Chapter (3)

18.7K 1.6K 56
                                    

#Zawgyi#

ယြမ္႐ႈ..အတြက္ေတာ့.ဝမ္ရီေပၚ..လို႔ကေလးတစ္ေယာက္ကို..ဖမ္းေခၚခ့ဲရသည္မွာအလြယ္ဆံုး
ပင္..၊

သိုု႔ေသာ္..မိမိ..Sir..ကအိမ္ေတာ္ထဲတြင္႐ွိမေနပါပဲ..အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္အျပင္သြား
ေနေသာအခါ...၊
ဝမ္ရီေပၚ..ကိုေပးထားေသာ..ေမ့ေဆးအ႐ွိန္က.
ေျပစျပဳလာၿပီး...Sofa..ေပၚမွာအနည္းငယ္..
လူးလြန္႔လာသည္..။

ရီေပၚ...ေခါင္းအနည္းငယ္ေနာက္ေနေသာ္
လည္းမ်က္လံုးအစံုကို..အားယူဖြင့္ၾကည့္လိုက္
ေတာ့..ေၾကးနီေရာင္မီးဆိုင္းႀကီးမ်ားကဆီးႀကိဳေနကာ...အိမ္နံရံမ်ားကလဲ..ျမစိမ္းေရာင္ေတာက္ေနသည္..။

မိမိ..အေျခအေနကိုသံုးသပ္ၾကည့္ေတာ့ေက်ာင္း
ဝတ္စံုနဲ႔ပင္ျဖစ္ကာ..ပတ္ဝန္းက်င္ကေတာ့..စိမ္း
သက္ေနတာအမွန္..။ မနက္က..အိမ္မွထြက္လာရင္း...႐ုတ္တရတ္စမ္းရႊင္ရႊင္အနံ႔တစ္ခုရ
လိုက္သည့္ေနာက္ပိုင္း..ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ..
မသိ..။

အားကိုးစရာ..မမေဖးရန္ကလဲ..ကိုယ့္အနားတြင္မ႐ွိေတာ့..၊

"ႏိုးၿပီးလား...ဝမ္ရီေပၚ.."

မိမိေနာက္ပါးမွ..ထြက္လာေသာအသံေၾကာင့္
ရီေပၚ..ေက်ာပင္ခ်မ္းသြားကာ..ဆတ္ခနဲလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့...

အေပၚေအာက္..အနက္ေရာင္ဝတ္ထားကာ..စူး
ရဲေသာမ်က္လံုးမ်ားႏွင့္မိမိကိုျကည့္ေနေသာလူတစ္ေယာက္..၊ ရီေပၚအသံတုန္ေလးျဖင့္....

"ဦးေလး..ကဘယ္သူလဲ...
သား..ကိုဘာေၾကာင့္ဒီေနရာကိုေခၚလာရတာ
လဲ..၊ ျပန္လႊတ္ေပးပါေနာ္..ဦးေလး..."

ထိုလူဆီက..ေအးစက္စက္စကားတစ္ခြန္းကျပတ္သားစြာထြက္ေပၚလာသည္..။

"မင္းကို..လႊတ္ေပးဖို႔အတြက္...
ငါ့မွာ..အစြမ္းမ႐ွိဘူး..Sir..လာမွေျပာၾကည့္ေပါ့"

"Sir...ဆိုတာဘယ္သူလဲ..."

ယြမ္႐ႈက..ရီေပၚအားငံု႔ၾကည့္လိုက္ၿပီး...

"Sir..ရဲ႕..နာမည္က..ေ႐ွာင္းက်န္႔..၊
အာ့ေလာက္သိရင္..လံုေလာက္ၿပီ..ထပ္မေမးနဲ႔"

.ရီေပၚ့..မ်က္လံုးအစံုျပဴးက်ယ္ကုန္ကာ..ေၾကာက္စိတ္ကသာ..မင္းမူေနေတာ့သည္...။
ဒီလူေတာင္ဒီေလာက္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတာ..
သူ႔...Sir..ဆိုရင္..ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဆိုးလိုက္မလဲ..??

....."Xiao Oo Oo".....{{ COMPLETED }}Where stories live. Discover now