gmik reunion

twenty

kinabukasan pagka gising ni jane ay sobrang sakit ng ulo niya halos wala siyang maalala sa mga nangyari nung gabing iyon...hindi din niya alam kung paano siya nakauwi ng bahay...

pagkauwi naman ni borj galing sa trabaho ay agad siyang nag shower....at sa banyo naiisip niya ang nangyari sa kanila ni jane....hindi niya sinasadya ang lahat...

"paano kung malaman ni roni...!"
"gago ka borj..."
"anong gulo yung pinasok mo...?"-sambit niya sa sarili....

"borj kakain ka ba bago matulog...?"roni

"hindi na siguro roni busog pa naman ako eh..."-borj

"ok after mo maligo pahinga ka na ha..."-roni

"sige roni..."-borj
parang pinapatay siya ng kunsensya niya habang nasa banyo...

pagkalabas niya sa banyo ay hinanap niya si roni at bonnie na kasalukuyang nasa sala...

nilapitan niya iyon at niyakap ng mahigpit si roni...

"bakit borj may problema ba...?"pag aalala ng asawa

"wala naman roni...."
"gusto ko lang sabihin sayo na mahal na mahal kita..."-borj

"asus naglalambing ang daddy borj ah..."-roni

"siguro naging sobrang busy lang ako sa trabaho ko, kaya namiss kita...pati si bonnie..."-borj
habang pinagmamasdan si bonnie na mahimbing na natutulog....

pagkapasok niya sa trabaho agad niyang hinanap si jane upang makausap ito.....at nagkita naman sila....

"borj im so sorry for whatever happened..."-jane

"no jane im really sorry..."-borj

"what do you mean...?"-jane

nagtaka si borj dahil parang hindi alam ni jane ang nangyari sa kanila nung gabing iyon...

"i dont know what your talking about borj...?"-jane

at ipinagtapat ni borj ang lahat kay jane pati ang nangyaring nung gabing iyon....

"really it happens...?"-jane
gulat at hindi makapaniwala sa sinabi ni borj

"im really so sorry jane..."-borj

"borj wala ka naman kasalanan eh..."
"siguro ginusto ko din yun..."
"but dont worry borj..."
"hindi ako mang gugulo sa inyo ni roni..."
"i know how hard you tried para lang layuan ako..."
"pero ako yung nagpupumilit na lumapit sayo..."-jane

"im sorry jane..."-borj

"borj no need..."
"kung ano man yung nangyari that night pwedeng pwede mong kalimutan..."
"im leaving tomorrow..."
"and kung saan man ako pupunta hindi ko na sasabihin sayo para mas maging madali ang lahat para sayo borj...."-jane

"salamat jane sa malawak na pang unawa..."
"at pasensiya ka na kung nagawa ko ung bagay na yun..."-borj

"ok na nga borj di ba...."
"kalimutan mo na lang lahat..."
"isipin mo isang panaginip lang yung nangyari..."
"wag kang mag alala borj hindi malalaman ni roni, hindi ko kayo guguluhin, lalayo ako, at hinding hindi na magpapakita sayo or kahit kanino sa inyo..."
"masaya akong lalayo sayo borj..."
"walang galit, walang sama ng loob, walang kahit ano...!"paliwanag ni jane

"so this is goodbye borj..."
"i have to go..."
"nagpunta lang ako dito para ipasa yung letter of resignation ko at para kunin yung mga gamit ko..."
"wag mo na akong isipin borj i'll be fine..."-jane

"thank you jane..."
"and goodbye...!"-borj

at tumalikod na jane sa kausap ganoon din naman si borj....

naghiwalay silang dalawa na malinaw ang lahat....nagkasundo na kakalimutan din ang lahat at haharapin ang kani-kaniyang buhay...walang gulo, walang sama ng loob at higit sa lahat kalimutan ang isang pagkakamali at upang huwag ng masundan ang pagkakamaling iyon at ang tanging paraan ay mag let go of the past... and look for the future!!!

at simula ng araw na iyon ipinangako ni borj sa sarili na wala ng ibang gagawin kundi ang mahalin si roni at ang anak na si bonnie...nangako din siyang tutuparin ang lahat ng pangarap nila ni roni ng magkasama...

walang taong perpekto at hindi nagkakamali.....pero hindi ibig sabihin nagkamali ka wala ka ng karapatan itama ang pagkakamaling iyon...

to be continue
feel free to comment
dont forget to hint ⭐️
❤️❤️❤️