Mis poes

De Brabanthal

° Het feest °

Angie had afgesproken met twee van haar collega's aan de ingang van de Brabanthal. Leen en haar man stonden samen met Louise te wachten wanneer Angie haar opwachting zou maken. Ze had hen als eerste ingelicht over haar relatie met Amelie. Het zijn dan ook de personen waarmee ze het beste kan vinden op het werk. Angie draait de Mercedes C-klasse van Amelie de parking van de Brabanthal op. Ze hadden de auto van Amelie genomen om naar het feestje te rijden. Amelie had een bedrijfswagen, waarom betalen als het ook volledig gratis kan zijn? Angie had meteen ook gezegd dat zij wel zou rijden. Niet alleen had ze dat excuus gebruikt om met haar prachtige wagen te kunnen rijden, maar ook omdat ze weet hoe hard Amelie werkt. Ze mocht weleens een verzetje hebben. Wanneer Angie de auto parkeert, ziet ze dat haar auto naast de auto van Leentje staat. Ze stapt uit en opent de deur voor Amelie. Haar hand nodigt Amelie uit om elegant uit de lage auto te stappen. In een prachtig lang zwart kleed en mooie zwarte hakken, stapt Amelie uit de auto. Voor eventjes knippert Angie met haar ogen. Alsof ze opnieuw moet bekomen van de schoonheid die net uit de auto stapt. Als de auto is afgesloten, neemt Angie Amelie bij de arm en wandelen ze naar de ingang van de feestzaal. "Je ziet er echt prachtig uit!" lacht Angie. Amelie voelt hoe haar wangen rood kleuren bij het horen van Angie haar woorden. "Dank je..." stamelt ze. Teder trekt Angie Amelie dicht tegen zich aan. En geeft ze een kus op haar kruin. Net op dat moment wandelen er vijf mannen langs hen. Ze krijgen het tafereel in de gaten. Onmiddellijk stoppen ze en houden het tweetal tegen. "Zal ik jou eens leren wat het is om met een echte man samen te zijn?" lacht één van de mannen. Angie schat hem begin de dertig. Een meter tachtig en redelijk gespierd.

De andere mannen vormen een barrière zodat de vrouwen niet door kunnen. De andere vier mannen schat Angie een paar jaren jonger. Maar van spiersterkte moeten ze niet onder doen aan de oudste man.

Angie raapt al haar moed bij elkaar en doet een stap naar voren. "Echte mannen vertellen zo geen onzin. En dan zouden wij nu graag naar het feest gaan. Dank u. "De vingers van Amelie boren een gat in Angie haar hand. Ze zet moedig een stap naar voren, maar de mannen willen van geen wijken weten. "Ik had het ook niet op jou! Maar op die mooie vrouw naast jou." De man komt dichterbij en streelt het gezicht van Amelie. Een smerige lach verschijnt op zijn lippen. Het hoofd van Angie werkt op volle toeren. Dit kan ze alleen niet redden. Haar ogen schieten van links naar rechts. In een elegante beweging trekt Angie Amelie naar achteren. Angie zet een grote stap naar voren en plant haar linkerknie recht in de delen waar hij daarnet zo over blufte. De man grijpt meteen naar zijn kruis en zakt op zijn knieën. "Ik heb geen penis nodig om indruk te maken op een vrouw." sist Angie kwaad. Snel trekt ze Amelie, die helemaal ontdaan is door het voorval, tegen zich aan en wandelen in versnelde pas naar de ingang van de feestzaal. Angie voelt hoe haar hart in haar keel bonst. Ze bidt dat de mannen niet achter haar aanlopen. Wanneer ze aan de ingang van de feestzaal zijn, voelt Angie een zucht opluchting door haar lichaam glijden. Haar ogen gaan onmiddellijk naar Amelie. "Alles oké?" Zachtjes knijpt ze met haar hand in de hand van haar geliefde. Zachtjes knikt Amelie met haar hoofd op en neer." Dank je." fluistert ze.
"Ik hoop dat hij er blauwe ballen aan overhoudt. "Angie perst er met moeite een lachje uit. Haar hart maakt overuren. En haar lichaam bibbert als een stapel Jenga blokken die dreigen om te vallen."Hopelijk zijn we er vanaf."
"Ik denk niet dat die terugkomen. En daarbij in de feestzaal is er volk genoeg rond ons. Niemand die het in zijn hoofd haalt om daar iets te proberen. Zo dom zullen ze ook weer niet zijn."
"Waarschijnlijk niet... Gelukkig was jij er. Ik wil er niet aan denken wat ze anders met me zouden gedaan hebben. " Amelie neemt Angie stevig vast. De armen van Angie omsluiten Amelie stevig. "Wil je nog gaan? "
"Absoluut! Die eikels zijn geen domper op onze feestvreugde!" Om haar woorden kracht bij te zetten, kust Amelie Angie innig. Als ze naar Angie haar collega's toestappen, zien ze de bezorgdheid op hun gezicht rusten.

"Alles in orde?" vraagt Louise ongerust.
"Ja hoor, paar mannen die zich interessant wilden maken... Ze vonden het nodig om mee te delen dat wij blijkbaar niet weten wat het is om met een echte man samen te zijn. Hij wou niet uit de weg gaan. Ik hoop dat hij voor een paar maanden een hoog piepstemmetje heeft. "Angie probeert zo nonchalant mogelijk te praten. Ondanks dat haar hart nog steeds als een gek tekeer gaat in haar borstkas. Een akelig gevoel maakt meester van haar. Hopelijk zijn die mannen ook niet uitgenodigd op dit feest.

"Maar wie is nu eindelijk die mysterieuze vrouw naast jou." lacht Leen.
"Amelie, dit is mijn collega Leen en haar man. En dat is Louise. Iedereen dit is Amelie, mijn vriendin."
"Eindelijk zien we de oorzaak van Angie haar glimlach." lacht Leen.
"Ja, maar veel mysterie heb ik niet in mij hoor." knipoogt Amelie.
"Dat zullen we meteen weten als je het kruisverhoor daarbinnen doorstaat." zegt Louise op haar beurt.
"Jullie maken me wel bang. Angie was er ook al over bezig. Zijn ze zo erg dan?"
"Maar neen! We zijn je maar aan het plagen. Maar verwacht je toch maar aan wat vragen." zegt Angie die haar vriendin liefdevol tegen zich aantrekt.

Eens binnen in de feestzaal, dreunt de luide muziek de oren van Angie binnen. Amelie gaat samen met haar andere collega's op zoek naar de rest van Angie haar afdeling. Angie gaat ondertussen de drankjes halen voor haar en Amelie. Wanneer Angie op de groep afstapt, ziet ze hoe één van haar mannelijke collega's al met Amelie aan het praten is. Een grote glimlach komt tevoorschijn op haar lippen." Die gaan we eens liggen hebben." lacht Angie tegen zichzelf.

Wanneer Angie zich bij de groep voegt, kijkt ze haar mannelijke collega aan.
"Wie dat we hier hebben? Toch tot hier geraakt?" lacht Angie naar haar collega.
"Ja, gelukkig maar. Moet je het mooie volk eens bekijken." De man knikt met zijn hoofd in de richting van Amelie." Absoluut, het volk wordt niet mooier dan dat." lacht Angie.
"Nee dat geloof ik ook niet."
"Hier heb je je drankje beestje." lacht Angie lief naar Amelie.
"Dank je!" Amelie geeft Angie een kus op haar lippen. De mond van haar collega valt wagenwijd open. Angie schiet in de lach bij het zien van haar collega zijn gezicht. "Sorry man, ik kon het echt niet laten." lacht Angie met tranen in haar ogen. "Jij bent er toch ook wel eentje hé!" lacht de man.
"Schuldig!"