BÖLÜM 13

39 6 0
                                    


Aklımda sadece Eva vardı. Umarım onu kaçıran abisidir ve onu geri almak zorunda kalmam diye geçirdim içimden. Belki de gitmesi ikisi için de en iyisidir diye düşünmeden edemedim. Büyük bir sorumluluktan kurtulmuştum. Böyle düşünmeme rağmen kendimi huzursuz hissediyordum.


    JACK'TEN

Aradan geçen bir haftanın sonunda Eva'yı götüren kişinin gerçekten abisi olduğunu öğrenmiştik. Onu yanıma kabul ederken tüm sorumlulukları almıştım. Eğer Eva yanımda kalmak istiyorsa onu abisinden alıp yanımda tutabilirdim fakat Eva ile iletişime geçmeyi bırak hiç bir çaba bile sarf etmemiştim. Yanımda kalması benim için hiç iyi bir şey değildi. Ona iki üç gün içinde bağlanmaya başlamışken fazlası bana da zarar verirdi. 

Onu orada bırakmaya karar verdim. Üstelik kim olsa abisini seçerdi, sadece böyle düşünmeye çalıştım. Günlerim sessiz ve sakin geçmeye başlamıştı. Kendimi görevlerime vermiştim. Akşamları eve arkadaşlarımı çağırıp eğleniyorduk, sabahlara kadar eskisi gibi barlardan çıkmıyorduk. Günlerim o kadar dolu geçiyordu ki aklıma Eva gelmemeye başlamıştı, sadece arada rüyama giriyordu o kadar. Aradan tam bir yıl geçmişti yine rüyamda Eva'yı görmüştüm. Kötü bir rüyaydı uyandığımda nefes nefeseydim.

Elimi yüzümü yıkayıp ayıldım. Bir şeyler atıştırmak için aşağı ineceğim sırada telefonumdan yükselen melodi ile odama yöneldim. sabahın köründe kimse beni aramazdı. Kimin aradığını merak etmiştim. Telefonumu elime aldığım zaman yönetim kurulu tarafından arandığımı fark ettim. Telefonumu açtığımda beni yanlarına acil bir şekilde çağırıyorlardı.

Üstümü giyinip evden dışarı çıktım. Ağır adımlar ile motoruma bindim ve yanlarına gitmeye başladım.

Nihayet odanın önüne gelmiştim ve  kapıyı tıklattım. Gel sesini duymam ile odaya girdim. Odada ben de dahil yedi kişi vardı. Üçü yönetim kurulu başkan ve yardımcılarıydı. Ben dahil kalan üç kişi  klanın en güçlüleriydi. Yaşlı bir adam vardı odada sadece onu tanımıyordum. Gözlerini üzerimde hissetmiş ve rahatsız olmuştum. 

" Çok yakında bir savaş olacak. Bu savaştan tek başımıza galip gelme ihtimalimiz yok. Bir kaç düşman klan birleşmiş güçlerine güç katmışlar. Kendimize müttefikler bulmalıyız. Bu süreçte sizlerin hazırlıklı olmasını ve diğer öğrencilerin hazırlıklarına yardımcı olması gerekiyor. Kalkan özelliği taşıyan dört öğrencimiz var. Onları bilgilendirin çalışmalarına ağırlık versinler, söyleyeceklerim bu kadar. Jack sen kal diğerleriniz çıkabilir." dedi yönetim kurulu başkanı.

Başkan yardımcısı olan Brandon konuşmaya başladı." Jack, Eva'yı götüren insanları tanıyorsun. Çok güçlü insanlar. Nasa'nın klanına ait hepsi. Öncelik olarak ilk müttefiğimiz onlar olacak. Yarın için bir davetiye gönderdiler. Sende bizimle geleceksin. Bizde taraftarı değildik bir öğrencinin bizimle gelmesini fakat kahin sizi de yanımızda götürmemizi istedi."

"Tamam yarın sizinle geleceğim." dedim ve odadan çıktım. Kahini arıyordum. Demek sonunda buraya gelebilmişti. Yıllarca onu aramıştım, ona sormam gereken sorular vardı. Bu kadar yakındayken kaçıramazdım onu tekrar. Ben bunları düşünürken Karşıma birisinin çıkması ile yerimden sıçradım. Bir anda odada bulunan yaşlı adam çıkmıştı karşıma. Başım ile selam verip yanından geçeceğim sırada önüme geçti 

" Beni arıyorsun karşındayım fakat tanımıyorsun." dedi mimiksiz suratı ile.

" Üzgünüm sizi aramıyordum ben kahini" dedim ve sustum " Bir dakika kahin siz misiniz?" 

"Evet benim. Odama çıkalım konuşmamız gereken şeyler var." dedi ve hızlı adımlar ile odasına çıkmaya başladık. Odasına girdiğim zaman sıra sıra soracağım soruları hazırlıyordum zihnimde. 

"Yönetim kurulu üyeleri ile gittiğim zaman ne yapıp edip Eva'yı buraya getirmen gerekiyor. Onun özelliği kalkan biliyorsun. Kalkanı fazla güçlü ve buradaki tüm kalkanlar çöp ile eşdeğer. Üstelik orada hiç iyi şartlar altında değil. Biraz daha onların etkisinde kalırsa ölecek. Şimdi bunu inkar edeceksin başkası yerime gitsin diye fakat sözleşmende iki yıl boyunca onu koruyacağın, eğitim vereceğin yazıyor. Sözleşme her ne kadar Eva orada olsa da geçerli. Yanı kısacası onunla alakadar olsan sensin."

"Artık Eva ile bir bağlantım yok fakat yönetim kurulu bunu uygun görüyorsa gideceğim inkar etmek gibi bir lüksüm yok. Ben bunları konuşmak için aramadım sizi. Sorularımı sorabilir miyim?" Dediğim sırada Kahinin alnıma dokunması ile bir şeyleri görmeye başlamıştım.

 İlk başta gördüğüm şeyler normaldi. Savaş, kan, savaş, kan bu böyle tekrar ederken Eva ile kendimi  görmüştüm. Büyümüş haliydi ve çok güzeldi. Onunla konuşuyorduk. Onun boynuna çok değer verdiğim bir kolyemi takmıştım. Daha sonra ise el ele yürürken görmüştüm ikimizi  ve daha güzel olan bir çok şeyi görmüştüm.  film gibi izliyordum sadece. Sanki oradaki ben değildim. Bir anda Eva'nın onüç ondört yaşlarındaki halini gördüm. Savaşta karnına öldürücü bir darbe alıyordu.Hiç kıpırdamıyordu. Kendimi gördüm. Yanına gidip onu uyandırmaya çalışıyordum.Hey yer kandı üstüm, ellerim hatta yüzüm bile dehşete düşmüştüm  Bir anda çok mutluyken hüzün kaplamıştı içimi ve bağırmaya başlamıştım. Kahine sesleniyordum fakat beni duymuyordu. 

Kahinin elini alnımdan çekmesi ile tüm görüntüler gözümün önünden gitmişti ve diz çöküp başımı tutmaya başlamıştım. Ağrılar giriyordu resmen. 

 "Ne yaptın bana aptal yaşlı seni öldüreceğim" 

"Bana soracağın sorulardan birisi hiç hayat arkadaşım olacak mı değil miydi ? Bende cevabını verdim. Senin hayatına alacağın ilk ve son kız o olacak ve sen böyle pasif bir ayyaş gibi davranarak sadece onu kaybedeceksin."

"Hayır hayır bu imkansız yanılıyorsun o benden çok küçük."

 "Bildiğin üzere o normal değil ve hızlı büyüyor. Ondan ayrılalı bir yıl oldu. fazla büyüdü. İki üç yıl sonra ise senin gibi olacak. Bunu düşün tart kabullenip kabullenmemek senin sorunun fakat onu buraya getirmek zorundasın. Farkında değiller yaptıklarının fakat Eva'yı bu gidişle öldürecekler. Sende böyle yaparak onlara yardım etmiş olacaksın ve hayatına tek alacağın insanın ölümünü seyredeceksin. Bu beni alakadar etmez umurumda da olmaz fakat klanın ayakta kalması gerekiyor onun kalkanına ihtiyacımız var. "

   Gerçekten Eva'ya aşık olacak mıydım. Aklımda sadece bu soru yankılanıyordu. Sanırım onu buraya getirmem için düzenlenen bir oyundu bu fakat yine de aklıma takılmıştı. Yarın büyük gündü ve bir yıl sonra onu görecektim. Kahinin bana gösterdikleri yüzünden kalbim hala deliler gibi atıyordu. 


Merhaba, hikayemi seven var mı bunu merak ediyorum. Hoşunuza gidiyorsa eğer küçük bir dokunuş ile beğenirseniz beni gerçekten motive etmiş olursunuz. Şimdiden teşekkür ederim. Saygı sevgi ve benimle kalmanız dilekleri ile...

DENEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin