Plani i fundit

Seria 25

-Znj. Terese kur erdhe?
-Sot ne mengjes Reina.
-Çfare suprize e bukur.
-Faleminderit. Po si jeni?
-çte te them? Cfare ska ndodhur.
Reina i tregon gjithçka. Qe nga ikja e saj deri ne ate moment.
-Çfare spaska ndodhur ketu.
-Po shume.

Isabela ishte ne burg. Mekson ne koma. Ajo nuk dinte asgje per gjendjen e tij. Ajo po çmendej aty mbrenda.

Nga ana tjeter. Koani ishte i merzitur. Nuk mund ta besonte se Liljana ,kishte pasur nje femije me dikend tjeter. Prane tij i afrohet Noah.
-Koan?
-Noah, akoma nuk me besohet.
-Degjo mua,
-Çfare?
-Ajo donte nje femije nga ti. Po ta dinte, do ta mbante femijen e dikujt tjetri? Jo. Ajo ,cfare sberi qe te te rikthente prane.
-Çdo te thuash?
-Ajo te do ty? Nuk ka ndaluar asnjehere se dashuri ty. Duhet ta kuptosh dhe atë. Nuk eshte e lehte te kuptosh se femija qe kishte ,ishte i dikujt tjetri.

Reina ishte nisur per ne spital. Nuk vonoi shume dhe mberriti atje. Gjate kohes qe po ecte ,i bie dokumenti. Ate e merr Dioni. Ai e kishte kuptuar qe Reina e kishte zbuluar.
-Reina, a mund te bisedojme?
-çfare te flasim?
-per kete dokument.
-Si e ke ti? Ku e more?
-Te ra ne toke.
-Ne skemi çfare te flasim.
-prit, Reina prit.
-çfare?
-Irisin e dua shume. Nuk mund ta humbas, tani qe gjerat po na ecin mire.
-Duhet ta kishe menduar me pare.
-isha i ri. I varfer. Irisi me donte, por une nuk doja veten. Nuk mund ta shkaterroja jeten e saj. Edhe prinderit e Irisit nuk me donin. E vetmja menyre ishte kontrata. Te lutem Reina. Te lutem mos na e prish jeten.

Koan shkon tek Liljana.
-Koan, erdhe?
-me degjo Liljana.
-prit Koan, dua te te them une diçka. Para disa vitesh une pashe nje djale. U dashurova menjehere. Akoma e dua. Nuk doja gje tjeter ,veçse te ishte i imi. Tani qe u be, nuk dua ta humbas.
-Po tani, cfare kerkon?
-Te krijoj nje familje me të.
(Ato filluan duke u perqafuar)

Meksoni filloi te permendet. Kaluan disa dite. Ai u be me mire. Pasi dha deshmine, Isabela u lirua.

Isabela po shkonte per te takuar Meksonin. Perpara i del Sara.
-Çfare kujton se po ben?
-Me lesho.
-Isabela. Me degjo mire. Ti kujton se fitove por asgje nuk ka mbaruar.
-e ke gabim. Gjithçka mbaroi.
-Sikur te te kisha vrare ty ate dite.
-Si? Kur?......mos ti...
-Jo..
-po ,po. Ti doje te me vrisje mua por me shpetoi Meksoni.
-Çfare po thua. Mos je çmendur gje?
-Ti humbe. Tani qe e zbulova ti humbe.
-Nuk mund ta vertetosh.

(Pas pak del Meksoni)
-çfare po ndodh?
-Sara, te ka plagosur.
-Çfare?
(Meksoni e merr Saren dhe e nxjerr jashte)
-Aty e ke vendin tani.
-Smund te me lesh mua
-Tani je e vetme.
-E ke gabim Mekson. Ju sdo jeni kurre bashke.(largohet)

Gjithçka u rregullua. Te gjithe ishin mbledhur ne shtepine e Reines. Aty po i priste nje suprize. Znj. Terese.
-Tani qe u mblodhem te gjithe, dua tju them se festa qe po afrohet do ta organizoj une.
-Sa mire. Ne ato festa çfare nuk ndodhin.
-Mos ki merak Reina. Kjo feste nuk do harrohet kurre.