° On İkinci Bölüm °

405 30 36
                                    

Keyifli okumalar ❤ Yorumlarınızı bekliyorum ^^

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Keyifli okumalar ❤ Yorumlarınızı bekliyorum ^^


"Uyanıyor"

Duyduğum tanıdık ses kime aitti bilmiyorum. Ama artık güneş ışığına ihtiyaç duyan gözlerimi yavaşça araladım. Tanıdık bir çok simayı gördüm. Çoğu şey bulanıktı. Gözlerimi kırpıştırıp kendime gelmeye çalıştım. Düzelen görüntü ile kısık bakışlarımı her birinin üzerinde gezdirdim.

Birbirine sarılarak bana bakan Diana Ve Ryan, onların hemen yanında ise Carmen. Diğer tarafa başımı çevirdiğimde ise yere oturmuş ve sırtını duvara yaslanmış Nickolas. Hepsinin gözlerinin içi parlarken burukça onlara gülümsedim.

Carmen bana yaklaşıp yatağımın ucuna oturduktan sonra ellimi ellerinin arasına aldı.

"Sana bir şey olacak diye çok korktuk." dediğinde tepki veremedim.

"Tabii ki de ona birşey olmayacaktı. Biz cadılar boşuna mı buradayız." dedi Diana ortamı şenlendirmeye çalışırken. Ona ufak bir tebessüm ettim. Daha sonra yanıma Nickolas oturdu.

"Yeni kazandığımız dostumuzu kaybetmeyecektik tabii ki. Ayrıca sen ne kadar güçsüzsün ya omzunda iki kemik kırıldı diye kaç gündür yatıyorsun." dediğinde ona gözlerimi kısarak baktım.

"Aptallığından taviz versen keşke." dedim içime kaçmış sesimle. Daha sonra devam ettim "Kaç gündür uyuyorum?"

Soruma cevap veren Carmen oldu,

"İki gündür uyuyorsun. Daha doğrusu sen bir gün uyudun Diana, seni bir gün daha uyuttu." dediğinde sadece başımı sallayıp onu onayladım.

"Hala yorgunum." dedim gözlerim kapanırken.

"Biraz daha uyu. Bizi tekrar geleceğiz" dedi üzerime yatak örtüsünü örten Ryan.

Onun dediğiyle gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Saçlarımda hissettiğim hareketlilikle gözlerimi araladım. Karşımda oturan ve bana bakan silüetle gözlerimi kırpıştırdım.

Gözlerimin ilk hedefi koyu yeşil gözler oldu. Bakışlarım onun bakışları altında kaldığında gözlerimi kapatıp geri açtım.

" İyi misin?" dedi hala gözlerime bakarken.

"İyi gibiyim." dedim yerimde doğrulurken. "Su verir misin?" dedim ardından.

Ayağa kalkarak odanın bir ucuna ilerledi ve bir bardak suyla geri döndü. Suyu yatağın yanında ki komidinonun üzerine bırakıp bana yaklaştı. Kolumu tutarak beni biraz geriye çekti ve sırtıma bir yastık bıraktı. Daha sonra bardağı alarak ağzıma yaklaştırdı. Bir kaç günün susuzluğunu giderecek şekilde bütün suyu içtikten sonra bardağı alıp tekrar komidinonun üzerine bıraktı.

Dolunay |Nuntius 1|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin