A Daydream Away

Chapter 28: Mother dearest

Kier’s POV

Asan kaya yun?

Hinanap ko si Cam sa crowd na nanunuod ng fireworks pero wala siya. Saan kaya yun pumunta? Tinanong ko na rin sina Maya pero hindi daw nila nakita.

“Chuck, nakita mo ba si Cam?”-me

“HA?”-C

Binulong ko nalang sa kaniya yung sasabihin ko.

“Hindi eh, takot yun sa paputok baka nagtago lang yun sa loob”-C

Hinanap ko rin siya sa loob pero wala din siya doon. Baka kasama na niya naman si Leo. Anoba kasing babae yun? Kung sino sino ang kasama.

This time si Leo naman ang hinanap ko.

“Kanina si Cam, ngayon naman si Leo, baka naman magkasama sila. OMG! Baka nagkabalikan na sila!”-maya

Baka nagkabaikan na sila. That can’t happen, not when malapit na ako mag’confess sa kaniya. Bumalik ako sa function hall, napaupo linagay ko yung dalawng palms ko sa noo ko.

“Hinahanap mo si Cam diba?”

I looked up para tignan kung sino yung nagsasalita, si Dexter pala.

“Oo, nakita mo ba siya?”-me

“Ah, oo kakahatid ko lang sa kaniya sa sementeryo, ayaw pa ngang magpasama eh. Puntahan mo kaya doon baka pumayag magpasama sayo”-D

“Siya lang magisa doon? Wala siyang kasama?”-me

“Oo, gabi na oh baka mapano yun doon. Puntahan mo na dali!”-D

Tumakbo na ako, palabas pero noong natandaan ko na hindi pa pala ako nakapagpasalamat kay Dexter bumalik ako sa function hall para magpasalamat.

Lumabas na ako sa hotel at pumara ng taxi papuntang sementeryo. Magisa lang siya doon hindi niya kasama si Leo, hindi sila nagkabalikan. Pero, ano namang gingawa niya sa sementeryo?

Cam’s POV

Yinaya ko si Kier sa labas para manuod ng fireworks. Hindi naman talaga ako mnunuod kasi takot ako sa paputok. Ito ginagawa ko pag nagpapaputok sila sa labas, pumupunta ako sa lumang gazebo sa likod ng hotel at umiiyak. Oo, umiiyak dahil sa mom ko hindi pa rin kasi ako naka move on sa death niya hanggang ngayon, masakit pa rin kasi. Sa gazebo natto hindi mo maririnig yung paputok sa labas, ito yung paborito kong spot sa hotel nila Megan.

“Ba’t ka umiiyak?”

Tinigan ko kung saan nangaling yung boses nay un. Si Dexter lang pala.

“Tears of joy” I sarcastically replied.

Umupo siya sa tabi ko sa floor.

“Lahat ng iyak mo every year na nakikita kitang umiiyak dito, tears of joy yun?”-D

Pinunasan ko yung luha ko, wala na akong pake kahit nag’smudge na yung mascara ko.

“Every year?”-me

“Yeah, last year and the year before that. Nakikita kitang umiiyak ditto ofcourse yung pagkakita ko sayo during those times accident lang yun pero yung ngayon sinadya ko talaga. I made a promise to myself eh. So, bakit ka umiiyak?”-D

Bakit ko naman iseshare sa kaniya eh hindi naman kami close.

“Hindi tayo close para malaman mo, we’re not even friends”-me

“We are friends, close naman tayo dati diba? Para ngang ako yung big brother niyo nina Alex dati”-D

Natawa ako sa term na “big brother” ex kasi ni Megan si Dexter eh, kaya may times na nag’hang out kami dati.