Twins Promise

Chapter 22

Samantha's POV

Mula nung huling pagkikita namin ni Adam ay di na niya ako tinigilan. Gaya nalang ngayon pagdating ko ng opisina may nabungaran na naman akong flowers sa table at kinuha ko naman yung note at binasa.

I hope your day is as beautiful as you.
                                                Adam

Halos naging ganito na yung set-up araw2x. Di ko parin kasi siya napagbibigyan sa hiling niyang kausapin ako.

Di niya ako tinigilan hanggang sa dumating sa point na pinagbigyan ko na yung hiling niyang makapag-usap kami.

Naging maayos naman yung pag uusap namin. At sinabi niya din saaking gusto niyang humingi ng second chance ngunit nilinaw ko sa kanya na hanggang pagkakaibigan nalang ang kaya kung ibigay sa kanya, tinanggap niya naman ito pero kapag nagbago daw yung isip ko andyan lang siya lagi.

Tsk! Tigas din talaga ng ulo.
..........

Knock! Knock!

Napatigil ako sa ginagawa ko at humarap sa taong nagbukas ng pinto, si Adam.

"Hey beautiful! Good morning. I brought you breakfast." Sabi niya sabay pakita ng dala niyang pagkain.

Agad din naman siyang lumapit sa table ko at binuksan na yung dala niya.

"You don't have to do this often Adam. Alam mo naman db?"

"I get it Sam. Masama bang dalhan ng pagkain yung kaibigan ko?" Tsaka malay mo naman." Sabay tingin sakin ng naka ngisi.

"Adam!" Sabi ko tsaka sa sinamaan ng tingin. Natawa lang naman ito.

"By the way, thank you."

"Your always welcome."

"Sige na kain na tayo Sam. Di rin naman ako magtatagal babalik din ako ng office pagkatapos. Dinalhan lang talaga kita ng breakfast kasi seldom ka lang kumakain ng umahagan kahit dati pa, tingnan mo yung nangyari sayo dati muntik ka ng mahimatay nung p.e." Napatulala lang ako sa kanya, sa ilang buwan na naging company ko siya naaalala niya pa pala yung mga little things about me.

"Oh, ba't naka tulala ka lang dyan? I know gwapo ako wag mo na ako masyadong titigan, kumain kana." Natatawang sabi niya.

"Ang kapal mo." Sabi ko ng napapangiti habang nagsimula ng kumain.

Nang matapos na kaming kumain nagpaalam na si Adam, pero bago paman siya makatayo e nagtanong muna siya sakin.

"Sam ready kana ba sa grand opening ng branch sa Cebu? Nextweek na yun. Baka naman wala ka pang date, available ako." Sabi niya sabay wink.

"Nangunot lang yung noo ko sa sinabi niya.

"You wish!"

"Ouch! Di man lang binigyan ng chance." Natawa naman ako sa expression ng mukha niya.

Bago ko pa makalimutan matagal ko ng gustong itanong to sa kanya.

"By any chance ba kilala mo yung isa pang investor?"

Umiling naman siya sa sinabi ko.

"Di rin kasi kami nagkakatagpo everytime na may meeting ako with your dad, actually i'm also curious. All i know is, shes a girl. I guess lapitin ka talaga ng mysterious investors." Sabi niyang naka ngiti.

"Yeah just like you. Ummm wala na akong tanong so... pwd kanang umalis."

"Pinagtatabuyan mo na talaga ako. Tsk sige Sam i'll get going. Bye."