Πριβιουσλι ονΔεν μας γκάμας εσυ κάθε φορά με τα πριβιουσλι ον το παίζεις και ψαγμένη..
Μι τοκινγκ του μαισελφNow on shadowhunters...
Και να μαι εδώ με τον φίλο μου τον Χαρι...Που ΔΕΝ μαρεσει....ΣΚΑΣΕ ΤΟΝΤ.
"Που πας;" λέει κοιτώντας το ρολόι του
"Αμ γυμναστήριο, εσυ;"
"Πφστ μια βόλτα έκανα εδώ γύρω για να ξεχαστω"
"Να ξεχαστείς από τι;"
"Οι γονείς μου..συνεχώς τσακώνονται..και δεν μπορώ άλλο όλο αυτό." λέει και πριν το καταλάβω εχμ φτάσει σχεδόν στο γυμναστήριο...
"Λυπάμαι πάρα πολύ...και δεν ξέρω αν κάνω καλά που στο λέω αλλά έτσι όπως το βλεπω θα είναι καλύτερα αν χωρίσουν" λέω σιγανά
"Αμ ναι.. εμ πόση ώρα θα κανεις;" λέει και δείχνει προς την μεριά των διαδρομων..
"Καμία ώρα, γιατί;"
"Μάλλον θα πρέπει να περιμένω εδώ μέχρι να τελειώσεις" σχολιάζει καπως αδιάφορα και σηκώνει τους ώμους του...
Γιατί να με περιμένει;
"Δεν ξέρω να γυρίσω και δεν πρόσεχα ιδιαίτερα τον δρόμο όταν ερχόμασταν οπότεε" λέει και απαντάει στις σκέψεις μου
Λοιπόν εάν ξέρει να διαβάζει σκέψεις την έχω ψιλογαμησει:(
Αυτααααα.
"Πιστεύω ότι θα μπορούσες να μπεις..εννοώ να κανεις κάτι σαν δοκιμαστικό αν σου αρέσει κλπ"
Μπαίνουμε στο γυμναστήριο και δίνω στον Beck την κάρτα της συνδρομής μου και λέω για τον Χάρι ότι θα κάνει ένα δοκιμαστικό σήμερα και μας οδηγεί και τους δυο σε δυο διπλανους διαδρόμους.
Φεύγοντας ο Beck μου κλείνει το μάτι..
Ο Χάρι τα πήρε μάλλον λίγο αλλά δεν έχει λόγο δλδ...ο Beck είναι γκει.. αλλά δεν πρόκειται να το μάθει αυτό ο Χάρι ενιγουερ σουν
ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧ
Το πορτλαντ έχει γεμίσει με γκει ή ιδέα μου;
Δηλαδή νταξει
Να αρχίσουμε και εμείς οι σεξουλιαρες να γινόμαστε λεσβιες να τους πω εγώ.
Τα αρχιδια μας έπρηξαν.
Αυτό ήταν πολύ πλοτ τουιστιντ αλλά ΜΑΑΑΑΑΝ χου γκιβς ε φακ;
"Πόση ώρα ακόμα πρέπει να κάτσω πάνω σε αυτό είπαμε;" είπε ο Χάρι λαχανιασμένος"Άλλα 20" λέω και χαμογελάω άχνα γιατί νταξει ποσο μπορείς να χαμογελάσεις με τον διάδρομο στο 7;
Πείτε μου.
ΌχιΠείτε μου.
Εγώ τελειώνω τον διάδρομο και κατεβαίνω ενώ ο Χάρι δίπλα μου φαίνεται σαν να αργοπεθαίνει...
Σκουπίζομαι με την πετσέτα και φευγω από το γυμναστήριο ενώ εκείνος έχει ακόμα 10 λεπτά
Θα καω στην κόλαση το ξέρω. Δεν ήξερε πως να γυρίσει και έκατσε μαζί μου και τώρα θα έφευγα.
Απλά θα καθόμουν από πίσω στην γωνία και απλά θα απολάμβανα το χαμένο του πρόσωπο και τους μύες στον ώμο του όταν θα έξυνε τον σβέρκο του...
Σκροσξσα κακιά Εμμα. Τζιζζ
Μετά από κανένα τέταρτο βγαίνει απέξω από το γυμναστήριο και με παίρνει τηλέφωνο αλλά οοοοχι... καλά που το είχα κλειστό κιόλας δλδ.
Σταμάτησε κάτι κυριούλες και:
"Γεια σας, συγνώμη που σας απασχολώ..." πάει να πει
"Αποπλάνησε μας κιόλας" λένε αυτές καθόλου αστεία
"Αμμμ λοιπόν με άφησε εδώ μια τρελή και δεν ξέρω να γυρίσω....μην φεύγετε καλεε" λέει και σκάω στα γέλια
Μια τοσοδουτσικη λεπτομέρεια.
ΜΕ ΑΚΟΥΣΕ
Run.
"Εμμα θα πεθάνεις" ακούγεται από πίσω μου μια λαχανιασμένη φωνή και αχ
ΕΜΜΑ
ΣΥΝΕΛΘΕ.
YOU ARE READING
Aftertaste
Teen Fiction𝓐𝗳𝘁𝗲𝗿𝘁𝗮𝘀𝘁𝗲 "Σε σιχαίνομαι" "Αγάπη, οσο και να μην με θες, το μυαλό σου πάντα εμένα θα ζητάει." "Μόνο εμένα.." Και είχε δίκιο γαμω.