Chasing My Rival

Chase 11

Chase 11

Thad's POV

        "Kuya Thad... wake up!" sabi ng isang tao na parang pamilyar yung boses. Kanina pa ako niyuyugyog nito. Tss. "Kuya Thad! Gising na!"

        I groaned and scratched my eyes. Nakita ko nalang si Annie na nasa harapan ko na magulo yung buhok pero nakangiti pa rin. Pero ang pinagtatakhan ko, bakit ako nandito sa kwarto niya natutulog?!

               "Annie, ba't di mo ako ginising?!" I scowled, but she still grins at me. I checked the time and damn it was already 8 am! Sa sobrang pagod ko ata ng kakaplano kung paano ko makakausap in private si Seb at sa pagkakidnap sa kaniya kaninang 12am ay nawala na yung pake ko sa mundo. 

        "Kuya, you told me a boring story! And you even killed the precious unicorn and the fairy god mother riding it! You talked about how they died and it made my soul vigorous to kill you in my mind! That's why I didn't sleep because after a few minutes, I can hear you snorring boisterously that your saliva was trickling down my pillow. Get it?!" sabi niya ng mahaba. Ganun ba talaga ako? Pati unicorns and fairy god mothers pala napapatay ko dahil kay Dex. Yes, lagi ko siyang pinapatay sa utak ko.

        "Oh, sorry." Speaking of Dex, si Seb! Darn! I rushed down the stairs to my room and saw a chair with some rope cut into two and the chains were unlocked. In short, Seb escaped. 

        "No!!!" I kneeled down and caterwauled. "Stupid dumb fool Thad! You're so stupid! No!!" I kept smashing the floor with my fist clenched. Wala na akong pake kung masaktan pa ako hindi! Lahat ng plinano ko ay napunta sa wala! Gusto ko lang namang maging akin si Seb! Kahit isang gabi, mag-usap lang kami ng matino!! OA na kung OA pero mahal ko na siya simula nung nagkita kami sa auditorium na yun! Desperado na kung desperado! Takte, sana hindi ako nakatulog! Bwiset 'tong buhay ko!

        "Kuya stop! You're hurting yourself." Nakaramdam na lang ako ng yakap sa likod ko. Tinakpan ko yung mukha ko dahil nagmumukha akong tanga sa harap ng inosenteng kapatid ko na si Annie. We aren't related but I treasure her to my fullest.

        Tumalikod ako at niyakap ko siya. Pati siya umiiyak na rin. "Shh, Kuya will stop already. Don't cry," sabi ko habang hinahagod ko yung likod niya. Umalis siya sa pagkakayakap ko..

        "Kuya Thad, forgive me but I let her go." Nanlaki na lang yung mata ko. Siya yung tumulong na makaalis si Seb?!

        "W-Why, Annie? Why?! Tell me," sabi ko. Muntik ko na siyang sigawan. Pero hindi. Hindi ko kayang magalit sa kanya. "It's okay, Annie."

        "Ginawa ko yun kuya para sa'yo. Lagi ko nalang naririnig yung pangalan na Seb tuwing gabi sa kwarto mo. Lagi ako nasa harap ng pintuan mo, naririnig ko na pinapangarap mong maging kayo hanggang sa magkaanak kayo. Minsan napapaluha ako dahil sa'yo Kuya. I don't want the best Kuya to cry over a girl because your feelings are not the same. Kuya, I'm smart like you. But the problem with you is you can't control you emotions...and now you're regretting every piece of your life. That's not good.." she said. Ang haba ng sinabi niya. Ang isang batang ito, nadadamay rin sa mga problema ko. I hugged her again.