THE INNOCENT

Paglaya

"Althea POV"

Limang taon ang sinayang ko dahil sa pag mamahal ko sa isang babae.

Sinugal ko ang kaligtasan ng kaisa isa kong kapatid para lang sa isang walang kwentang babae.

Love with the wrong person can destroy you. Nagmahal lang ako pero sa maling tao.

Hindi lang buhay ko ang nasira kundi pati ang puso ko.

Nahihiya ako kay Batchi siya ang tumulong sa aming magkapatid ng nakulong ako.  May kaya kasi ito naging kaibigan ko siya dahil sa ROTC simula non di na kami napaghiwalay.

Si Batchi para ko na ding kapatid at ganun din siya sa akin.

Salamat din sa kanya kasi di niya ako iniwan at pinabayaan. Siya din ang gumastos sa attorney ko para mapabilis ang pag laya ko.  Lalo nat may kayang angkan ang nakalaban ko.

Dahil sa pagkaka kulong ko hindi na din ako nakapagtapos ng pag aaral na drop out  ako sa school. Nawala ang scholarship ko na siyang pag asa kong maka angat sa buhay.

Pinagsisihan kong hindi ako nag isip ng araw na yon.  Mas pinairal ko ang puso kaysa sa isip.  Na labis kong pinagsisihan ngayon.

"Oh Guevarra Ahh ayaw ko ng makita ang pag mumukha  mo dito." Loko ng isang jail officer sa akin.

Natawa naman ako at nakipag shake hands.

Halos lahat ng jail officer at warren dito kasunod ko tuwang tuwa sila sa akin.  Kaya kahit papano hindi naging mahirap ang buhay ko sa kulungan..

"Hinding hindi na sir." saka kami natawa.

Nagpaalam na ako dito kasi nag aantay si Batchi sa akin sa labas.

Isang malalim na bugtong hininga ang pinakawalan ko. Lilisanin ko na kasi ang naging tahanan ko sa loob ng limang taon.

Pag kalabas ko agad kong hinanap si batchi. Nakita ko naman agad ito naka Sandig sa sasakyan niya at halatang inaantok pa.

Lumapit ako dito natatawa pa ako sa itsura nito siguradong may babae nanaman itong kasama kagabi. Kaya naka isip ako ng kalokohan.

"BATCHI! " sigaw ko.

"36, 28, 37!" turan nito sa gulat.

"Hahahaha. " Tawang tawa ako sa reaction nito kahit tulog halatang babae pa din ang iniisip.

"Tawa pa more. " saad nito kunyari pang naiinis.

"Sorry....  Sorry natatawa lang ako sa itsura mo. Halatang napasabak kagabi Ahh. " Biro ko sa kanya.

"Loko... Ayan na ang effect ng tigang ng ilang taon? " bawi nito sa pangloloko ko sa kanya.

"Loko!" natatawang sagot ko sa kanya saka siya tinulak para makapasok na ako sa sasakyan niya baka saan pa kasi mapunta ang usapan namin.

Pag pasok ko sa sasakyan inilagay ko ang gamit ko sa likuran at nagsuot ng seat belt.

Nagtaka akong tumingin sa kanya kasi di pa niya pinapaandar ang sasakyan.

"Anyare?" bigla akong naasiwa sa tingin nito. 

"Hoy! hoy wag kang ganyang napatingin kahit tigang ako di kita papatulan. " may pangdidiring sabi ko sa kanya.