masaya si roni na nakitang muli ang kaibigang si jane...dahil simula ng umalis siya noon wala na silang balita dito....alam ni roni ang naging parte ni jane sa buhay ni borj at alam din ni roni na minahal ni jane si borj noon pero dahil kaibigan nila si jane hindi sumagi sa isip ni roni na hanggang ngayon pala ay mahal pa rin ni jane ang asawa niya...
after two days ay pinayagan na si roni na lumabas ng hospital at sa bahay na lang magpalakas..
inuna borj ang mga gamit nila isakay sa sasakyan at binalikan na lang niya si jane at si roni sa loob ng kwarto...masayang kwentuhan...
"grabe jane i never imagine seeing you again..."
"and look at you now you look so different..."
"marunong ka din pala mag ayos..."
"at sobrang bagay sayo ah..."pagpupuri ni roni"hay naku roni ako din hindi makapaniwala na kaya ko pa lang magsuot ng mga ganitong dress..."-jane
"you know what jane maganda promise..."
"bagay na bagay sayo..."-roni"thanks roni..."
"im so happy to see you again pati si borj..."
"grabe ilang years din ang lumipas noh..."
"tapos magkatrabaho pa pala kami ni borj pero lately lang namin nalaman simula ng mapromote siya as team leader.."-jane"hay naku ewan ko jan kay borj bakit hindi talaga nia nababanggit sakin na magkasama pala kayo sa trabaho..."
"paano ba naman kapag nasa bahay yang si borj talo pa ang baby kung maglambing.."-roniat nakaramdam ng selos si jane pero hindi niya ito pinahalata kay roni
"naku roni for sure mas maglalambing yan kasi may baby na kayo aba may kaagaw na siya sa attention mo eh..."-jane
"malamang nga jane..."-roni
sabay tawa ang dalawaat biglang dumating si borj inabutan niyang nag eenjoy naman sina roni at jane sa pag uusap
"aba mukhang namiss niyo ang isa't-isa ah..."
"ako ba yung pinagtatawanan niyo..?"-borjnagkatinginan lang sina roni at jane sabay tawa
"hay naku sa bahay niyo na ituloy yang kwentuhan niyo..."-borj
at inalalayan ni borj si roni sa pag upo sa wheelchair habang karga ang anak nilang si bonnie...tinulungan naman ni jane si borj sa pagbubuhat ng ibang gamit ng mag ina...
"thank you jane ha buti na lang nandito ka.."-borj
"siyempre nandito ako para hindi ka masolo ni roni noh.."-sabi niya sa isip niya
"anything for you pareng borj..."-jane
"hay naku tinawag mo nanaman akong pare..."-pikon na sagot ni borj
"pare siyempre magiging ninang ako ng anak niyo di ba so magiging kumpare na kita..."-paliwanag naman ni jane
pagkarating nila sa bahay nila agad iniayos ni borj ang laptop upang makausap ni roni ang mommy at daddy niya...
videocall:
"mommy ito na po si bonnie..."-roni
"anak kamusta ka na..?"-mommy
"ok naman po mommy medjo nanghihina pa ng konti..."
"pero hindi naman po ako pinababayaan ni borj.."-roni"magpahinga at magpalakas roni ha..."
"kumain ka kasi breast feeding si bonnie para naman healthy din siya at hindi sakitin..."payo ng mommy niyatuwang tuwa ang mga magulang nila ng makita ang anak nila borj at roni at talagang nasabi din nila na mas kamukha ni borj ang baby....maging si yuan hindi makapaniwala na tito na siya ngayon...
"bonnie yan na si tito yuan...."
"bully yan anak..."-roni"grabe ka roni siraan daw ba ako agad sa pamangkin ko..."-yuan
"hindi naman kuya inunahan ko lang ipaalam sa kanya..."
"nga pala kuya guess who's here...?"-roni"sino...?"-yuan
"si jane....!"-roni
"si jane....!"
"nanjan din pala siya sa america...."gulat ni yuanat sumilip si jane sa screen ng laptop....
"wow jane ikaw na ba yan...?"-yuan
"yes yuan..."
"nothing more, nothing less....!"-jane"ganda mo ngayon ah..."
"at babaeng babae ka na..."pang aasar ni yuan"hay naku parehong pareho kayo ni borj ng sinabi sakin..."
"bakit babae naman talaga ako ah..."-jane"kasi ibang iba ayos mo ngayon eh parang hindi ako sanay..."-yuan
"masasanay din kayo noh..."-jane
biglang singit si borj
"yuan pare sina lolo at lola nga pala kamusta na...?"-borj
"susunduin ko pare para makita mo din sila pati makita nila yung baby mo..."-yuan
"sige yuan please namimiss ko na din kasi sila eh..."-borj
agad pinuntahan ni yuan sina lolo at lola upang sunduin at makausap si borj...
habang ang mommy at daddy nila ay tuwang tuwang tinitignan ang apong si bonnie....maya maya ay dumating na sina yuan, lolo, at lola....
"lolo, lola kamusta na po....?"
"miss ko na po kayo..."-lambing ni borj"naku apo ikaw din miss ka na ng lolo mo..."-lola
"la, si bonnie po pala...."
"gwapo di ba parang ako hahaha..."-borj"oo nga noh kamukhang kamukha mo..."-lolo at lola
"kailan ba kayo magbabakasyon dito para naman makasama namin si bonnie...?"-lola
"naku po lola, malabo pa ngayong taon kasi kakapromote ko pa lang po sa trabaho tapos medjo busy pa sa school eh..."
"pero promise la, magbabakasyon kami kapag nakaluwag sa schedule ko at kapag nakaipon ng konti..."-paliwanag ni borj"sige apo aasahan namin yan ha.."-lolo
at biglang hiningal si lolo....nag alala naman si borj
"lolo ok lang po kayo...?"-borj
"sus naman si borj nag alala agad..."
"ok lang ako apo..."
"wag mo ako intindihin..."
"yung mag ina mo ang asikasuhin mo ha..."-loloagad nagpaalam sina lolo at lola kay borj upang makabalik sa bahay nila at makainom ng gamot si lolo
"mommy daddy favor naman po paki tignan tignan sina lolo at lola ha..."-borj
"oo naman borj noh lagi naman namin sinisilip sina lolo at lola sa bahay nila.."
"wag kang mag alala sa kanila kami ang bahala ok..."-daddy"salamat po dad.."-borj
"dad, mommy we have to go na po..."
"para makapagpahinga si roni ng maayos..."
"tatawag na lang po kami ulit..."-borj"sige anak ha..."
"ikaw bahala sa mag ina mo.."
"ingat kayo jan..."-dadcall ended:
inasikaso ni borj si roni hanggang makarating ito sa kwarto kasama si bonnie...naiwan naman si jane sa sofa at kitang kita sa mukha niya ang selos sa ginagawa ni borj para kay roni
"sana ako din borj..."bulong ni jane sa sarili
umaasa si jane na mapapansin siya muli ni borj katulad dati....pero kailan? saan? at paano?
to be continue
feel free to comment
dont forget to hint ⭐️
❤️❤️❤️
BINABASA MO ANG
gmik reunion
Fanfictioncast and characters: borj roni yuan missy jelai junjun tonsy epoy basti yaya medel marite salcedo charlie salcedo lolo miyong lola seling sa dinami ng pinagdaanan ng barkada....., nagkaroon sila ng sari-sariling buhay at pamilya pero sa isang hindi...