Yeni kolejinde acaba neler bekliyor bu ikizleri ? 😉
İkizi,ablası ve Açelya kolejden sevgili edinir. Açelya'nın başına gelmeyen kalmaz. Ama zamanla onların da üstesinden gelir.
Alarmımın çalmasıyla uyandım. Yataktan doğrulup sehpadan telefonumu aldım. Alarmı kapatıp lavaboya gittim. Yüzümü yıkadıktan sonra şöyle bir aynadan kendime baktım. Tüm yorgunluğum atılmıştı üzerimden. Çok enerjik hissediyordum kendimi. Ben dün geldiğim gibi yatmış ve hiç kalkmamıştım. Bayağı saat uyumuşum ben ya diye içimden söylendim. Aklıma gelen ilk şeyle hemen telefonumu elime alıp bildirim gelmiş mi diye baktım. Hiç kimseden bildirim gelmemişti. Dün kaç kere aradım Batuyu insan bir dönüş yapardı. Telefonu elimden bıraktım ve yatağa oturup kendi kendime tavır aldım Batuya. Sanırım küsmüştü bana. Okula gelirse yüz vermeyecektim. Göz teması bile kurmayacaktım eninde sonunda anlayıp sorardı ne olduğunu. Eminim bugün öfkeli olmayacaktır. Onun siniri sadece bir günlük. Hiç çekilmez bu çocuk onu bu huyundan vazgeçirmeliyim. Ben kendi kendime konuşurken vakit geçip gidiyordu ve bu da benim geç kalmama sebep oluyordu. Çabucak yataktan kalkıp dolabı açtım. Dolapla da öylece bir bakıştık. İçinden güzel ve uyumlu kıyafetlerimi seçip çıkardım. Hemen üstüme giyindim.(Açelya'nın giyindikleri👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆
Eyeliner,rimel ve pembemsi bir rujla makyajımı tamamladım. Saçlarımı tarayarak öylece açık bıraktım. Ah yine çok güzeldim. Kendimi övmeyi çok seviyordum. Hemen çantama telefonumu atıp aşağı indim. Kahvaltı bile yapamamıştım. Evimizin hemen altında bir pastane vardı geçerken oradan bir simit falan alırdım. "Kızım kahvaltı yapmadan nereye ?" dedi annem. "Annecim alttan simit falan alırım. Hadi çok geç kaldım ben hoşçakall." deyip evden çıktım. Acele acele pastaneden bir açma aldım. Hem çabuk çabuk yiyor hem de koştura koştura okula gidiyordum. Tam yanımda siyah bir araba belirdi ve hafifçe camı indirip "Hadi bin." dedi. Şaşkınca arabaya baktım. Batuydu. Onu görünce az daha yumuşuyordum takii sabahki sözlerim aklıma gelene kadar. "Yok beyefendi teşekkür ederim. Geldim zaten." dedim sahte bir gülümsemeyle. "Beyefendi mi ? Açelya tanımadın mı beni ?" dedi hiçbir şey anlamamış gibi. "Galiba sizi okuldan tanıyorum. Adınız Batuydu değil mi ?" dedim göz devirerek. "Anladım sen bana kızmışsın. Hadi arabaya bin de konuşalım." dedi Batu gülerek. "Hiç gerek yok Batu Bey. Ben kendim giderim sakat değilim. Gördüğünüz gibi iki ayağım var ve bakın böyle yapıyoruz böylece yürümüş oluyoruz. Onlar yürümek için varlar." dedim kendimi sakin tutmaya çalışarak. Batu kendini daha fazla tutamayarak kahkaha attı. Şaşkınca bir bakış attım ona. "Tamam tamam sustum." dedi. "Ya kendiniz binersiniz ya da zorla bindirilirsiniz küçük hanım." dedi Batu. "Hayır binmiyorum. Ayrıca kimse bana istemediğim bir şeyi zorla yaptıramaz beyefendi." dedim. "İyi siz bilirsiniz o zaman dedi ve arabadan indi. Anladım beni kendinin bindireceğini bu yüzden koşarak kaçmaya başladım. "Kızım dursana niye koşuyorsun." diyen Batuya baktım. O da koşuyordu. Benden hızlı koşuyordu ve kesinlikle beni yakalardı olsun yine de şansımı deneyecektim. Tam arkamı tekrar dönecekken kocaman bir çığlık attım. Batu birden gelip beni kucağına almıştı. "N'apıyorsun sen ?" dedim korkuyla. "Hiçbir şey sevgilimi yakalıyordum." dedi. Hiç sesimi çıkarmadan arabaya doğru gittik.
