The Billionaire's Secret Wife - ( COMPLETED)

47

Scarlet's POV 

Nandito lang ako sa condo ko at hindi na naman ako pumasok. Di ko magawang makatulog ng maayos kagabi matapos ng mga nangyare. Umalis kasi ako agad pagkatapos ng mga nalaman ko dahil sa totoo lang sobrang sakit ng nalaman ko ! Na pati yong taong mahal ko ay tinago yon sa akin ng matagal although na explain naman nila kung bakit but still, di dapat nila ako pina-mukhang tanga ! I can play better if I want ! 

Flashback >>>>

" Scarlet p-please forgive me ! Forgive us ! Kino-konsensya na kasi ako eh ! Nagawa namin yon dahil sa pansariling interest but god knows how many times I tried to stop myself ! " 

Parehas na kaming umiiyak ngayon ni Terrence. I slapped him twice sa mukha. Napaluhod nalang siya at pahagolgol. Napatakip nalang ako sa bibig ko at humahagolgol na tumingin sa kanya. Nanlambot yong tuhod ko kaya napa-upo ako sa sofa. Di ko na kakayanin to. 

I really can't belived na buhay pa yong mga anak ko. I can't even imagine na magagawa nila lahat ng yon ! 

" Di niyo man lang naisip yong mararamdaman ko Terrence ! You don't even think na totoo yong karma ! Alam niyo ba na muntik na akong mabaliw dahil sa pangungulila ko sa anak ko ?! Na sana ganito kami kapag nabuhay pa sila..sana masaya kami ngayong pamilya kung di niyo lang pinakialaman lahat !  Araw-araw sinisisi ko yong sarili ko sa pagkawala ng mga anak ko..isipin mo yong sakit na pinaramdam niyo sa akin.."  

Hagolgol na saad ko sa kanya. Hingi ng hingi lang ito ng patawad. Sakto naman na lumabas si Tyron sa pintoan kaya tumayo na ako. 

" Ewan ko kung mapapatawad ko kayo ngayon Terrence...ang dami niyo kasing dinamay, di lang ako ang apektado rito. Kung gusto mong mapatawad ko kayo, ayusin niyo yang mga sarili niyo !" 

Saka ako lumabas sa unit ng kung sino man ang nagmamay-ari non . 

End of Flashback>>>

Napa buntong hininga nalang ako at tinuyo yong luha na tumulo na naman. Tumayo ako at tumungo sa kusina. Hinanda ko yong mga ingredients para sa gagawin kung cookies at ng makompleto ay nagsimula na ako. 

I formed the cookies into happy faces and heart shapes. Ng matapos ay inilagay ko na yon sa oven. Tinignan ko yong wrist watch ko and it's seven o'clock in the morning. Sinulyapan ko sandali ang cookies na nasa oven saka tumakbo sa kwarto at inayos ang sarili. 

Damn ! I want to see my sons ! Pero kinakabahan ako sa magiging reaction nila if ever na malaman nila ang totoo or ako lang din ang di aware na ako ang tunay nilang ina ? I heaved a deep breath. 

Lumabas narin ako pagkatapos. Bumalik ulit ako sa kusina at sakto lang dahil tapos na ito. Kumuha ako ng plastic container para ilagay ang mga ito. A minutes later ay nakahanda na ako. 

Lumabas na ako sa unit ko at nag doorbell sa katapat na unit. Maybe nandito parin sila diba ? Ilang minuto ang hinintay ko ng mag bukas ang pintoan. Nakita kung nagulat si Tyron ng makita ako, bumaba naman ang tingin niya sa hawak ko at balik ulit sa akin ang tingin. Ngumiti nalang ako ng konti. 

" N-nandiyan ba ang kambal ? Can I see them ?" 

Kinakabahan na tanong ko. Napalunok muna ito bago ako pinapasok ng wala man lang inimik. Inilibot ko agad ang tingin ko at wala akong makita sa salas. 

" They're still asleep but you can check them in that room " turo niya sa kwartong pinasukan nila kagabi. Tumango naman ako at inilapag yong cookies sa center table bago lumapit sa pintoan pero bago ako pumasok ay tinignan ko muna siya.

" T-Thank you.. " 

Nahihiyang sambit ko. Di ko magawang tumingin sa kanya ng diretso. Naiiyak kasi ako eh. Naramdaman ko nalang yong kamay niya sa mukha ko at itinaas ito just to met his gaze. 

" I'm sorry for keeping them from you ..I just want you to heal your wounds that time kaya hinayaan kitang umalis para makalimutan yong sakit dito...but I never expected na may malalaman kami..I promised myself to protect them both and of course you...kaya sumabay ako. I'm sorry for making you believed na namatay na sila..I'm really sorry wife " 

Niyakap niya naman ako kaya napa hagolgol nalang ako. Di ko naman siya masisisi..dahil kahit na ako yong nasa sitwasyon niya itatago ko rin yon para umokay muna ang lahat at makapagpahinga muna bago sumabak sa bagong sakit ng puso. 

" Naiintindihan ko Ty. That's why thank you for keeping them safe kahit kapalit non ay masaktan ako. " 

" I'm sorry. We will fix this wife..trust me. " 

Bulong niya sa akin na ikinahigpit ng yakap ko. Kahit di niya sabihin may tiwala naman ako. Lahat ng sasabihin niya papaniwalaan ko kapag sinabi niya. That's love ! 

Bumitaw na ako at tinuyo yong luha ko. Binuksan ko naman yong pintoan ng kwarto at nakita ko silang parehas na nakatulala sa kawalan. Napatakip agad ako ng bibig ng magsimula na naman ako sa paghagolgol. 

" Daddy.."

"M-mommy.." 

Parang may humaplos sa puso ko ng tawagin nila akong Mommy. Nakita ko silang naiiyak kaya agad akong lumapit at niyakap sila na ngayon ay humahagolgol na rin. What a moment. Yong saya sa puso ko na ngayon ko lang ulit naramdaman. Nagigising na naman yong tuwa sa puso ko na ilang taon ng nahihirapang lumabas noon dahil sa sakit na kinikimkim.  

" I-I'm sorry honey. Sana mapatawad niyo si Mommy at hayaan makabawi sa mga taong di kayo nakasama...mahal na mahal ko kayo " 

Naramdaman ko yong paghigpit ng yakap ng dalawa. Tinuyo ko naman yong mga luha nila at pinatahan. Hinalikan ko yong mga noo nila saka ulit niyakap ng mahigpit. 

" I love you Mom/Mommy " sabay na sabi nong dalawa. Hinaplos ko naman yong mukha nila saka ngumiti. 

" I love you both.." 

Humihikbing sagot ko. Naramdaman kong may yumakap rin sa amin . Lord, this is heaven ! Thank you sa pagdating ng panahon na ito. 

" You guys are being unfair..anyways, Daddy also loves you guys.." 

Natawa nalang ako sa maktol ni Ty. Humarap naman ito sa akin at ninakawan ako ng halik sa labi na ikina hagikgik nong dalawa. 

" I love you wife...hurting me in front of our sons is bad " 

Napailing nalang ako sa kabaliwang sinasabi niya. Kahit kailan talaga tinotopak parin.

" Whatever you say Ty..but I love you too " 

Natawa nalang kami pareho pagkatapos dahil sa kadramahan namin. Hahaha