Ikaw at Ako

Kabanata 7

Sumakay na ko sa sasakyan patungong office. Tinawagan ko na rin yung secretary ko na ibook na ko ng ticket pauwi. Habang nag byahe ako hindi maiwasan balikan yung nangyari kanina, napapngiti na lang ako sa mga naalala ko. Napatigil ako nung bigla akong tinanong ng driver ko.

"ma'am saan po tayo?" tanong niya

"Ay Manong sa isang fast food chain po muna tayo. Bibili lang ako ng pagkain nagugutom na rin ako." Sagot ko

"Sige po ma'am"

Nginitian ko na lang siya ta kinuha ang cellphone ko para mag Instagram. Habang nagscroll ako sa Instagram, may biglang tumawag na unknown number. I answer the call.

"Hello" simula ko

"Hi, Ms." Sagot nito. Nakilala ko agad kung sino yung kausap ko. Si Ion.

"Hoy Ion! Wala kong oras makipagtalo sayo ha! San mo nga pala nakuha number ko!?" galit kong sagot tanong sa kanya. Pero infernezz, ang gwapo ng boses ni Ion.

"Chillax. Miss, masisira beauty mo nyan. Hindi ako tumawag para makipagtalo. Wala ka na dun, asan ka na pala?"sagot niya

"Wala kang pakealam ha kung ayaw mong sagutin sagot ko bahala ka dyan!" sabi ko at pinatay na ang tawag.

Namiss ko bigla si Ion, pero mali tong nararamdaman ko. Hindi ko dapat maramdaman ko to kasi may boyfriend ako. At alam kong hindi niya ko niloloko.

Maraming beses na tumawag si Ion pero pinapatay ko na lang ito. Minaigi ko na lang matulog para naman, makapagpahinga din ako para kapag naisurprise ko si Westle fresh ako.

After ng ilang minute lang ay nakarating nak ami sa office, medyo nakatulog ako ng mahaba sa byahe kaya feeling ko sobrang fresh ko na can't wait to see My Baby Boy. Pumasok muna ko sa office ko to check some paperworks before I leave. After checking it, my secretary calls me and say na 4pm ang aking flight, I check the clock and it's already 2. So I decided to go na para pumunta sa airport pero, nagpaalamna muna ko sa mga emplayado ko bago tuluyang umalis. Habang nasas byahe kami, binuksan ko ang cellphone ko at may 29 missed calls from Ion. Di ba to nagsasawang tawagan ako. Habang nilulubos ko ang mga magagandang tanawin dito sa Davao.

Natulog lang ako sa byahe dahil wala naman akong kasama kaya wala kong kadaldalan. Nagising na lang ako nung ag landing na ang eroplanong sinasakyan ko. Nagmamadali akong makalabas sa airport para umuwi dahil excited na kong makita si Westle ilang araw rin kaming hindi nagkita. Nagtaxi na lang ako pauwi dahil hindi nila alam na ngayon ako uuwi. Pagkarating ko sa tapat ng bahay ko may isang sasakyan nakaparada dito at mukhang hindi naman to saakin e. Pero hinayaan ko lang yun dahil baka kaibigan lang ito ni Westle. Pagkababa ko agad akong bumaba sa taxi at pumasok na sa loob tamang tama hindi na kalock ang gate. Nagmamadali akong umakyat sa kwarto baka kasi nandun si Westle, nang bigla akong tawagin ni Mary.

"Ate!!"sigaw nito

"Shh ano baa ng ingay ha, baka di ko masurprise si Westle. Nasaan ba siya?" tanong ko Bakas sa mukha ni Mary na kabado siya.

"Kas-I po ano Ma'am." Utal nitong sagot.

"Ano?"

"Nasa kwarto po ma'am" sabi ni Mary at tumulo ang luha nito. Kaya nagaalala naman ako kung bakit siya biglang umiyak. Wala naman akong ginawa.

"Bakit ka umiiyak?" alala kong tanong sakanya. Hindi na ako nito sinagot at tumingin na lang sa itaas. Kaya nagmadali akong umakyat para makita kung ano bang meron kung bakit umiiyak si Mary. Nagpunta agad ako sa kwarto at pag bukas ko. Biglang huminto yung ikot ng mundo sa nakita ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko sa nakita ko.

To be con.