Karanlık <Tom Marvolo Riddle>

Kavga

*Riddle*

Kütüphaneden çıktım. Hava kararmaya başlamıştı. Akşam yemeği için Büyük Salona doğru ilerledim.

"Riddle!" İsmimi duyunca sesin geldiği yöne baktım. Cearney Parkinson hızlı adımlarla buraya geliyordu.

Siyah saçlı uzun boylu bir çocuktu. Hipeaktif bir yapısı vardı.

Yanıma gelince durdu. Sesini alçaltıp devam etti. "Bir sonraki toplantı ne zaman olacak?"

"Haftaya, salı günü. Bunu bilmeyenlere haber ver. Geçen toplantıda olanları bir daha istemiyorum."

"Tamamdır. Haber veririm." Yanımdan hızla ayrıldı.

Büyük Salonun kapısından girdim. Slytherin masasına oturdum. Yemek saatine yaklaşık 5 dakika vardı. Kütüphaneden aldığım "Karanlık Sanatların Sırları" adlı kitabı okumaya başladım.

Biraz sonra yanıma Malfoy oturdu. "Lanet olası kızlar peşimi bırakmıyor." dedi gülerek. "Biraz fazla yakışıklıyım sanırım."

Sırıttım. "Kızların peşinden koşması aptal kızlara istediğini yaptırmanı sağlar, değil mi?"

"Köle gibi mi?"

Cevap vermeden elimdeki kitabın sayfasını çevirdim.

Herkes arasında en çok güvendiğim ve bana en sadık olan kişi Malfoy'du. Genellikle yalnız takılırdım. Yalnız takılmadığım zamanlarda da Malfoy yanımda olurdu.

"Aslında güzel fikir. Ama yine de bıktım. O pisliklere hiç katlanılmıyor."

"Yerinde olsam onları kullanırdım."

"Yerimde olsan sen de bıkardın. Senin için hava hoş tabi. Kızlar genellikle yanına yaklaşamıyor. Uzaktan hayal kurmak ile meşguller."

"Eğer kızları istemiyorsan senden ürpermelerini sağla."

"Senin gibi daima somurtan, ruh gibi davranan ve anormal derecede asosyel biri mi olayım? Kalsın. Bu halim daha iyi."

Kaşlarımı çattım. "Dediklerine dikkat et."

Bir an endişeli göründü. "Afedersin." Benden korkması hoşuma gidiyordu.

Ben kitabın sayfasını bitirene kadar bir şey demedi. Diğer sayfaya geçtiğimde "Aslında kızların yanımda olmasını biraz da olsa isterdim. Kızlar... iyidir."

Malfoy bir kahkaha patlattı. Şaşırmıştım. Dediklerim o kadar komik miydi?

Gülmesi azalınca konuştu. "Koskoca Tom Riddle'sın, söylediğin şeye bak. Bunu kessinlikle senden beklemezdim."

Sırırtım.

"Sana bir şey mi oldu? Farklısın?"

Farklı mı? Ben mi? Ne diyordu bu?

"Nasıl?"

"Bilmiyorum, sanki farklılıklar var. Mesela daha önce seninle bu kadar uzun bir diyalog kuramamıştım. Ve espiri anlayışın... kesinlikle öncesinden daha iyi."