Chapter 31

1.4K 17 0
                                    

Πήγαμε στην πλατεία του Ηρακλείου που μαζευοντσουσαν πολλές παρέες και είχε κόσμο. Όλοι χαιρετούσαν τον Λιακο. Δεν ήξερα ότι τον αγαπάνε τόσο πολύ αλλά αυτό είναι πολύ γλυκο. Βλέπω τον Λιακο να χαιρετάει οποτε λέω ενταξει αυτοί είναι οι φίλοι του. Ήταν ο Αλέξης ο Μάρκος ο Λευτέρης η Ελένη και η Υρια.
Εγώ:γεια σας χαρηκα πολύ
Όλοι ήταν 17 εκτός απτον Λευτέρη που ήταν 18 και την Υρια που ήταν 16
Ελένη:κι εμείς χαρηκαμεεε
Υρια:είσαι όντως πολύ όμορφηηη
Εγώ:ευχαριστω πολυυ
Αλέξης:Λιακο τα κατάφερες ε;😂 με την άλλη τι γίνεται;
Λιακο:την Κατερίνα;
Αλεξης:ναι εμαθα ότι ήρθε Αθήνα
Λιακος:γαμησε τα βλακα μας έπρηξε στην κυριολεξία. Τωρα δεν ξέρω που είναι εξαφανίστηκε...
Αλέξης:πω πω ρε φίλε που εμπλέξες κι εσυ...πάντως ωραιο το γκομενακι😏
Λιακος:ρε αληθεια δεν την νιώθω σαν γκομενα μου αλλά σαν κοπελα μου. Δεν ξέρω πρώτη φορά ειμαι τόσο κολλημένος
Αλέξης:το κατάλαβα φαινεται😂αλλά είναι μικρη ρε φίλε...
Λιακος:το ξέρω το ξέρω...σε θα την πληγωσω. Δες τι γλυκουλα που είναι και αν την γνωρίσεις βλακα είναι τόσο ώριμη και συνειδητοποιημένη αληθεια είναι πολύ καλή
Αλεξα:χαίρομαι πολύ για σενα ρε μπρο
*Ο Λιακος είναι πιο κοντά με τον Αλέξη*
Λιακος:μωρό μου γνωριστήκατε με τα κορίτσια;
Εγώ:ναι είναι πολύ καλεσσς
Λιακος:χαίρομαι
Ελένη:Λιακαρεε μας ελειψες
Λιακος:κι εμένα μου λείψατε ρε σεισς
Ελένη:εσυ Λυδια ποσό θα κάτσεις;
Εγώ:Εμ αναλόγως...
Ελένη:αναλόγως;
Εγώ:όταν με χωρίσει ο Λιακος θα την κάνω😂αν και μαρεσει εδώ...
Λιακος:είσαι χαζοοο δεν θα σε χωρίσω ποτε
Ελένη:Αυτα είναι μεγάλες κουβέντες που δεν λέει συχνα ο Λιακος και για να το λέει τωρα το εννοει πιστεψε με
Εγώ:το ευχομαι
Κατσαμε μέχρι τις 1:00 μιλήσαμε γνώρισα και τα παιδιά καλύτερα και μετά φύγαμε. Πήγαμε σπίτι και ξαπλωσαμε
Εγω:Λιακο να σε ρωτήσω
Λιακος:πες μου
Εγώ:λες να με συμπάθησαν τα παιδιά;
Λιακος:φυσικά και σε συμπαθησαν αν δεν σε συμπαθούσαν πολύ απλά δεν θα σου μίλαγαν τα κλασικά που κάνουν παντα😂
Εγώ:αληθεια; Και η μαμά σου;
Λιακος:η μαμά μου κι αν σε συμπάθησε. Δεν συμπαθούσε καμία «κοπελα» μου πρώτη φορά την βλέπω ετσι😂
Εγώ:χαίρομαι τόσο πολυυυ
Λιακος:μωρό μουυυ
Πέρασαν 5 μερες είχα γραφτεί και στο Λύκειο και σήμερα ήταν πρώτη μέρα σκουλ. Τελεια δεν ξέρω κανέναν στην ηλικία μου. Φοβάμαι λίγο αλλά ευτυχώς θα έχω τον Λιακο και τα παιδιά στα διαλείμματα... έβαλα αυτα

Μην πείτε για τη ζακέτα ειμαι κρυουλιαρα και το πρωί κρυώνω😂 επίσης συνήθως ντύνομαι πιο απλά αλλά σήμερα ήταν πρώτη μέρα και ήθελα να κάνω καλή εντύπωση καταλαβαίνετε

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Μην πείτε για τη ζακέτα ειμαι κρυουλιαρα και το πρωί κρυώνω😂 επίσης συνήθως ντύνομαι πιο απλά αλλά σήμερα ήταν πρώτη μέρα και ήθελα να κάνω καλή εντύπωση καταλαβαίνετε...φτάνουμε στο σχολείο με τον Λιακο τον χαιρετάνε όλοι με συστήνει στους συμμαθητές του και σε άλλους γνωστούς και φίλους και μόλις κατάλαβα ότι έγινε το θέμα του σχολείου. Τελεια αυτό μου ελειπε🙄 ακουσα επίσης μια να λέει «κοιτά να δεις μας τον πήρε τον Λιακο η κρυφοπουτανιτσα» οκ δεν έδωσα σημασία ξέρω ότι οι άνθρωποι έχουν κόμπλεξ...
Κάθισα με τα παιδιά και πριν χτυπήσει το κουδούνι ήρθαν 2 κοπέλες και μου μίλησαν. Την μια την έλεγαν Αλίκη και την άλλη Σοφία.
Αλίκη:γειαα είσαι η καινούργια που ήρθε στο Ηράκλειο;
Εγώ:ναι εγώ ειμαι
Σοφία:ουαου και εσυ τα εχεις με τον Λιακο;
Εγω:εμ ναι...
Αλίκη:χαρήκαμε πολυυυ
Εγώ:που τα έχω με τον Λιακο;😂
Αλίκη: οχιιι που σε γνωρισαμεε😂λογικά θα είμαστε και στην ίδια τάξη
Εγώ:τελεια
Χτυπάει το κουδούνι...

Οχι απλά μια fan του😌Donde viven las historias. Descúbrelo ahora