Twins Promise

Chapter 11

SAMANTHA'S POV

Kinabukasan....

    Dad!!!!
Bigla akong napamulat at napa-angat sa malakas na tinig ni kambal. Naka tulog kasi ako habang naka yuko sa gilid ng kama niya.

Agad ko namang nakita si dad papunta kay kambal at niyakap ito, habang si ate naman e naka sunod sa kanya.

Pagka kita niya sa akin ay agad niya naman akong niyakap sabay sabing "i miss you lil sis" at dahil dun mahigpit kung niyakap si ate.

"My princess! Tawag sakin ni daddy ng naka ngiti sabay tingin ko sa kanya, "Si daddy ba walang yakap?

Bigla naman akong napa bitaw kay ate at agad kung niyakap si dad na binuhat ako. "I miss you so much dad"

"I miss you more my princess"  ang bigat mo na anak halos di kana kayang buhatin ni daddy. Sabi ni daddy sabay tawa ganun din si ate at si kambal.

Agad naman akong napa bitaw kay daddy at sinamaan ng tingin ang dalawa kung kapatid habang sila pinipigilan lang ngumiti habang naka tingin sakin.

"How are you baby? Tanong sakin ni dad sabay halik sa noo ko."

Aishhhh!!! "Dad di na ako baby" Agad naman akong nag pout. And to answer your question i'm more than ok lalo na't kasama ko na kayo dito. Sabay akap kay dad.

"Di raw baby" napapailing na sabi ni kambal sabay tawa nilang dalawa ni ate.

FASTFORWARD.......

OLIVIA'S POV

Tatlong araw na mula ng naka labas si Nathan sa hospital. At sa nakalipas na tatlong araw na yun nakita ko ang kakaibang saya ni Nathan habang nag bobonding silang pamilya despite sa iniinda niyang sakit, at nakaka gaan din sa feeling na pamilya nadin ang turing nila sakin kahit di na matutuloy ang kasal namin ni Nathan.

Napapangiti ako habang naiisip kong medyo bumabait nadin si Samantha sakin di niya na ako gaanong sinusungitan.

*Naisip ko nung bago palang kami magkakilala ni Nathan naging mabuti siyang kaibigan na halos pinunuan niya ang lungkot na nararamdaman ko nung pumunta ng italy yung bestfriend kong si david, at halos siya ang naging sandalan ko.

Di nagtagal inamin ni Nathan sakin na gusto niya ako at balak niya akong ligawan, at dahil sa di naman mahirap mahalin si Nathan ay pumayag ako, naging kami at natutunan ko din siyang mahalin, hanggang sa dumating sa punto na nalaman namin ang tungkol sa sakit niya. 

Knock!! Knock!!
Bigla akong napa hinto sa pag iisip ng may kumatok sa pintuan, at pag bukas ko nabungaran ko si Nathan ng naka ngiti. Dito na nga pala ako natutulog sa guest room nila dahil naayos na lahat mula paglabas ni Nathan galing hospital.

Good morning hon! Bati ni Nathan sakin sabay halik sa pisngi ko.

"Good morning" sabi ko din ng naka ngiti.

"Hon, did i wake you up? Sorry ah, kakain na tayo ng breakfast at ngayon nadin balik ni daddy sa US.

"Huh?" Hon akala ko ba magtatagal pa si tito dito hanggang isang buwan?" Nagtatakang tanong ko.

"No hon, alam ko kasing kailangan na si dad dun. Nahuli ko siya nung isang araw may kausap sa phone at di ko sinasadyang madinig yung pinag-uusapan nila. Kaya i ask dad na bumalik na at wag na akong alalahanin i'm ok here kasama ka at si kambal. Wala din nagawa si dad kundi ang pumayag, basta daw tumawag agad ako kung magkaka problema dito."

"You know me i don't wanna be a burden to anyone" sabay yukong sabi ni Nathan.

Hinawakan ko naman ang chin niya at inangat para tignan ako, "you can never be a burden to anyone, specially for us people that love's you" sabi ko sabay haplos sa pisngi niya habang nagkaka titigan lang kami.

"Gaano ba katagal matapos yung staring contest niyo dyan?!! The food is waiting, dad is waiting and i am waiting, for fuck's sake just get your ass down here. Pasigaw na sabi ni Samantha habang padabog na bumababa ng hagdan.

Agad naman kaming nagka tinginan ni Nathan. Sa sobrang engross namin sa aming pinag uusapan di namin namalayan na naka akyat na pala si Sam.

"Don't mind her, she's probably on her period." Sabi ni Nathan sabay tawa naming dalawa. Agad namang hinawakan ni Nathan yung kamay ko at sabay na kaming bumaba.

.....
pagkatapos naming kumain nagpa alam na si tito para umalis ayaw na niyang magpa hatid sa airport kahit na nag insist si Sam dahil baka magka iyakan lang daw sila dun sabi ni tito ng tumatawa. Nauna na kasing umalis yung ate nila nung isang araw pa.
........

SAMANTHA'S POV

Di ko alam bakit naiinis ako buong araw, nag simula lang to nung tinawag ko sina kambal para kumain at nadatnan kung ang lagkit ng mga tinginan at parang maghahalikan pa. Aissshhh!!

Dagdagan pa talaga ng magkahawak nilang kamay habang papunta sa hapag kainan. Tsk!

Ewan ko ba't ako naiinis habang nakikita silang ganyan, pa ngiti2x pa talaga si bruha habang sinusubuan siya ni kambal. Parang bata! Wala ba siyang mga kamay, kaya niya namang kumain mag isa. Naiirita ako habang tinitignan sila.
At kung nagtataka kayo, oo, bruha na ulit tawag ko sa kanya. Tsk!