Twins Promise

Chapter 18

Olivia's POV

Kringggg! Kringggg! Kringggg!

Nagising ako sa alarm ko at agad ko naman itong inioff, it was already 5 in the morning. I face Sam and i saw her sleeping soundly while hugging me and just by seeing her puts a smile on my face. It was a nice feeling, i feel warm, i wish we could stay like this a little longer but no, i need to get up.

Dahan dahan kung inialis yung kamay niya tsaka bumangon.

Agad naman akong dumeretso sa cr at naligo.  Pagkatapos kung magbihis bumaba na ako ng kusina dahil naisipan kung ipagluto ng breakfast si Sam.

At pag balik ko ng kwarto dinalhan ko siya ng tubig at gamot para sa hangover, nilagay ko naman to sa katabing mesa.

I left her a note and for the lastime ay pinakatitigan ko eto, she looks so peaceful when she sleeps. I almost broke into tears just by watching and later on leaving her, at bago pa mangyari yun hinalikan ko na siya ng matagal sa noo at tsaka umalis.

By the time na mababasa niya yung letter i was already heading in the US. I wrote the letter few days ago pagkatapos kung mag booked ng ticket at meron lang akong konting dinagdag .

I really hope na di ko pagsisisihan yung decision kung to. I'll be back for you Sam. Just wait for me.

..........
Samantha's POV

Nagising ako and i'm stretching my arms with my eyes close ng mapansin kung wala na akong katabi.

Realization hit me at bigla akong napamulat ng wala na si Liv sa tabi ko. Di ko na ininda yung sakit ng ulo ko dahil sa hangover at agad akong napatayo while calling her habang hinahanap siya sa buong bahay.

Ng mapunta ako sa kusina may nakita akong note sa table that says,

I made breakfast for my Samantha. Please eat it when you're awake.

                                    Liv ♥️

Nanlumo naman ako sa nabasa at napa upo nalang, di dahil sa di ko na appreciate na pinagluto niya ako kundi dahil sa fact na ibig sabihin nito ay naka alis na siya.

Unti-unting tumulo yung luha ko ng di ko namamalayan, i feel so alone. Maybe because part of me was hoping that she would change her mind and won't leave me instead. Ang sakit lang knowing na walang kasiguraduhan kung magkikita paba kami, ang hirap.

I check my phone  and it's already 8am oras na ng flight niya.

Ng maramdaman ko ulit yung sakit ng ulo ko ay nag decide akong bumalik ng kwarto at nahiga. When i was about to fall asleep ay may napansin akong note sa tabi naman nito yung tubig tsaka gamot.

Agad ko naman tong kinuha and i found out it was a letter from Liv kaya agad ko naman tong binasa.

Hey Sam! I actually don't know how to start. Writing this means leaving you and it was so hard. For how many months i'm so used of having you near me and i know how hard things would change without you by my side. But given the current situation i personally think this is not the right time for us, i need to cope from Nathan's death and you needed it also. Sorry for being selfish and deciding on my own but i think this would be the best for us.

Please take good care of yourself. Lets be well and when the time comes that i'm ready, i would definetely look for you. I'll be back Sam!

Maybe you won't hear anything from me after this but always remeber that you have a special place in my heart.

Liv

Nanginginig ang kamay ko pagkatapos kung basahin yung sulat niya, di ko na namamalayan unti-unti ng pumapatak yung luha ko, parang tinutusok tusok yung dibdib ko. Minsan naisip ko bakit di nalang ako yung nasa kalagayan ni kambal sana ako nalang yung namatay kaysa naman ganito, ang hirap mawalan.

Naka tulog na ako ng di ko namamalayan, pagka gising ko tinignan ko ang oras it was already 7pm, ang tagal din pala ng tulog ko. I decided na pumuntang cr para mag hilamos and when i look at the mirror, i really look like a mess, namamaga yung mga mata ko.

I decided na maligo nalang.
Nagbihis nadin ako pagkatapos at naupo lang sa kama ko ng may kumatok i know si nanay Naty to, dalawa nalang naman kasi kami dito sa bahay, yung driver namin na si kuya allan kinuha na ni tito at dun na nag tatrabaho sa kanya.

"Pasok po"

Binuksan niya na ang pintuan tsaka pumasok.

"Nak halika na sa baba kumain kana ng pang hapunan, di ka kumain ngayong araw. Sigurado akong gutom kana."

"Nay okay pa po ba yung niluto nung breakfast?" Tanong ko sabay yuko. Tinutukoy ko yung niluto ni Liv para sakin.

Lumapit si nanay Naty sakin at tumabi ng upo, agad ko naman siyang niyakap.

"Magiging okay ka din nak, magpakatatag ka. Yung kilala kung Samantha palaban." Sabi ni nanay habang hinahagod yung likod ko.

Di na ako iiyak, sabi ko sa sarili ko habang pinipigilan yung mga luha ko.

"Halika na nak, yung niluto kaninang breakfast ininit ko na." Sabi niya tsaka tumayo kaya tumayo nalang din ako at sumunod sa kanya sa baba.

...
After kung kumain dumeretso agad ng kwarto upang makapag isip. I decided na tawagan si bes gusto kung lumabas, gusto kung uminom sa labas, magpaka lunod sa alak kahit ngayong gabi lang, pangako ko din sa sarili ko na pang huli nato. I'll be the best version of me.

........
Pagkatapos naming mag usap sa phone ni bes ay di siya pumayag na lumabas kami, kasi pahihirapan ko lang daw siya pag nalasing ako. Tsk!

Kaya andito kami ngayon sa bar counter ng bahay at binuhos ko lahat sa kanya yung saloobin ko habang patuloy padin sa pag inom ng alak. Na realize ko na di ko pala kayang mag isa kailangan ko ng masasandalan at thankful ako na laging andyan yung bestfriend ko.