အားလံုး ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ၿပီး သစ္သီးစားရင္း
*မင္းတို႔ မိဘေတြက ဘယ္သူေတြတုန္း။*
က်န္းခ်န္ - ကြၽန္ေတာ့္ ပါးပါး က က်န္းဖုန္းျမင့္ပါ။ မားကေတာ့ ယီြဇီယြမ္ ပါ။
*အစ္ကိုဖုန္းျမင့္ ရ႕ဲ သားငယ္လား။ မင္းေတာင္ ဒီအ႐ြယ္ေရာက္လာၿပီကို။*
ရွီးခ်န္ - ဦးဦး က Baby မိဘေတြကို သိတယ္ေပါ့
*သိတာေပါ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြကို။ ေ၀့၀ူရွန္႔ ကေရာ*
ေ၀့ - ကြၽန္ေတာ္က ေ၀့၀မ္းဖိန္း ရ႕ဲ သားပါ။
*၀မ္းဖိန္း န႔ဲ သား။ ရွထ်န္းေဟာက္ရ႕ဲ သားလား*
ေ၀့ - ဟုတ္ပါတယ္ ဦးေလး
*၀မ္းဖိန္း ေရာ ေနေကာင္းလား*
ေ၀့ - မားမား ဆံုးသြားတာ ၁၈ နွစ္ရွိေတာ့မယ္။
*ေအာ္။*
လန္က်န္႔ - ဦးဦး က ေ၀့ရင္း အေမ က သိၾကတယ္လား။
*ဦးေလး အခန္းျပန္နားေတာ့မယ္။ မင္းတို႔ ေအးေဆးေနၾကေပါ့*
ေျပာင္းလဲသြားတ့ဲ ဦးေလးျဖစ္သူ မ်က္နွာကို ၾကည့္ၿပီး လန္က်န္႔တို႔ ညီအစ္ကို စဥ္းစားရခက္သြားသည္။
ရွီးခ်န္ - Baby လာ လိုက္ခ့ဲ။ Baby ကို ျပစရာရွိတယ္။
က်န္းခ်န္ လက္ကို ဆြဲ ၿပီး အေပၚတတ္သြားတ့ဲ လန္ရွီးခ်န္။
ေ၀့ - လန္က်န္႔ မင္းဦးေလးက ငါ့ကို သေဘာမ်ားမက်တာလား။
လန္က်န္႔ - ဦးဦး သေဘာမက်လည္း ဘာျဖစ္လဲ။ ကိုယ္ သေဘာက်ရင္ ၿပီးတယ္ မလား။
ေ၀့ - ဟုတ္ပါတယ္ လန္အာ့ေကာေကာ ရယ္။
လန္က်န္႔ - ေ၀့ရင္း လာလိုက္ခ့ဲ။
ေ၀့ရင္း လက္ကို ဆြဲ ၿပီး ၿခံေနာက္က ပန္းဥယ်ာဥ္ ကို ေခၚလာခ့ဲသည္။ အေရာင္အေသြးစံုလင္လွတ႔ဲ နွင္းဆီ ပန္းခင္းႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး
YOU ARE READING
အတိတ္ဘ၀က ခ်စ္ရသူ {Season 1}{Completed}
Fanfictionႏွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဘ၀ေတြ ဘယ္ေလာက္ျခားျခား မင္းက ကိုယ့္ရ႕ဲ အရွင္သခင္ဘဲ ေ၀့ရင္း။ အရင္ဘ၀မွာ မင္းကို မကာကြယ္နိုင္ခ့ဲေပမယ့္ ဒီဘ၀မွာ မင္းကို အစြမ္းကုန္ ငါကာကြယ္ေပးသြားမယ္။ ၂၁ ရာစု အတိုင္းေလး ေရးသြားပါမယ္။ အတိတ္ဘ၀ေလးက...