Mektum

Kuşlar gelip geçer yüreğim sen gökyüzüne aşık ol💫

Kendi yaşıtlarına ders verdiği öğrencileri akşamüstü dönüyorlardı evlerine.Efruze kendi evlerinin sadece kitaplar için ayrılmış odasında bir nevi evin kütüphanesinde ders veriyordu.Ders bitince Biraz yorgun annesinin yanına geldi.Leman Hanım bir telaşla akşam yemeğine davet ettiği dünürlerine  hazırlığa koyulmuştu. Efruze de tuttu işin ucundan güzel ve tatlı sesi ile bir türkü mırıldanarak. Leman Hanım'ın dünürleri başta gelini Hazal annesi Naime Hanım babası Rıza Bey ve kız kardeşi Eslem de davetlerine icabet etmişlerdi.
Leman hanımın telaştan sevinçten birçok duyguyu bir arada yaşaması ile eli ayağına dolaşıyor, misafirlerin en iyi şekilde rahat ettirmek için çaba sarf ediyordu. Naime hanım da dünürüne kıyamıyorcasına sürekli oturmasını rahat olmasını  vurguluyordu.
Cihan gözlerini Hazal'dan hiç çekemiyor Hatta bu sebepten arada döke saça yiyordu yemeğini. Hazal'sa Cihan'a  arada bir bakış atıyor gözlerini kaçırıyordu. Iştahı da pek yoktu Sanki Hazal'ın çekindiği için  yemiyor , sanilsada  da bir rahatsızlığı vardı sanki. Cihan fark etmişti bunu fakat Hazal'ın da en az kendisi kadar heyecanlı olduğunu düşünerek kötüye yormuyordu. Yemekler yenmiş sofra toplanmış herkes evin salonunda yerini almıştı. Efruze ile Hazal arada çay ikram etmek için boşalan bardakları doldurmaya Mutfağa gidip geliyorlardı. Sohbet koyuydu yine. Galiba Yakup Bey en çok sohbetini oğlunun kayınbabası Rıza Bey ile yapıyordu . Rıza Bey ile bir arada olunca konuşası tutuyordu her defasında. Naime Hanım'sa Leman hanımı gözlerini kaçırarak dinliyordu bu akşam. Leman Hanım gelini Hazal için düzenlediği çeyizlerden, gelen hediyelerden bahsediyordu gözleri ışıl ışıl. Naime Hanım geldiklerinden beri fırsat kollamaya çalışıyordu. Bir diyeceği vardı ama münasip bir ortamı yakalayamamışti. Yakup Bey ve Rıza Bey konuştukları Bir konuya hemfikir oldukları kanaati ile gülüşerek son verdiler. Ardından Naime Hanım etrafa bir göz gezdirdi. Rahatını bozup koltuğun ucuna oturdu. Ellerini birbirine kenetleyerek söze başlamadan önce eşi Rıza Bey'e bir işaret verdi ve:
- Bunca zamandır birbirimizi tanıyoruz bizden bir şikayetiniz yoktur umarım, deyince Leman Hanım hemen söze  atıldı:
- Estağfurullah Naime Hanımcığım o nasıl söz.
Yakup Bey eşi Leman hanımı tastik leyen sözlerle eşlik ediyordu. Annesinin söze başlamasıyla Hazal heyecanlanmış Hatta korkmuştu. Salondan kaçmaya bahane ararcasına babasına ve kayınpederini yönelerek "çaylarınızı tazeleyeyim" dedi. Naime Hanım kızına gayet rahat bir ses tonuyla:
- otur kızım otur hayırlı bir şey konuşacağım Sen de burada ol.
Hazal kaçamadı başından kaynar sular döküldü sanki bıraktı kendini koltuğa. Annesinin söyleyeceği şey Hazal'ı neden korkutuyordu bu kadar. Cihan gözlerini yere dikmiş acaba Hazal benden bizden vazmıgeçti diye düşünüyorken, herkes Naime hanımın söyleyeceklerini beklerken nihayet söze girdi Naime Hanım:
- Bunca zaman oldu birbirimizi tanıdık sevdik akraba Hatta aile olduk damadımi, Sizleri çok çok seviyorum. temiz, bilgili ,güzel insanlarsınız.bu samimiyetiniz bana hayırlı bir kapı daha açar diye düşünmeden söylemeden edemedim. diyerek gözlerine Efruze'ye çevirdi. Efruze yine konuşulanlara yabancı ve uzak kalmış başörtüsünün püskülü ile oyalanıyordu  etraftan bir haber. Naime hanımın gözleri hep Efruze'de tebessüm ederek:
- Efruze kızımızı diyorum nasıl desem Siz de münasip görürseniz Miraç'a istiyoruz.
Hazal derin bir oh çekti üzerindeki baskıyı atmışti atmasına da Efruze  duydukları ile beyninden vurulmuşa döndü. Etrafındaki herkese bir göz gezdirip hızla salondan çıktı. Yakup Bey ve Leman Hanım birbirlerine bakıyor, Biraz Şaşkın söze girdi Leman Hanım:
- Dediklerine katılıyorum Naime Hanımcığım aile olduk biz, sizden şikayetimiz Olmadı hiç Fakat bunlar gençlerin bileceği bir iş Oğlunuz ne der diye devam ederken Leman hanımın sözünü kesti Naime Hanım:
- Ben oğlumla konuştum siz müsterih olun. Utana çekine söyledi kabul ettiğini onun gönlü var.
Leman Hanım devam etti:
- Efruze neder bilemiyorum. Şimdilik yok evlilik gibi bir talebi. Kendisi duydu zaten düşüncesini söyler.
- Leman Hanımcığım müsterih olun acelesi yok ben tarttım düşündüm bana doğru geldi Efruze kızımız da kabul edecektir evlilik yaşı da geldi sayılır. Doğru insanı bulmak lazım malum birbirimize yanlışımız olmadı o da sizde düşününce bana hak verirsiniz Cihan gibi bir damadım oldu Efruze gibi de bir gelinim olsun isterim.
Leman Hanım Söyleyecek bir şey bulamadı nasip diyebildi ancak "Nasip"...