ႀကီးမားက်ယ္၀န္းလွတ႔ဲ ၿခံႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ေ၀့၀ူရွန္႔ နွာေခါင္းရႈ႕ံမိသည္။ၿပီးခ့ဲတ့ဲ လေတြကတည္းက လာဖို႔ ေခၚေနေပမယ့္ အဖက္မလုပ္ဘဲ ပစ္ထားလိုက္သည္။ Come Back ၿပီးေတာ့ ရိုရွန္႔ န႔ဲ အတူတူေရာက္လာၿပီ အိမ္မွာ ျပန္ေနဖို႔ လာေခၚတ့ဲ လူႀကီးေၾကာင့္ စိတ္ရႈပ္မိသည္။ လန္က်န္႔ ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္မုန္းမုန္း မိဘက မိဘ ဘဲ သြားေတြ႕လိုက္ပါ ေ၀့ရင္း ဆို၍ အခုလို လာေတြ႕ရျခင္း။ ၿခံတံခါးေဘးက လူေခၚဘဲလ္ ကို နွိပ္လိုက္ေတာ့
*ဘယ္သူလဲ*
*ေ၀့၀ူရွန္႔*
*သ..သခင္ေလး။ ခနေစာင့္ပါေနာ္။*
ေဂ်ာက္!!
တံခါးပြင့္လာသည္နွင့္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ၿခံထဲကို ၀င္လာလိုက္သည္။ ၿခံထဲ စ၀င္လိုက္တာန႔ဲ နွာေခါင္းထဲ တိုး၀င္လာတ့ဲ နွင္းဆီပန္းရန႕ံ။ မားမား က နွင္းဆီပန္းဆို အရမ္းႀကိဳက္တာ။ မားမား ရွိကတည္းက စိုက္ထားတ့ဲ နွင္းဆီၿခံဘက္ကို ေျခလွမ္းေတြက ေ႐ြ႕လ်ားလိုက္သည္။ မားမားရွိတုန္းကထက္ အပင္ေတြက ပိုမ်ားလာသည္။ ဒီၿခံေလးကို မဖ်က္ဆီးပစ္တ့ဲအတြက္ ေက်းဇူးေတာ့ တင္မိသည္။
*အိမ္ထဲ အရင္လာမယ္ထင္ထားတာ။*
ေ၀့ - ရွ သခင္ႀကီး
*ရွန္႔ရွန္႔ ဘာလို႔ ပါး ကို*
ေ၀့ - မားမား ဆံုးသြားကတည္းက ပါးကိုလည္း ဒီေလာကႀကီးမွာ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ သတ္မွတ္လိုက္တာ။
*ဟင္း ဆံုတုန္းေလး ထမင္းလက္ဆံု စားရေအာင္*
ေ၀့ - ကြၽန္ေတာ္ ဒီညေန Korea ကို သြားရမွာ။ ေျပာစရာရွိတာက္ိုသာ ေျပာပါ။
*အိမ္ထဲ မ၀င္ေတာ့ဘူးလား။*
ေ၀့ - ဒီေနရာမွာဘဲ ေျပာပါ။
*ေကာင္းပါၿပီ။ ေနာက္လ ၂၄ ရက္ေန႔ကုမၸဏီ နွစ္ပတ္လည္ ပြဲ ရွိတယ္*
ေ၀့ - အ့ဲေန႔က မား ရ႕ဲ နွစ္ပတ္လည္ေန႔။
*ရွန္႔ရွန္႔*
YOU ARE READING
အတိတ္ဘ၀က ခ်စ္ရသူ {Season 1}{Completed}
Fanfictionႏွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဘ၀ေတြ ဘယ္ေလာက္ျခားျခား မင္းက ကိုယ့္ရ႕ဲ အရွင္သခင္ဘဲ ေ၀့ရင္း။ အရင္ဘ၀မွာ မင္းကို မကာကြယ္နိုင္ခ့ဲေပမယ့္ ဒီဘ၀မွာ မင္းကို အစြမ္းကုန္ ငါကာကြယ္ေပးသြားမယ္။ ၂၁ ရာစု အတိုင္းေလး ေရးသြားပါမယ္။ အတိတ္ဘ၀ေလးက...