Every Second With You

Chapter Eleven

Sorry ang ikli. Daming ginagawa sa school eh.

EDITED: Guys! good news! Napahaba ko na yung chapter na to! Hope you'll like it:)

-lei

---

Siguro

It's been four days since we've met. Hindi na muli kami nagkaroon ng komunikasyon pagkatapos noon. Ang sabi ko kasi ay, kapag hindi na siya busy tsaka niya ako tawagan. Sa tingin ko ay busy siya kaya hindi siya tumatawag.

Hayy.

Binuksan ko ang cellphone ko at sakto namang nakatanggap ako ng notification mula sa Facebook galing kay Alexander, kaagad kong pinindot ito.

May kasama siyang babae. Kaibigan niya ata. Nagseselos ako. Ang sakit lang isipin na bawal ako magreklamo dahil unang-una,

Wala kaming label.

Kakakilala nga lang namin kahapon eh. I mean, hindi niya ako kilala ng lubusan. To him, I'm just a nobody that he met four days ago.

Ni-like ko na lamang ang picture nila. Pagkatapos ay tumayo para asikasuhin ang iba naming costumers.

Pagkatapos ay naupo na muli ako sa puwesto ko, sa counter, at tinignan ang mga costumer ko sa huling pagkakataon. Nakuntento ako nang makita kong nakangiti sila kasama ang mga pamilya at barkada nila.

Hindi ko maiwasang mainggit sa mga batang kumpleto ang pamilya. Ngunit ayos na din naman ang ganitong set-up dahil wala ng masasaktan sa isa sa mga magulang ko.

Napatingin ako sa cellphone ko nang bigla itong bumukas.

Naka-rehistro doon ang pangalan ni Alexander. Dali-dali ko itong binuksan.

From: Xandy

Hi, it's me, Alexander. Nandito ako sa bakery mo.

Nanlaki ang mata ko sa nakita.

Hindi nagtagal ay pumasok ang isa sa mga trabahador ko. Siguro ito ying sonasabi noya sa sinabihan niya.

"Ma'am may tumatawag po sa inyo, lalaki, Alexander daw po ang pangalan" bungad sa akin Kei, isa sa mga working students na pinagttrabaho ko dito.

Imbis na tumunganga, ay tumayo na ako at tumingin saglit sa salamin para tignan kung ayos ba ang itsura ko at saka lumabas sa opisina ko.

Hinanap kaagad ng paningin ko si Alexander. At nang makita ay nilapitan ko na siya. Nagunit napahinto ako sa paglalakad ng makita ko siyang may kasamang babae.

Iyon yung kasama niya si picture na nasa Facebook. Huminga na lamang ako ng malalim at pumunta sa puwesto nila.

I smiled at them, "Alexander!" I said, trying to get his attention. Hindi naman ako nagkamali at nakuha ko ang atensyon nilang dalawa.

Bumilis bigla ang tibok ng puso ko. Ito na naman ang mga paru-paro sa tiyan ko. Ganitong-ganito ang nararamdaman ko tuwing nakakausap at nakikita ko siya.

Wala pa ring pinagbago.

"Uy! Iyan ka na pala, I want you to meet my girlfriend, Angela. Angela, yung sinabi ko sa iyong author na gustong i-featured yung storya ko, si Grace" pagpapakilala niya sa aming dalawa.

Girlfriend?

Parang tinusok ang puso ko ng paulit-ulit ng isang daang karayom. Parang gusto ko ng maglaho na lang basta-basta.