The Billionaire's Secret Wife - ( COMPLETED)

35

Years later... 

" Congrats Scarlet ! You never disappoint me ! " 

Bati sa akin ni Sir. Graduate na ako sa pinag-aralan ko . Nandito nga pala ako sa Canada, dito ako ng nag-aral para sa kurso ko. At dahil dito mas na enhanced yong talent ko. Yong skills ko. 

Nagpasalamat lang ako sa kanya atsaka ako lumapit don sa mga naging kaibigan ko.

" Hey congrats Ms. Valedictorian! I'm sure every company will send an appointment with you. You're so good !" 

Flattered naman ako. Nag paparty kasi ang school for the last time na pag-apak namin dito. Ilang taon narin ang lumipas simula nong iniwan ko si Ty for this. 

" Thank you. I'm also proud for the both of you " 

Saka ko sila niyakap. Nagtawanan lang kami at niyakap din nila ako. Maya-maya pa ay tinignan ko yong wrist watch ko . It's already 5:30 at patay na naman ako nito. 

" Ah guys. Uuwi na ako congrats ulit " 

They smie and nod. Nakipag beso ako bago umalis at tinungo yong sasakyan ko sa labas. I saw RJ na nakasandal sa kotse ko. 

Lumapit ako at niyakap niya naman ako agad. 

" Congrats Scarlet. Ang layo muna talaga !" 

Hinampas ko naman siya at tumawa ng mahina. Si RJ yong naging sandalan at kasama ko sa mga panahong bibitaw na naman ako. Siya yong palaging nasa likod ko kasama sila Hannah at Ria. Patuloy parin akong sinusuportahan. 

" Let's go ?" 

Tanong niya. Tumango naman ako at sumakay na. It's been years at napaka fresh pa sa akin yong mga nangyare. Parang kahapon parin ang lahat. 

FlashBack>>>>

Isinugod ako ni Ty sa hospital don malapit sa bayan. Umiiyak ako nong pinasok ako sa Emergency Room. Pilit akong pinapatahan ng mga nurses pero di ko magawa dahil natatakot ako. 

" D-doc ? Okay lang ba yong baby ko ?"

Umiiyak na tanong ko. Wala silang sinabi kundi ang pakalmahin ako. Nagtagumpay ako nang ako mismo nakapa kalma sa sarili ko. Ibang klaseng mga doctor ayaw akong sabihan eh. 

May itinurok sila sa braso ko na sabi pampakalma kaso naramdaman ko nalang na naka tulog na ako. 

Pag gising ko. Kinausap naman ako nong doctor at nagulat ako dahil nandito na sila Ria, Hannah at Yong dalawang mag shota. Lumingon-lingon ako para hanapin si Ty pero wala. 

" S-si Ty ? Si baby ? Sabihin niyong nandito pa siya diba ? Sabihin niyo ?!" 

Naiyak ako ng mapansin kung umiwas sila ng tingin habang umiiyak. Di ko alam yong nararamdaman ko basta bigla ko nalang hinatak si Hannah atsaka tinitigan sa mga mata niya. Umiiyak lang ito at malapit ng mapahagolgol. 

" H-hannah. Sabihin mo please...n-nandito pa siya sa tiyan ko diba ?" 

Nagmamakaawang tanong ko sa kanya. Napatakip nalang ito ng bibig at napahagolgol na talaga. 

" I-I'm sorry...p-pero wala na siya " 

Napatulala nalang ako sa kawalan habang tumutulo yong luha ko. Para akong sinaksak sa sakit na nararamdaman ko. 

Umiling-iling ako habang nakatingin sa kanila. 

Nag j-joke naman siguro sila. Di naman siguro ako iiwan ng anak ko diba ? 

" N-no, you all are joking ! D-di ako pwedeng iwan ng anak ko ! Please sabihin niyong gino-goodtime niyo lang ako ?!" 

Pero hindi mas lumakas yong hagolgol nila. 

" Where's Ty ? A-alam niya na ba ito ?" 

" O-oo. Umuwi siya sa manila matapos niyang malaman ito Baby. Mag f-file siya ng kaso for the Santos Family." 

Niyakap ko nalang yong unan sa sobrang sakit na nalaman ko. Pakiramdam ko wala akong kwentang ina dahil hinayaan kong mamatay yong baby namin ni Ty. 

End of Flashback...

Di ko maiwasang masaktan nong malaman kung wala na siya...

" Hey Scarlet. What's with the long face ? "

Agaw niya ng pansin sa akin atsaka ngumiti. Umiling lang ako at napa buntong hininga. 

" Naalala ko lang yong nakaraan...kung paano nawasak lahat at nagkagulo " 

Mahinang saad ko. Napapatango nalang ito at paminsan-minsan ay sumusulyap sa akin. Di na ito nag salita. Maraming nangyare sa paglipas ng panahon. Napatingin nalang ako sa labas at napangiti ng maka abot na kami ni Rex sa tinutuluyan naming condo. Yep kasama ko siya at si Hannah. Parehas kasi kami ni Hannah na nagpatuloy sa pag-aaral at dahil possessive si Rex kay Hannah pati rito sinundan. 

Yep. Naging sila at tuluyan na silang naghiwalay ni Ellaine na ewan ko ngayon kung nasaan. 

" Surprise?! Congratulations Scarlet ?!" 

Nagulat nalang ako sa sigaw nila pagkapasok na pagka-pasok ko sa loob ng unit.  May hawak silang balloons at naka party hats. Nandito si Inay kasama din sila Shane at Dian na ngayon ay mag-asawa na. 

" Ghad I didn't expect you guys will be here !" 

Gulat na sabi ko. Agad naman akong lumapit at niyakap nila ako ng mahigpit. Ganon rin ako sa kanila. 

" Pwede ba yon ? Graduate ka na at proud kami sayo kaya tinawid namin itong bansa na ito " 

Masayang sabi ni Dian. Niyakap ko naman siya ulit habang may ngiti sa mga labi. Nag kwentuhan lang kami at nag tawanan. Yon yong ginawa namin hanggang sa isa-isa na silang nakahiga sa couches at pumasok sa bakanteng room. 

Nalasing yong mga loka at loko kami nalang ni Inay ang nag-aayos ng kinalat namin. 

" Nay ako na magpahinga kana " 

Sabi ko kay Inay na namumulot ng basyo ng mga delatang beers. Tumango lang ito at agad kung nilinis ang sala. Bukas ko na huhugasan yong pinggan . 

Pumasok na ako sa kwarto at naupo sa kama habang nakatingin sa labas ng bintana. Yong buwan...ang ganda at ang gandang tignan dahil andaming bituin na nakapaligid. 

Napangiti ako ng mapakla. Kung sana di sila parehong nawala ng mga panahon na iyon edi sana masaya pa ako. Edi sana parehas kami ngayon ni Ty na hindi nag dudurusa at pareho sanang masaya. 

Di ko namalayan na nakahiga na pala ako habang yakap-yakap yong unan ko. Bakit ayaw ko parin matanggap na wala na sila ? Bakit may nabibigay sa akin ng pag-asa na buhay pa siya ? 

Ang iyak ko ang nagpapatulog palagi sa akin gabi-gabi. 

I wish maging masaya na kami ni Ty ngayon.....kahit tapos na yong sa amin.