İzem Meva Ulusoy, bir gece ansızın evine giren bir adamı ne denli tanıyabileceğinin sınırlarını dahi bilmezken; fark etmeden bu sınırların etrafında dolaşmaya başlamış ve bu sınırların içerisine yaralı bir adamı da alacak kadar körleşmişti. Nefreti...
Epeyce uzun bir bölüm oldu. Bu yüzden küçük yıldız butonuna basmayı ve paragraf içi yorum yapmayı unutmayınız lütfen. 🌟
Keyifli okumalar dilerim!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6. IŞIK VAR AMA PERDELER KAPALI "Boynundan salınan bir kolyenin zinciri gibidir, örümcekler. İkisi de sivri, ikisi de can yakar. Ama kalbe, ama parmağa. Acı, aynı acı."
ꫂ
Işık var ama perdeler kapalı, bir girdabın içindeyim ama sesler yankılı, bir ruhum var ama bedenimden ayrı.
Henüz üç veyahut zorlarsam en fazla dört gün önce, koyu bir kan kırmızısına boyadığım ojeli parmaklarımın keskin ve uzun tırnakları sanki en çok ona muhtaçmışım gibi Pars'ın kollarına saplı bir şekilde durmaya devam ediyordu. Kalbim vardı, hissediyordum. Oradaydı. Elime bir neşter alsam ve hiçbir çekince hissetmeden, hiçbir korku yaşamadan göğüs kafesime saplasam; sivri neşterin bedenime giren tarafı direkt olarak kalbime saplanırdı.
Neşteri nereye saplarsam saplayayım, her sivri parça kalbimi bulurdu benim.
Ve ne zaman acı çekse, bir daha canımız yansın istiyordu, arsızca. Bir kere kırıldık, binince kez de kırılsak ilki kadar üzülmeyiz, der gibi. Bir kere öldük, bir kez daha ölmeyiz, der gibi.
Kalbim vardı, hissediyordum.
Oradaydı.
Yerinden çıkmak istermiş gibi, hadi bir kez daha yansın canımız der gibi, ölmedik hadi şimdi öldür bizi demek ister gibi parmak uçlarımda dahi hissedebiliyordum atışlarını. Tüm bedenimde, zihnimde, ruhumda, gözbebeklerimde, şakaklarımda, Pars'ın koluna yaslı bileklerimde...
Güm. Güm. Güm.
Hadi, bir kez daha yansın canımız.
Hani bazenleri ortada hiçbir şey yokken, belki de her şey güzelken, yolunu yordamını kaybetmiş gibi bir noktaya takılı kalırdı ya insan. Nefes almak kolaydı ama sorun, o ân nefes almak değildi ya.
Şu an, tam da böyleydim.
Nefes almak kolaydı ama sorun, nefes almak değildi.
