Ikaw at Ako

Kabanata 5

Vice's POV

"Dun lang muna ko ha." Paalam ko sa dalawa

"Ay hala bakit, ayaw mo kaming kasama?" tanong ni Cedric, talaga ba e halos nga hindi nila ko isali sa usapan nila.

"Hindi magpapahingin lang muna ako"

"Sige sige. Ingat ka Sis!" magiliw na sagot ni Cedric

Nginitian ko lang sila at umalis na. Naglakad na lang ako sa dalampasigan habang pinagmamasdan ang mga along malumanay. Nabobored na ko, hindi man lang ako naalala ni Westle, ilang days na walang calls. I miss him so much, I want to call him but I remember what he say last night.

"Babe, magiging busy ako bukas may aasukasuhin lang ako. Sorry, baka di na kita matext. And sorry for not calling you because im so busy right now. Hope you understand. Iloveyou. Take care!"

Everytime na umaalis ako laging busy si Westle. Pero kapag uwi ko naman kapag tinatanong ko wala naman siyang ipinapakita. Pero ayos lang baka nga may inaayos lang talaga siya. Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang sa may naaninag akong anino na sumusunod sa akin kaya agad ako lumingon sa likod.

"Oh? Gulat ka dyan. Di ako multo." biro niya.

"Tsss, akala ko kasi kung sino e. Teka anong ginagawa mo dito?" tanong ko.

"Resort ko to bawal ba magikot ikot?" sagot niya.

"Sorry naman."

"Ahaha biro lang Ms. Vice. Alam mo masarap maglakad sa tabing dagat kapag may kasama kang kakwentuhan."sabi niya sabay ngiti. Sa totoo lang kahit ngayon lang kami nagkita ni Ion nakikita ko sa mga mata niya na ang bait bait niya.

"Oo, pero minsan mas ayos na yung magisa, para nakakapagisip isip ka."sagot ko

"Alam mo ba Ms. Vice hindi madali ang pinagdaan ko dito." Kwento niya

"Kasi Ms. Vice minsan nawawalan din ako ng paasa but everytime I feel that napunta lang ako dito sa tabing dagat to think, kung dapat ko pa bang ituloy to o isuko na lang. Pero lagi pa ring matimbag yung ituloy e." dagdag niya

"Buti nga di mo sinuko kasi look, the view is very beautiful. You know what, you did the right decision. Kasi kung hindi mo to itinuloy, walang gantong kagandang resort."paliwanag ko kay Ion. Kasi tama naman talaga siya sa naging desisyon niya. Kasi kung hindi niya itinuloy hindi ko siya makikilala. Charowtt lang.

"Yeah, that's true. Salamat sa pagpuri sa aming resort Ms. Vice." Nakangisi niyang sabi

"Alam mo kaka Ms. Vice mo dyan feeling ko tuloy ako yung may ari ng lugar na to" biro ko. Sabay kaming nagtawanan, unti uniti kong nililingon kung nasan si Ion. Sobrang cute niya lalo na kapag natawa, nawawala yung mata, ang ganda ng ngipin. I want to know him more. Walang malisya! May Jowa ako.

"E ano palang gusto mong itawag ko sayo? Nakakahiya naman kung Vice lang diba kasi kanina lang tayo nagkakilala"paliwanag niya

"Ah so dapat pala kapag tinatawag ka na sa nickname mo isang buwan na kayong magkakilala. Ganun ba yun Ion?"biro ko.

"Ikaw kamo, palabiro ka talaga no. Hindi naman, ang gusto ko lang sabihin na hindi pa naman tayo ganong kaclose diba."paliwanag niya. Natawa na lang ako sa sinabi niya

"Ngayon close na tayo so you can call me Vice don't be shy Ion ahahahah para kang sira katatawag ng Ms. Vice"

"Good to hear that. Im sorry naman. So close na tayo, maari ka bang magkwento tungkol sa buhay mo?" patatanong niya.

"Sige ba pero upo muna tayo dun. Pagoda na rin ako kakatayo dito e."

"Ay sige tara"

Naglakad na kami papunta sa isang cottage para makaupo at para narin mag kwentuha.

"Game na Vice magkwento ko na."excited na sabi ni Ion. Mokong na to hindi halatang gustong gusto malaman ang buhay ko.

"Excited ka na e sige simulan ko na"

"I own the Viceral Aviation Services. Since my dad died. Actually sa simula sobrag nahihirapan akong ihandle yung but Thank God nakayanan ko. There are many problems na dumaan but still eto fighting parin. Kailangan pagigihan to make my Dad proud. I'm only child, akala nga nila na straight ako pero wala habang lumalaki ako, nagiging binabae." Napahinto ako ng biglang tumawa si Ion.

"Bakit ka tumatawa?"tanong ko.

"Paanoy yung sa binabae." Sagot niya

"Oh anong nakakatawa dun ha?"

"Wala ang taray mo sige pagpatuloy mo na"

"Wag na okay na yun."sabi ko sa kanya. Bigla bigla ba naman tatawa parang ungas.

"Sige na sorry na ahahaha natawa lang kasi ako."

"No need to say sorry Ion, yun na nga lang naikwneto ko naman ng klaro e."sabi ko

"Sige na nga baka magtaray ka ulit e" pangaasar niya. Nginitian ko na lang siya bilang aking sagot, hindi naman ako nagtataray, nagtatanong laang ako ng ayos makareact naman tong mokong na to. Tumingin na lang ako sa mga taong, enjoy na enjoy sa paglanggoy sa dagat.

"Pano, balik na ko sa kwarto. Magpapahinga muna ko." Paalam ko dito.

"Tara samahan na kita." pag aalok niya.

"Tingin mo sakin walang paa?"

"Ikaw kamo napakataray mo kamo sakin parang kanina lang e." pagmamaktol nito

"Ikaw kamo panira ka ng araw, dyan ka na nga." pagtataray ko bago ako lumakad papalayo sakanya. Di ko ba alam bat bigla na lang ako nag taray sakanya. Ayos na rin para makita niya agad na iba ugali baka sakaling di niya ko lapitan, ayokong magkasala sa jowa ko.

Nang makarating ako sa aking kwarto humiga agad ako dito at tumingin sa kisamahe hanggang sa dalawin ako ng antok.

Itutuloy.........