🍳Final🍳

2.7K 326 156
                                    

~Choi Yeonjun~

Okuduğum romanı yarıladığımı fark etmiş, bugünlük bu kadar yeter diye düşünerek sayfayı katlayıp kapağını kapatmıştım. Bu kitaba daha dün gece başlamıştım. Bu kadar hızlı okuduğuma inanamıyorum.

Kafamı yanımda oturan, daha doğrusu uyuyan kıza çevirdim.

Her zamanki gibi kollarını sıraya dayamış, kafasını da kollarına koymuş, yüzü bana dönecek şekilde tatlı tatlı uyuyordu.

Bu haline gülümsedim. Onun gibi kollarımı koyup kafamı sıraya yasladım. Güzel yüzünü inceledim bir süre. Bu kız şirinliğin kitabını yazmış olmalıydı. Bir insan ancak bu kadar sevimli olabilirdi, ona gerçekten hayret ediyordum.

Her şey bir yana, onun benim kız arkadaşım olmasına daha da hayret ediyordum.

Yüzümü yüzüne yaklaştırdım. Pembe dudaklarına ufak ve masum bir öpücük kondurduktan geri çekildim. Biraz hareketlendi ama uyanmadı. Sessizce gülüp doğruldum, çenemi avucuma yaslayarak onu izlemeye devam ettim. O sırada sınıf kapısı gürültülü bir şekilde açıldı.

İçeri tartışarak giren Ji Dam ile Soobin ikilisine hızla sessiz olmalarını işaret ettim. Durumu fark ederek susup önümüzde sıralara oturdular. Sınıfta bizden başka kimse yoktu.

"Yine neyi paylaşamıyorsunuz siz?"

Bunların kavgalarından gına gelmişti artık. Açıkçası birbirlerinden hoşlandıkları bal gibi de belliydi ama kavga etmekten bir adım öteye geçemiyorlardı.

"Senin bu salak arkadaşın durup dururken Ji Bin'i patakladı. Üstelik çocuk sadece bana yardım etmeye çalışıyordu."

Ji Dam'ın açıklaması ile gözlerimi Soobin'e çevirdim.

"İşine gelince kimsenin yardımına ihtiyacım yok diye ortalıkta gezersin! Hem o Ji Bin pezevenkinin sana ne yardımı olabilir, basbayağı yavşıyor işte."

"E bundan sana ne?"

Soobin yutkunup sustu. Hiçbir diyemeden gözlerini kaçırdığında gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Oğlum kıskanıyorsun bari belli etme be...

Yanımdaki minik uykusundan uyanmış, doğrularak gözlerini ovmaya başlamıştı yumruk yaptığı elleri ile. Bu haline tebessüm ettiğim sırada kafasını bana çevirdi. Dudaklarını büzüp bebek gibi boynuma sarıldığında ufak bir kahkaha attım ve kollarımı beline doladım.

"Uyutmadınız ki kızı."

Ön sıradaki ikiliyi azarladığımda Ji Dam yüzünü buruşturdu.

"Aman, uyumaktan başka bir şey yapmıyor zaten çakma garfield."

Soobin ona gözlerini devirdi.
"Hiç sevenlerin halinden anlamıyorsun var ya."

"Ay sen çok anlıyorsun çünkü!"

Aniden Soobin onun kolundan kavrayıp ayağı kaldırdı. Bu yaptığını dikkatle izliyordum, Ji Dam ise şaşkınlıkla bakıyordu. Soo Ah... O zaten çoktan uykuya dalmıştı yeniden. Düzenli nefes alış verişleri boynuma çarpıyordu.

"Buraya gelmemiz hataydı zaten. Millete huzur vermiyorsun, sarı çiyan."

Soobin onu sınıfın dışına doğru çekiştirirken Ji Dam çığlıklar eşliğinde bağırmayı ihmal etmiyordu.

"Ben mi sana dedim ulan peşimden sınıfa gel diye?! Bıraksana elimi!"

"Burası benim sınıfım!"

İkisi geldikleri gibi tartışarak sınıftan çıktılar ve kapıyı kapattılar. İç çekerek kafamı iki yana salladım. Ne olacaktı bunların hali böyle? (o işler bende aslanım merak etme)

Kafasını boynuma gömen kıza döndüm. Bir elim saçlarını okşarken diğer elimde hafif hafif sırtına vuruyordum uyumasına yardımcı olmak için. Bildiğim kadarıyla bebeklere böyle yapıyorlardı.

Aslında Soo Ah gerçekten son zamanlarda eskisi kadar çok uyumuyordu. Özellikle dün geç saatlere kadar ders çalıştığı için uyanık kaldığını biliyordum. O yüzden bugünlük uyuklamasına bir şey demeyecektim. Onu zinde tutmaya çalışırken canım çıkıyordu ama... Eh, bundan pek de şikayetçi değildim.

Derin bir nefes alarak kafasını birazcık geriye çekti. Ben de kafamı eğip onunla göz göze geldiğimde gülümsedi. Gamzesi yine ortaya çıkmıştı bu yüzden. Uzanıp gamzesini öptüm usulca. Şirin bir kıkırtı sunup tekrar boynuma sarıldı.

Bu sefer onu daha sıkı sarmaladım.

Her bir dakika önemliydi artık onun yanında. Hatta her bir saniye. Bu kadar zaman aptal aşık moodunda takılıp ona açılmayı ertlediğim için, olabilecek her anın tadını çıkarmaya bakıyordum.

Çünkü onunla zaman ya çok hızlı geçiyordu, ya da hiç geçmiyordu.


Vay be dedim ulan.

Bu kurguyu yazarken asla aklımda yoktu yayımlayacağım. Öyle toz olur gider diye düşünüyordum.

AMA SAYENİZDE artık bir Yeonjun kurgusu da profilimde😭 Sizi seviyohhm.

Okuduğunuz için sonsuz teşekkür ederim, destekleriniz, oylarınız, yorumlarınız... İyi ki varsınız.

Kitabı kütüphanenizden çıkarmayın ki gelecek özel bölümleri kaçırmayın.

SİZE AŞIĞIM
💛💛💛

SİZE AŞIĞIM💛💛💛

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
 Gudetama! | Choi YeonjunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin