ARRANGE MARRIAGE KAY MR.SUNGIT

Chapter 11

Kyle P.O.V.

Tinignan ko ang orasan maga-alas tres na wala pa rin si Sam. Grabe sinulit niya ang pamimili niya sa mall.Napangiti ako sa naisip ko

.........Beep........... 1 message recieved

{Sender. Mahal Ellise}

[Tuloy ka ba? Mamaya]

Tutuloy ba ako? Kung sabagay alam naman ni Sam eh. Agad ko siyang ni-replyan..

[Sige kita tayo. susunduin kita jan sa school]

Reply ko.Kinabahan ako bigla nang mai-send ko na ang message na yun.Ewan ko kung bakit pero parang di yun maganda

Dumaan ang oras hanggang sa nakahanda na ako umalis.Wala akong driver ngayon dahil may problema siya.Yung driver naman ni Sam kasama niya kaya no choice ako na lang ang magdri-drive..

Nasa kalagitnaan na ako ng byahe tsaka bumuhos ang napaka-lakas na ulan.Peste!

Tinahak ko ang daan papuntang school at doon ko siya nakita sa labas ng school nag-iintay sa akin. Malungkot siya na nakapayong ng payong na binigay ko sa kanya. Mahal niya pa rin kaya ako?

Lumabas ako sa kotse para tawagin siya kita ko sa mata niya ang saya nang makita niya ako. Iba talaga ang ganda talaga niya

"Hello sorry late ako" sabi ko sa kanya habang kinukuha ang payong na hawak niya

"Okay lang.Kalalabas ko pa lang din naman"sabi niya habang binibigay ang payong niya.

"Tara na! punta na lang tayo sa pinakamalapit na mall" pagyaya ko sa kanya baka kase makita kami ng lola ni Sam dito

"Okay na ako sa kotse mo na lang onti lang talaga ang sasabihin ko sa'yo" sabi niya na may bakas ng lungkot sa mukha

"Sige pero wag dito.Masyadong delikado"sabi ko na lang sa kanya na ang totoo ayoko lang makita kami ng lola ni Sam na magkasama

Sabay kaming naglakad papunta sa kotse ko.Namiss ko to! ang makasama siya. Nagpunta kami sa park na malapit sa school umikot kami sa may bandang likod bibihira lang naman ang mga taong dumadaan dito.

"Anong sasabihin mo?" sabi ko sa kanya habang tinatanggal ang seatbelt ko

"Tungkol sa sinabi mo nung nakaraang nagkita tayo! Totoo ba talaga yun.Di mo na ba talaga ako mahal.Totoo bang papalayain mo na lang ako ng ganun." Nagsimula na siyang umiyak. Di ko man kayang iwan siya kaso pinangako ko na'to kay mama. Mas importante si mama. Tama ba?

"Bat mo yan sinasabi?"tanong ko sa kanya

"Ayaw na ni mama na magkita pa tayo.Kahit kelan pinag-paluhan na nilang sa states na kami manirahan matapos ko lang ang year na'to.Alam mo mula nung marinig ko yun gusto kong sabihin sa'yo ang totoo ang lahat.Pero sa tuwing may pagkakataon na ako umuurong ang dila ko. Sa tuwing maalala ko ang mga sandaling kasama kita mas lalong ayokong sabihin sa'yo.! Ayokong matapos ang lahat sa pagitan natin.Kaya itinago ko ang lahat.Akala ko kase di na matatapos yung masasaya kong araw matatapos pa ren pala..." tuloy niyang sabi. Iyak siya ng iyak Di ko siya kayang tignan. Ayoko mas lalo akong nasasaktan

"Mahal kita Kyle,Mahal na mahal kita" sabi niya i feel her lips on mine.She just gave me a quick kiss and left me with no words to say. Is that the last kiss i ever get from her.

Litong-lito akong umuwi sa bahay di ko na alam ang gagawin ko basta ang alam ko.Importante siya sa akin pero mas importante pa ren ang mama ko.Wala na akong magagawa pa.

Samantha P.O.V.

"Kamusta na!" sabi niya sa akin

"Huh? Are you mistaken? I really don't recognize you?" sagot ko sa kanya

"Ang bilis mong makalimot Drago" sabi niya sabay kindat sa akin

"Tssss! you really mistaken...Wala na si Drago matagal na siyang patay" sabi ko sa kanya at patuloy na umalis

"Is that so! Drago...matagal na tayong di nagkikita.Bat di tayo mag-usap kahit sandali lang" sabi niya. Siya si Andrew anak ng isang magaling na abogado habang ang nanay ay nagmamay-ari ng isang malaking pagawaan ng sapatos. He really a rich kid.

"I don;t have time Drew. I need to go home maybe next time. Chao!" sabi ko sa kanya at patuloy na naglakad palayo.Wala akong panahon para maki-paglokohan sa kanya ngayon.

Tinahak ko ang daan papuntang parking lot kung saan naka-park ang kotseng dala ni manong

"Ma'am" tawag niya. Agad kong sinundan kung saan nagmumula ang boses.nakita ko siya na kausap yung guard dun sa parking lot

"Manong!" sabi ko sa kanya

"Tara na po ma'am" sabi niya habang kinukuha ang mga pinamili ko.Nauna siya nang kaunti lumingon muli ako sa likuran ko. Alam kong may kanina pang naka-tingin sa akin alam kong may iba pang nagmamatyag sa akin.Di ko na lang pinansin ang napapansin ko gusto ko nang umuwi.And besides sobrang lakas na ng ulan.

Sumakay na ako sa sasakyan Sobrang lakas ng ulan.

Patuloy na nagdrve si Manong. Sobrang nakaka-bored naman.Wala akong nagawa kundi ang mag-intay na lang

"Ma'am flat po yung gulong natin"sabi ni Manong na nagpabalik sa akin sa ulirat ko

"Huh? Manong may sinasabin kayo?"

"Ma'am flat po tayo"

"Hala manong anong gagawin naten?" sabi ko sa kanya

"Ma'am tatawag na lang po ako ng taxi saglit lang po"

Lumabas siya ng walang payong at tumawag ng taxi. Hirap na hirap siya sa pagtawag ng taxi tsk... Nang makatawag siya ng taxi agad niya akong tinawag.

'Ma'am meron na pong taxi" sabi niya

"Salamat manong. Mag-ingat ka po ha" sabi ko sa kanya bago patakbong pumunta sa taxi na kinuha nia

Nang makasakay ako agad kong sinabi ang pangalan ng village kung saan ako pupunta. Gusto ko gad maka-uwi agad kong papuntahin si Manang sa kinaroroonan ni Manong. i just can't see him suffering sa lakas ng ulan di ko sya pababayaan. Agad kaming nakarating sa village

"Manong gurad papasukin mo kami" sabi ko sa kanya habang pinapakita nag i.d ko

"Pasensiya na Ma'am bawal po magpapasok ng mga taxi" mariin niyang sabi

"Manong emergency po talaga"

"Pasensiya na Ma'am mtatanggal po kami sa trabaho pagpinapasok namin yan ng walang permiso"

"Ahhhh! Stop that shit! PAPASUKIN MO KAMI O MAWAWALAN KA NG TRABAHO PATI NA ANG MGA KASAMA MO?" sigaw ko sa kaya

"A..a...ahhh sige po Ma'am pasok na po kayo" madali nilang sabi

Agad na nagdrive ang driver ng taxi papaloob.Medyo may kalayuan ang bahay namin mula sa main gate kaya naman inabot kaming ng siyam siyam sa pag-uwi ko. Nang matanaw ko na ang gate ng bahay agad akong naglabas ng pera wala akong paki-alam kung sobra-saobra yun ang mahalaga maka-uwi ako at masundo si manong. Agad kong pinasok ang bahay na hindi nagdo-doorbell.Nakita ko siyang malungkot nasa sala.

Di ko siya pinansin pa dumeretso ako sa kusina kung nasaan ang lahat ng katulong.

"Kailangan ni Manong ng tulong" sigaw ko na siyang kinagulat ng lahat

"Ma'am ano pong nangyari? Bat basang-basa po kayo??" tanong ni Manang

"Tulungan niyo si Man-" Anong nangyayari sa akin? Nahihilo ako...

*Next Time*

___------------------------------------__________________---------------------______________--------------------------

Eto muna ;) enjoy ............................wahhhhhhhhhhhhhhhhhhh