EVA'DAN
Ağzım açık etrafı incelerken ilerledikçe farklı yüzler görmeye başlamıştım. Hepsin kendi halinde takılıyor ve hallerinden memnun gibi duruyorlardı. Benim yaşıtlarımdan da bir kaç insan görmüştüm. Belki ileride onlar ile arkadaş olurdum. Hiç oyun oynayabileceğim arkadaşlarım olmamıştı. Tek hatırladığım, Helena adlı kadındı. Beni Dünya'ya getiren bilim insanlarından birisiydi. Beni sadece o sever o oyun oynardı. Sonrası yoktu, koruyucu bir aileye verilmiştim. Bunları bir kenara bırakıp beni kimin eğiteceğini düşündüm, nerede kalacaktım yada burada sevilecek miydim?
Bazı insanlar yürürken bana gülümsüyor ve el sallıyordu. Bazıları gelip Patrick'e selam veriyordu. Sanırım Patrick'te eskiden burada kalıyordu. Gözüm bir topluluğa kaydı hepsi bize bakıyordu. Fakat birisinin bakışları çok değişikti. Bakışlarından ürperdiğim için kafamı çevirdim ve Patrcik'in gerisinde kaldığımı fark ettim. İstemsizce tekrar bakışlarımı o çocuğa çevirdim hala bana bakıyordu.
Patrick'in sesini duyunca kendime geldim ve ona yetiştim. Bir binanın önünde durmuştuk ve onu beklememi söylemişti. Uzaktan bakıldığı zaman hala gözüküyordu. Boyu çok uzundu. Boyum yaşıtlarıma göre uzundu fakat en fazla göğüsüne kadar geliyor olmam lazımdı. Omuzları çevresindekilere göre daha genişti. Gözlerinde hafif bir çekiklik vardı. Saçları siyahtı ve ben onun tabiri caizse dikizlerken birden bire onunla göz göze geldim. Aramızdaki mesafenin uzaklığından cesaret alarak gözlerine bakmaya devam ettim. Arkadaşlarına döndü ve bir şeyler söyledikten sonra hepsi bana doğru gelmeye başladı. Yanıma ulaştıklarında Sarışın bir kız lafa girdi ve "sen o bahsedilen denek olmalısın buraya neden geldin" bunu tatlı bir sevimlilik ile demişti.
Arkasından O lafa girdi " Ve o Patrick denilen şerefsiz neden yanındaydı senle ne gibi bir bağlantısı var?" Hepsinin meraklı bakışlarıyla baş başaydım.
"Ona şerefsiz diyemezsin o çok iyi birisi" dedim ve sustum. kızgın sesim sonlara doğru kısılmıştı. Onu savunduğum için onun ters bakışlarıyla karşılaşmıştım. Aralarında geçen bir husumet olmalıydı. " Sanırsam bana da bir eğitmen bulunacak ve burada kalacağım"dediğim sırada onunla göz göze geldim . Tam bir şey diyecekken. Patrick'i gördüm binadan çıkmıştı ve yanıma doğru geliyordu.Bunu etrafımdakiler de farketmişti. İsmini bilmediğim fakat bakışlarından ürperdiğim çocuk yumruğunu sıkıp arkasını dönüp gitmişti, arkasından da arkadaşları. Kesinlikle Patrick'i sevmiyordu.
Patrick yanıma geldiğinde ona olan konuşmaları anlatıp o çocuğun adını sormuştum. Adının Jack olduğunu ve zamanında aralarında bir husumetin geçtiğini söylemişti. Haddimi aşıp ona ne olduğunu sorunca bana cevap vermemişti. Özel bir şey olmalıydı.
" Eva şimdi senin özelliklerini öğrenmemiz gerekiyor bizi bekliyorlar " Dedi ve elimden tutup beni yan taraftaki büyük binaya götürmesine izin verdim. Beni bir odaya soktu ve burada beklememi söyledi. Patrick'in çıktığı an biri kız diğeri erkek olmak üzere iki kişi geldi yanıma.
" Merhaba Eva tamamen rahat olmalısın. Korkma, gerilme kendini bize bırak" Dedi başımı olumlu anlamda salladım gösterdikleri sedyeye uzandım. Burası daha çok ameliyathaneye benziyordu. Etrafı incelerken camın arkasında beni izleyen Jack'i ve arkadaşlarını görmüştüm. Diğer tarafta ise Patrick'i. Bana biraz dayanmam gerektiğini bağırıyordu. Sanırım birazcık canım acıyacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DENEK
Teen Fiction"Daha çok küçüktü. Onu izlediğimden habersizdi. Kahin hiç yanılmazdı fakat bu sefer yanılmış olmalıydı. Benim gelecekte bu kıza aşık olmam imkansız. Her ne kadar hızlı büyüyor olsa bile bu kız benden çok küçük." Diye isyan ediyordu gelecekte her bir...
