Final 1/2
İki yıl üç ay sonra
Pars
Üniversiteyi zor şartlar altında okuyan bir öğrenci olup çıktım. Ailemin yanında çalışmak istemediğimden kendi masraflarımı kendim çıkarıyordum.Bölümüm yazılım mühendisliği ve tüm programlarımı yapmama yarayan tek hırs onu unutmak adına yaptığımdı. Üniversiteye girdiğim ilk sene kendime aklına her geldiğinde unutmak için çalışacaksın diye şart koymuştum lakin zalimin kızı her salise aklımdaydı. On beşinci kahvemi yudumladığımda masa başında uyuyordum. "Hayır,uyuma bu proje bitecek." Gün ağarmaya başladıktan bir saat sonra hazırlandım ve bitmiş mükemmel projeme baktım. Genellikle yapılmış virüslerin ya da ajanların üzerinde oynayarak güzel özellikleri ekleyip kötüleri çıkartırken baştan yaratmak daha zor olmuştu. Üçüncü senemde daha birincilerdendim. Masaüstünün yanındaki laptopu aldım ve sırt çantama koydum. Ders notları ve diğerlerini düzenleyip kapıdan çıkmak üzereydim ki aklıma ilaçlarım geldi. Onları da alıp çıktım yollara. Koşa koşa otobüse bindikten sonra ilk bulduğum koltuğa oturdum. Ceyda okuldan gittikten sonra tüm teknolojik aletlerini ve evini değiştirmiş, ufacık bilgi kırıntılarından ulaşmaya çalışmıştım. Lakin sonuç ortadaydı. Bulamamıştım. Kulağıma kulaklığımı taktım ve şarkıları açtım. Sırtımı yasladım, yolculuğa hazırdım. Madem şarkısının tınıları kulağıma gelirken yanıma oturan kişiye yer vermek için yana kaydım. Sağıma döndüm, ve gördüklerim karşısında şok oldum. O.. değişmiş miydi? Siyah saçlarını maviye boyamış, gözlük takmaya başlamıştı. Kulaklığımı çıkardım yavaşça ve omzuna dokundum. "Afedersiniz sizi birisine benzettim de adınız nedir acaba?" Dememle bana döndü ve o da şoka uğradı. "Pars, bakıyorum da çekmeyi bırakmışsın. Yakışıklı olmuşsun, sevgilin falan da vardır şimdi değil mi adı ne ?" Sesindeki çirkefliği hissedebiliyordum. Bana kızmış mıydı? Peki neden? "Yoksa şu kırmızı elbiseli kadın mı?" Bakışları canımı yakıyordu. "Doğru mu bildim?" Dudaklarımdan "Yapma böyle ceyda" nidaları yükseldiğinde acımasızlaştığı çok bariz bir biçimde ortadaydı. "Ne oldu, canın mı yanıyor? Yoksa kadınla yattıktan sonra seni terk mi etti? Ayy kıyamam(!) Sen beni düşünmemişken ben mi seni düşüneceğim?" Gözlerim inanamıyordu! Bu kızın tavırları nasıl da değişmiş! Ayrıca yatmak mı! Külliyen yalan! Ben kimseyle çıkmadım bile! "Ne diyorsun sen ceyda! Kimseyle yatmadım ben!" Hiddetlenmeye başladığımda kendileri telefon konuşmasıyla saygısız bir biçimde konuşmamızı kapattı. "Alo,Rüzgar?Geliyorum hayatım bekle trafik var."
Sanırım bitmişti, bu sözler resmî olarak açıklıyordu ki bitmişti. Elimdeki telefonda yaptığım sinyal bulucudan adres bulma programını çalıştırdım ve ev adresini buldum. Artık bitmişti sanırım ilişkimiz, zorla da olsa yeni yelkenler açma sırası bendeydi.Lakin kalbim bunca sene onunla doluyken bunu yapamazdım. Kalbim bu kadar ağırlığı kaldıramazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hacker || Texting
Short Story(Tamamlandı)05**:Gülme, çok güzel gülüyorsun. 05**: Şaşırma, seni dikizlemiyorum. 05**: Kameradan diyorum, ne güzel çıkıyorsun. Engellendi.
