She's The Real Boss

Chapter 15

No Choice

Laxxene's P.O.V.

"What's with the sudden call, Kuya?" tanong ko as I open his office door. I ignored daddy's pressence and sat beside him. Ramdam ko ang pagtitig ni Daddy sakin pero di ko ito pinansin, sa pagkaka alam ko di na niya ako anak dahip tinakwil na niya ako.

"Some things came up" sabi no Kuya

"Tell me now"di na ako mapapaligoy-ligoy because I'm no longer comportable with daddy, not anymore.

"You need to accept your position in the organization dahil kung hindi it would cause a big trouble, d'you want that?pati ang mga pinsan mong pinaka iingatan mo ay madadamay"I know he's blackmailing me. I knew my Daddy, he will do anything do get what he wants.

"Don't pressure her, Daddy" saway ni Kuya na agad binalingan ni Daddy ng tingin at napalunok si Kuya because daddy throws him a death glare.

"Don't bother me! I am doing this for your sake! dammit!"

"Kung para sa amin ang ginagawa mo daddy, bakit kailangan ilagay mo kami sa ganyang posisyon. You're giving us hard time!"inis na sabi ko, he let out a deep breath to calm himself.

"Laxxene"saway ni Kuya sakin.

"Sa tingin niyo ba may magbabago kung hindi kayo sasama sa organisasyon na sinimulan ng ninuno natin?! are you even thinking Ophelia? dito na tayo namulat! we are known in this organization!kaya't kahit anong gawin mong pagtanggi sa posisyon, may magtatangka pa din sa buhay mo at sa taong malalapit sayo!" hinimas ni Daddy ang kanyang dibdib kaya agad kaming naalarma at ilalayaan siya. Im so stupid! Iginaya namin siya sa sofa at pinakuha ko ng tubig si kuya, nang makainom na siya ay umayos na ng kaunti ang pag hinga niya.

"There's one choice para magkaron kayo ng simpleng pamumuhay."
bigla namang napangiti kami ni Kuya

"Ano yun daddy!?"excited kong tanong.

"Is it easy, father?"tanong naman  ni Kuya habang hawak ang basong pinag inuman ni Daddy. Nagulat ako ng makita ang malungkot na mukha ni Daddy, what's with him?

"Why are you so sad Daddy when we have the option, we will live in peace . Don't you like that?" tanong ko. Ngumiti naman ng malungkot si Daddy

"kayo lang ang mamumuhay ng simple at tahimik hindi ako" I frown. nagsalubong naman ang kilay ni Kuya.

"Bakit naman Daddy?!"tanong ko.

"Ito na lang ang tanging paraan para mabigyan kayo ng tahimik na buhay, I'll leave the organization and face death"na estatwa naman kami sa sinabi ni Daddy, umiling iling ako

"What a lame joke, Father! stop it, its not funny!"inis na sabi ni Kuya pero si daddy ay ganun padin ang ekspresyon.

"I'm not joking, this the only way to give you a peaceful life you always wished and to make you believe that I'm doing my best to be a good father"napatulo ang luha ko kasabay din ng pagtulo ng luha niya, Im a fool! Hindi ko man lang naisip ang kapakanan ni Daddy! Im always end up blaming him for having a miserable life!

"N-no Father, you're the b-best daddy I ever had!"He's biting his lower lis para pigilan ang pag iyak.

"Hindi mo kailangan sabihin sa akin yan, Lexxuse. I know I'm not and never be. Para makabawi sa pagkukulang ko, I'll sacrifice my life and give you want you want" bumalik sa walang emosyon ang mukha ni Daddy at pinunasan ang luha niya.

"N-no D-daddy may iba pang paraan! wag na wag mong isakripisyo ang sarili mo kung hindi mapipilitan akong patayin at abuhin lahat ng nasa organisation!"nagulat naman sina kuya sa sinabi ko. I can do it! Im true to my words!

"Ophelia!"saway sakin ni kuya.

"You can't, you should never do that!"

"Why not, Daddy! I guess it will be our other option!"sabi ko at natawa ng kaunti na parang baliw

"Tumigil ka Ophelia!ilalagay mo lang ang buhay mo sa kamatayan!"

"Don't be dumb, Lexxuse. We're born to die! ang mga kagaya natin ay walang kapatawaran! we killed countless people! even innocent or not! at ito lang ang tanging paraan para magkasama-sama tayong tatlo at mabuhay ng payapa!"

"Are you crazy!madaming madadamay pag gagawin mo yan! imagine you're saving them for a long time! at pag ikaw na ang nawala they will too! dahil damay damay na! di mo ba naiisip yon!"hiyaw ni Daddy at hinilot ang sintido.

"I-im not, Father! i-i just want us t-to be a happy family kahit patay na si mom! m-mahirap bang i-intindihin yon! d-daddy. b-bakit ang unfair ng m-mundo sa atin,why us! bakit tayo ang binigyan ng ganitong buhay! don't we have a rights to live happy? D-daddy p-please! let me do this!"lumuhod pa ako sa harap ni Daddy at tuloy ang pagiyak. Gusto ko lang naman ng maligaya ang buhay, walang papatayin at walang papatay, sa tuwing nakakakita ako ng pamilya para laging dinadaanan ng bagyo ang puso ko, gulong-gulo at hindi alam ang mararamdam. Daddy holds my face

"Laxxene, anak. You don't have to, ako na ang magsasakripisyo. Dahil sa kagustuhan mong maging malaya ay hindi mo na naiisip ang kapakanan ng mga taong iniingatan mo, think of it Ophelia. Ganyan mo ba kagusto ang kalayaan at maatim mong pumatay at hayaang mamatay ang mga taong mahahalaga sayo?"

"No f-father! ilalaban ko sila ng patayan! no matter what it takes! daddy wala na ba talang ibang pagpipilian?" pagmamakaawa ko, umiling si Daddy at tipid na ngumiti

"I'll choose my option, to give you a life that you wanted. That's the only way I kn-----"

"No you'll not going to do that, Father!"hiyaw ni kuya at kuyom ang kamao

sa tingin ko ay mamamatay na ako ng ganito ang buhay, walang tahimik na pamumuhay at puro patayan ang nagaganap. Nakaka- inggit ang mga may simpleng pamumuhay pero masaya sila, ako nga halos kaya na naming bilhin ang buong syudad pero hindi pa din ako masaya, why lofe is so unfair.

"I guess, tatanggapin ko na lamang ang posisyon ko. Goodbye daddy, Lexxuse.Tatapusin ko na ang problema ni Kuya. Para mapagtuunan ko ng pansin ang organisasyon natin" sabi ko at humalik sa pisngi nilang dalawa, binigyan lang nila ako ng malungkot na ngiti. Humarap na ako sa kanila

"Kayo na lang ang mayron ako, I can't bear to lose you two. I will fight for life just to protect you" malamig kong dabi at tinalikuran na sila. Narinig ko ang pagtawag nila pero di na ako nagpapigil at deretso lang ang lakad plabas. Sumakay ako ng elevator at nakatunganga lamang pagkasara nito. I wouldn't imagine that my fe will be like this. hays. Lutang akong lumabas ng building at sumakay ng kotse ko.
Kailangan ko ng tapusijn ang problema ni Kuya para maituon ko ang pansin ko sa organization.

I have to kill the the last targets.
Tama kayo ako ang may kagagawan ng patayan, sa club, sa canteen at iba pa.

I am the ruthless one, everyone is referring to. The one who killed the four men at the bar and I was responsible for the killing in Thomas University.

/////////

/a.n./

ayan na magsisimula na ang tunay Na Laxxene😍