Belki

Yaşanmışlığını Seviyorum

"Pişt kalksana kızım!"

Of Allahım ya of yine mi okul!Var ya bu okul seri katil.Uykularımın katili.Ao 1 dakika ama annem beni "Pişt kalksana kızım!" diye kaldırmaz ki.Tek gözümü açıp karşımda Elif'i görmemle:

-Seni lanet olası pislik bugün cumartesi ve saat sabahın körü!

İçimdeki zenciye merhaba deyin.

-Mal mal konuşma Öykü saat 9.00.Hadi kalk kahvaltı yapalım dersaneye gideceğim.

-Ne yani 09.00 geç mi senin için?!Bugün cumartesi kızım.Cumartesiler uyumak için varlar.

-Var ya 17 yaşına geldin hala sabah huysuzluğunu bırakmadın.

-Sen de beni bi rahat bırakmadın.

-Aman ya iyi ben gidiyorum.

Bir süre kendimi uyumaya zorladım fakat ne mümkün!Allah Allah sanki dersaneye gidecek olan benim beni niye kaldırıyorsun ki!

Kalkıp elimi yüzümü yıkadım,pantolonumu ve kurbağalı tişörtümü giydim.Mutfağa girip,Elif'in yanındaki sandalyeye kuruldum.Tabi bir yandan da esnemekten ağzım burnuma yapışıyordu.Elif bana bakıp kıkırdadı.Kafamı çevirip ters ters baktım:

-İntikamım çok kötü olacak!

-Hihi.Kararımı verdim.

-Emre için mi ?

-Evet olurum diyeceğim.

-Umarım doğrusu budur canım.

-Umarım...

-Belki de boşuna kuruntu yapıyoruz.

-Belki de...

-Kaçta dersanen?

-12.50.

-Var ya sen çok fenasın.Kızım senin benim uykumla ne alıp veremediğin var !

-İlişkinizi çok kıskanıyorum.Bu zamanda bu bağlılık kimse de yok.

-Dalga geçme benle.

-...

-Dün gece yine onu gördüm.

-Yine hiçbir şey hatırlamıyor musun?

-Yine hiçbir şey hatırlamıyorum.Hiçbir şey.

Kahvaltımızı yapıp,tabakları makineye doldurduk.Elifle biraz oturduktan sonra 12.00 da evden çıktık.Ben kütüphaneye o da dersaneye gidiyordu.Acaba bugün notlarımdan birine cevap alabilecek miydim?Hep bu umutla eski kitapların arasına notlar bırakıyorum yaklaşık 2 aydır henüz hiç bir cevap alamadım.Benim gibi eskikitapsever biri var mıdır acaba?Ben eski kitapların yaşanmışlığını seviyorum.O kitabın üzerindeki ruh izlerini görmenin,onları hissetmenin,yaşamanın ayrı bir hazzı var benim için.

Kütüphanenin büyük cam kapısını iktirdim ve üst kattaki ödünç kitap verme servisine yöneldim.Öncelikle kütüphane gorevlilerine gülümsedim ve çok okunanlar rafına doğru adımladım.İlk notlarımın rafına yönelseydim bu çok dikkat çekerdi.Bir süre burada oyalandım ve notlarımı kontrol ettikten sonra alacağım "Kristin Hannah"kitabını ters çevirdim.Daha sonra heyecanlı adımlarla "Psikolojik Kitaplar"bölümüne yöneldim.The Secret  kitabının içini açtım ve koyduğum sarı kağıdı görmemle hayal kırıklığına uğradım.Hadi bakalım belki diyip "Amerikan Edebiyatı"ndaki dostumun kapağını kaldırdım.Yine aynı hayal kırıklığı...Ve son olarak favorilerimden olan "Ejderha Dövmeli Kız"ın kapağını aynı umutsuzlukla kaldırdım görmeyi beklediğim sarı kağıt:

"Sayın Okur,

Şu an elinizde tuttuğunuz kitap müthiş bir kitaptır.Kesinlikle favorilerim arasında olan bir seri.Kitapları yayınlanmadan ölmüş ,yayınlandıktan sonra 60 milyon satan bir yazarın kitabı şu an ellerinizin arasında.Tabi kitabı överken yazar öldü diye ağlayışlarımı yazmazsam haksızlık etmiş olurum."

Yoktu...

°°°

Olumlu-olumsuz eleştirilerinizi bekliyorum :-)