Deanna's
Papunta kami sa isang private restaurant na pag aari namin ni Pongs, katas ng Volleyball ika nga.
Alam naman namin na hindi pang lifetime ang volleyball career namin darating yung point na our careers will end and new era of awesome players will raised.
Kaya naman yung kinikita namin sa Volleyball inipon namin to put up a business at naging successful ito.
Somewhere sa isang mall ang pupuntahan namin kung saan nandun yung isang branch ng resto namin.
We had it reserved habang papunta kami for her safety.
Kahit naman kasi sabihin natin matagal siyang nawala someone might know her isa siyang artista, naging part ng national team and isa sa mga coaches na nagtayo ng pride ng volleyball internationally.
I don't want her life to be complicated.
A complicated life will put her life in danger.
I made her wore may jacket and cap so no one will recognize her.
"Can I hold you hands?" My daughter suddenly asked Jema habang naglalakad kami sa mall.
"Sure sige." She said.
Nilingon ako ni Tabby na abot tenga ang ngiti ng hawakan ni Jema ang kamay niya.
Sobrang saya ng anak ko.
Ng anak namin.
She's very intelligent, she understands the situation even if madami siyang tanong na hindi ko masagot and even if it's hurting her.
She trust me so much and sometimes it scares me na baka masira ko yung tiwala niya.
Alam ko darating ako sa point na kailangan ko iexplain sakanya na her Mommy will not be staying for good, na pansamantala lang ito, na aalis lang siya ulit.
Iniisip ko palang sobrang nasasaktan na ako para sa anak ko.
Paano ko ipapaintindi sakanya kung sa tagal ng panahon ang makasama lang niya ang Mommy niya ang laman ng night and day prayers niya, even during meals na sisingit niya ito.
Minsan sinisisi ko sarili ko na sa labis na pangungulila ko kay Jema pati anak ko ay nadamay sa longing ko sakanya.
Napangiti ko seeing my daughter so happy, she even sway her hand and my times na naghahop pa ito sa paglalakad while holding her mommy's hand.
"Uyy, Saya niya, may utang ka pang explanation sakin kasi di ko maabsorb ang mga kaganapan." Singit bigla ni Pongs.
Habang naglalakad kami pasimple akong nagexplain. A brief explanation para alam niya din ang mga bagay na dapat iwasan.
Pag karating namin sa resto nakaserve na ang food for our late meryenda and early dinner as one.
Katabi ko si Pongs while kaharap ko si Jema, si Tabby naman imbes na tumabi kay Jema ay kumuha ito ng extra chair at umupo sa gilid namin ni Jema.
As our dinner goes on, napuno ito ng tawanan knowing Pongs na puro kalokohan.
When I had a glimpse on Jema nag tama mata namin.
Napangiti kami pareho.
Her eyes are full of confusion. Kita sa mata nito na para bang bago sakanya ang mga nangyayari ngayon.
I want to dig deep to what she feels and what's running on her mind but I know that will be too much for her.
She's fragile.
BINABASA MO ANG
ENDLESS
FanfictionUncertainty Book 2 Will a love that is forgotten be remembered by the Constant reminder? Cover photo credit to ask__the__dust of Instagram.