Nineteen : A Little Relief

211 6 0
                                    

Chleo and her siblings was the only persons left at the house. Tahimik na naghihintay ang dalawang nakababatang kapatid na magsalita ang ate nila. Chleo sighed saka tumikhim

"I have so much explaining to do sa inyo, may kasalanan ang ate niyo" Chleo started looking at her preciouse siblings. Nangunot ang noo nilang dalawa, nagpapahiwatig na hindi nila alam at hindi nila maintindihan ang sinasabi ng ate nila.

"Hindi ako nagkaroon ng business trip, I never went on a business trip. I was in a leave from my work on those past few months that ate is not with you" sabi ni Chleo. Nagkatinginan si Rius at Fralle

"What do you mean ate? We can't quite understand you" sabi ni Rius. Humugot ng malalim na hininga si Chleo

"I lied that I was on a business trip nakaraang mga buwan. I was just here in Cae's house hiding from the shame and from you" Chleo stated

"I'm sorry if I didn't told you first. I was really scared that you'll hate me. Natakot ako na baka mag-iba yung tingin nyo sakin. Na you two will see me as a failure" napayuko sya at hindi man lang matingnan ng diretso ang mga mata ng kapatid niya. Fralle held her older sister's hands

"Ate, kahit kelan, hinding hindi ka namin makikita as a failure. Hindi kami makakatungtong sa buhay no ganto kung hindi dahil sayo" sabi nito na dahilan para mamuo ang mga luha sa mata ni Chleo

"What do you mean shame ate? I still don't get it" pagtatanong ni Rius. Tumikhim si Chleo at tumayo. Ngumiti siya at hinubad ang hoodie ni Cae. Kitang kita niya ang paglaki ng mata ng dalawa niyang nakakababatang kapatid. She chuckled when she saw their mouths hanging.

Chloe's POV

"I'm pregnant, it's the truth why I've been hiding" sabi ko. My two sibling smiled then Fralle squealed getting up. Lumapit siya sakin at dahan dahan akong niyakap. It melted my heart

"I'm so happy for you ate! Yes! Magkakababy na sa bahay!" Sayang saya niyang sabi habang hawak ang kamay ko. Natawa ako at napaluha

"You're not disappointed?" I asked. Kumunot ang noo nilang dalawa. Rius stood up saka nilapitan kaming dalawa ni Fralle

"Bakit naman ate? We're really happy for you, tsaka hindi ka na magiging mag-isa sa buhay. From now on may aalagaan ka na maliban samin. Meron na ding mag-aalaga sayo kung sakali mang may sarili na kaming pamilya" sabi ni Rius. I was in awe at niyakap silang dalawa habang tumutulo pa din ang luha ko. Bumitaw sila sa yakap at pinunasan ni Rius ang luha ko

"Bakit ka ba umiiyak ate. Kahit kelan hindi kami nag-isip ng ganun when it comes to you. We both idolize you and we love you" sabi ng binata kong kapatid. I chuckled

"I don't know. Buntis ako, it's normal to be emotional" they both chuckled. Umupo kami

"Rius, Fralle, walang papa ang baby ko" sabi ko. Biglang tumahimik

"Edi kami ni kuya magiging partners mo palakihin si baby!" Masiglang pagbasag ng kapatid kong si Fralle sa katahimikan

"Pero-" pinutol ni Rius ang pag-angal ko

"Oo nga ate! I'll be the titodaddy ng baby mo" nakangiting sabi ni Rius kaya hindi na lang ako nagsalita. I'm really lucky to have these two.

"Wait ate, is it a girl?" I can see twinkle of hopes in Fralles eyes nang tinanong nya iyon. Natawa na lang ako

"I don't know yet" sabi ko. Fralle frowned

"What? You should go to check up! Tomorrow is sunday so you'll go see a doctor and I'll go with you. I'm sure it's a girl" sabi nito. Umangal naman si Rius

"Not yet, it should be 4 months before scheduling an ultrasound" I chuckled. Fralle look confused

"It's a boy I bet" sabi naman ni Rius

"No! Look at ate, it's clearly a girl. She's blooming look!" Sabi ni Fralle natawa na lang ako sa pinag-aawayan nila. Umiling na lang ako

"We'll know after 4 months, stop arguing" sabi ko at agad na silang tumigil

"Informed us so we can go with you ate!" Nakangiting sabi ng binata kong kapatid. I smiled looking at them then nodded. They're really excited about me having a baby

...

"Cae" sinalubong ko si Cae pagkauwi nya sa living room. He looked at me then smiled. Tumabi siya sakin sa couch. I was quite shocked when he lied down on the couch while put his head on my lap

"Sorry beks pagod lang from work, can I do this for a while? Namiss lang kita" he said. Yeah, I miss him too. Naging busy sya sa work and halos lagi niyang kasama si Kyle. The thought making me jealous. Such a fool of me

"How are you?" Pagbasag nya sa katahimikan saming dalawa. I look at him na ngayon ay nakapikit ang mata

"U-umm I'm good" why the fudge did I stutter? I sounded dumb. Minulat niya ang mata niya at tumingin sakin. Natigil naman ako at napatitig din sa kanya. The look on his face says that he wants to say something pero hindi siya nagsasalita. I cleared my throat

"Nga pala beks, babalik na ako sa bahay tomorrow. My siblings will fetch me in the morning" sabi ko at iniwas ang tingin sa kanya. He got off me and suddenly I miss his warmth

"Oh, alam na nila?" He asked, I nodded

"I told them earlier" sabi ko at tumango siya saka tumayo

"Beks borlog na ako sa room ko ha? You should go gets some sleep na din" sabi niya

"Hindi ka na magdi-dinner?" I asked

"I already had dinner with Kyle don't worry, Ikaw ba?" He asked. I smiled

"I already ate" tumango siya at umakyat na papunta sa kwarto niya, leaving me

I sighed then looked at my baby bump. Hinaplos ko ito

"Baby, I can't wait to know your gender" I smiled

"I'm sorry kung nawalan na naman ng lakas ng loob mama mo sabihin kay dada mo" I smiled bitterly. I closed my eyes sighing saka pumasok na lang sa kwarto at nagpahinga

End of Chapter Nineteen

My Knight In His Shining DressWhere stories live. Discover now