung nakaraang linggo lang ay nandito kami ng mga pinsan ko pero hindi ganito ka crowded.

"Wait, parang familiar."

Hindi ko maiwasang sambitin iyon habang naka tingin sa lalaking papasok sa loob ng bistro na tinitignan ko kanina lang.

I immediately called his number pero gaya ng kanina ay binabaan na naman ako muli nito.

"Gosh! I'm sure it's Trojan."

Muli ay tri-ny kong tawagan ang phone nya habang tinitignan sya but naka patay na ngayon ang phone nya.

It's really him!

Wtf is my boyfriend doing here? I was about to get off of my car nang bigla namang umusad ang traffic.

Wala na akong nagawa kundi imaneho nalang ang sasakyan.

I parked my car to the nearest parking lot at pumunta sa bistro kung saan ko sya nakita kanina.

"Excuse me Mam, may reservation po ba kayo."-the clerk asked.

So this is a high-end huh. Who on earth might be the one that he's seeing here.

"I think so, well i'm here for Mr. Trojan Alvarez."-I sweetly said while smiling at him, trying my best if my charm would work.

This is embarasing.