The Billionaire's Possession

Chapter 32

Napaawang ang bibig ko sa kanya. He laugh.

"You can't be serious?" I mock. Shit. Ang dami kong sinabi.

Tumango lang siya.

Napailing nalang ako at hindi siya pinansin. And so? Kung naintindihan man niya yun wala na akong pakialam. Naloko lang naman ako. So? Hindi naman kami magkakilala. Anong paki ko, panigurado hindi rin naman ako babalik dito.

"I need scotch." He frowned. "Like you said, you understand. So please, just let me be. I'm here to get drunk."

Umalis siya at pagbalik niya ay may dala siyang isang bote ng alak. Not just alcohol. It's whiskey. Damn!

"I'll let you drink whatever you want in one condition."

I frowned. He hand me a paper.

"Name and address."

I frowned again. "For what?"

"Precautionary measures." He simply said.

I smirked. "You called this precautionary measures?"

He shrugged and get the whiskey away from me.

"Fine! But I won't do that. Tanungin mo nalang ako pag lasing ako. For sure sasabihin ko."

He look conflicted but handed the whiskey after fighting with his own thoughts.

"Stubborn." He mumbled.

Umirap nalang ako at uminom.

Damn! This is my first time to taste whiskey. At ang pait! Halata ata sa mukha ko ang pangit ng lasa kaya tumawa siya.

Oh! How I wish I could laugh like him.

Nakadalawang shots lang ata ako ng whiskey ng magsimula nang umikot ang paningin ko.

"Are you alright?" Tanong sakin nung katabi kong kanina pa ata ako tinitigan.

Hindi ko siya pinansin. Paano ko papansinin? Hindi ko na ata alam paano ngumiti. Kahit ata umiikot na yung paningin ko hindi ko mastretch young mukha ko.

"I'm Seve. Don't worry. I'm harmless."

Napaangat ako ng tingin sa kanya.

Bakit nagmumukha siyang si T?
Bakit si T ang nakikita ko?
Bakit nakangiting mukha ni T ang nakikita ko? Lasing naba ako?

Hindi ko namalayang tumutulo na pala ang mga luha ko.

"Bakit mo ako niloko? Kailangan ba? Minahal mo ba ako? Ang sakit." Suminghot ako. "Ang sakit-sakit." Napahagulhol lang ako lalo nang maramdaman kong niyakap niya ako.

***

Nagising akong puti lahat ang nakikita ko. Napahawak ako sa ulo ko ng akma akong bumangon. Shit! Ang sakit! Parang pinupukpok ng martilyo sa sakit. Ugh! Ilan ba nainom ko kagabi?

Napatingin ako sa paligid at nagulat ako na salamin ang buong paligid ko. The owner of this house must be one hell of a billionaire. Pero mas lalo ata akong nagulat ng mapansing ibang damit ang suot ko.

"Ahhhhhhh!"

Shit! Narape ba ako? Hindi naman masakit ang puson ko. Shit! Anong nangyari sakin?

"The hell! Can you shut the fuck up!" Isang lalaking magulo ang buhok at mukhang kulang sa tulog, nakaigting pa ang mga panga niya at ang talim niyang tumingin. Napahawak tuloy ako sa kumot.

"Hi. How are you feeling?" Tanong naman nung isang nakangiting nakahilig sa pintuan.

Isang masungit at isang mabait.