BİR YALAN UĞRUNA

50.SONSUZ SEVGİ...

Masal gördüğü yüze bir anlam vermezken, Kafası karışmıştı.

"Bulut..."

Aynı şaşkınlık genç adamda da vardı, Masal'ın burada olması beklemediği bir şeydi. Ama özlemişti arkadaşını, Bu yüzden ona yaklaşarak hep yaptığı gibi bir abi edasıyla sarıldı. 

Masal'da bir an her şeyi unutup Hasret kaldığı dostuna karşılık verdi kollarıyla.

Ama sonrasında ayrıldıklarında Bulut'un geçmesi için kapıdan çekilerek geriye gitmiş. Ve adam kapıyı kapatınca da Mutfağa yönelip Ece'ye bakmıştı sorgu dolu gözleriyle;

"Kim gelmiş tatlım?"

Masal da cevap vermeyerek Bulut'un içeri yanlarına gelmesini beklemişti. 

"Ben geldim yavrum. Sevgilin geldi."

İşte şimdi mahvolmuştu Ece, Masal'a söylediği yalanlar başında patlayacaktı, Şimdi nasıl açıklayacaktı olanları. Bulut bir yandan sevgilisinin soğuk tavrının sebebini anlamazken, Masal'da kafasında parçaları birleştirmeye çalışıyordu.

Ama işin içinden ne yazık ki çıkamıyordu, Ece'nin dün anlattıkları kendisine engel olması, İş seyahati...

Hepsi birbirine o kadar tezattı ki, Acilen açıklamaya ihtiyacı vardı Kadının; Ve Merakla Ece'ye bakarak sordu;

"Ece, Neler oluyor? Bu kez gerçekleri anlatacak mısın bana?"

Ece de Masalın ellerini tutarak onu salona yönlendirdi, Ve koltuğa oturtup yanına oturdu. Çünkü birazdan anlatacaklarıyla Masal'ın sakin kalamayacağına emindi.

"Şey, Ben senden saklamak zorundaydım kuzum."

Bu cevabın başlangıcı işleri daha da gizemli bir hale getirmişti. Masal da dayanamayarak sabırsızca konuşmuştu zaten;

"Neyi saklamak zorundaydın Ece, Bulut'un burada ne işi var. Demir nerede?"

Genç kız artık saklayamayacağının bilincinde olarak gözlerini Masaldan ayırmadan anlatmaya başlamıştı;

"Masalım, dün sana söylediklerim yalandı, Demir şirketteki bütün haklarını ve yetkilerini Bulut'a devredip ortadan kayboldu. Çok aradık ama bir türlü bulamadık,"

Masal gözlerinde biriken yaşları hırsla kurularken Ece'ye yönelik konuşmuştu.

"Ne zaman oldu bütün bunlar?"

Bu kez bulut cevaplamıştı sorusunu;

"Londra'dan döndükten sonra, Ayrılmak istediğini söylemişsin ona. Oda bütün hakları bana verip gitti. Ama inan çok aradım Masal her yere baktım ama hiçbirinde yok, Ailesinin yanında da değil, Hatta onların hiçbir şeyden haberi yok."

İşte kıyameti şimdi kopmuştu Masal YİĞİTERİN beyni durmuştu sanki, Hiçbir şey düşünemiyordu. Sadece tek yapabildiği boş gözlerle duvara bakmaktı.

Ece'de onun bu halinden endişe duyduğu için koluna dokunarak yavaşça okşamıştı, Ama faydası yoktu Masal hissizleşmişti adeta;

"Masalım iyi misin, Bir şey söyle lütfen?"

Tepki vermeyince yeniden denemişti şansını;

"Güzelim. Kendine gel Masal bir şey söyle nolur!"

Masal sonunda tepki verebildiğinde Hızla kalkmıştı oturduğu yerden, ne Ece ne de Bulut onun bu yaptığına anlam veremezken, Onlara dönerek konuşmuştu sakin sesiyle;