Chapter (7)

16.2K 1.5K 61
                                    

#Zawgyi#

"Sir.....ဝမ္ရီေပၚ..ကို...
လမ္းၾကံဳေခၚလိုက္ရမလား..??.."

ကားေနာက္ခန္းမွာ...နားၾကပ္တစ္ဖက္တပ္ကာ
မ်က္လံုးမွိတ္ၿငိမ္သက္ေနေသာေ႐ွာင္းက်န္႔..၊
ယြမ္႐ႈ..စကားေၾကာင့္..မ်က္ခံုးအစံုက..တြန္႔ၾကဳတ္သြားကာ....အနည္းငယ္ဖြင့္ၾကည့္သည္..။

သူ႔တို႔ကားနဲ႔..ေ႐ွ႕ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ..ေက်ာပိုးအိတ္နဲ႔ ေက်ာင္းအက်ႌ အျဖဴ အျပာဝတ္ထားေသာ
ေကာင္းေလးတစ္ေယာက္...။
ေအးေအးလူလူ..လမ္းေလ်ာက္ေနကာ..ေျခလွမ္းတိုင္းက..ပ်င္းတြဲေနသလိုပင္..။

"သူ႔ေက်ာင္းက..ေဝးလား...၊
ငါတို႔သြားမယ့္ေနရာနဲ႔ေရာ..လမ္းၾကံဳလို႔လား.."

ယြမ္႐ႈ..ေနာက္ၾကည့္မွန္မွ..Sir..ကိုလွမ္းၾကည့္
လိုက္ကာ...ေျဖရခက္ေနပံုျဖင့္...သက္ျပင္းတစ္
ခ်က္ခ်လိုက္သည္..။

"ဟို...လမ္းေတာ့သိပ္မၾကံဳပါဘူး..၊
ေက်ာင္းက..လမ္းေလ်ာက္ရင္..နာရီဝတ္ေလာက္ ေတာ့ၾကာပါတယ္..."

"ယြမ္႐ႈ...မင္းၾကည့္ရတာ..ဝမ္ရီေပၚ..ပင္ပန္းမွာ
ေသမတတ္ေၾကာက္ေနပံုပဲ..၊ ဟိုေကာင္ေလး
ကိုလဲ..ၾကည့္လိုက္စမ္း..၊ လမ္းေလ်ာက္တာက
အားမ႐ွိလိုက္တာ..."

ယြမ္႐ႈ..ဘာျပန္ေျပာရမလဲမသိေတာ့..၊ ေျပာမိ
တယ့္မိမိပါးစပ္ကိုသာ..ပိတ္႐ိုက္ပစ္ခ်င္လာသည္...။ Sir..ေျပာတာလဲ..ဟုတ္ေနတာပဲ...ရီေပၚ
လမ္းေလ်ွာက္တာက..အပ်င္းပိေနသလိုမ်ိဳး..။

"သူ႔ေဘးနားမွာ...ကားရပ္လိုက္..."

ရီေပၚ....ေအးေအးလူလူလမ္းေလ်ွာက္ေနရင္း..
ေဘးမွာလာရပ္ေသာ..အနက္ေရာင္ၿပိဳင္ကား..
ေလး..၊ ၾကည့္ေနရင္း..အမိုးနဲ႔..ကားမွန္ေတြက..Auto..ျပဳတ္က်သြားကာ...ဦးေလးယြမ္႐ႈနဲ႔
ဦးက..မ်က္စိေ႐ွ႕တြင္..ဘြားခနဲ..ေပၚလာေတာ့သည္..။

"ဦး....."

သူ႔အား..ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္
တာမို႔..ရီေပါ့္..ခနၶာကိုယ္က..ေျမႀကီးထဲက်ံဳ႕ဝင္
ေတာ့မလိုခံစားေနရကာ..ေခါင္းကိုသာတြင္တြင္
ငံု႔ထားမိသည္..။

"ထမင္းမစားရေသးဘူးလား...
ေကာင္ေလး...."

"ဗ်ာ....."

....."Xiao Oo Oo".....{{ COMPLETED }}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora