28.CAN PAHASINA...

2.7K 85 29
                                    

"ÖLÜM SAATİ 10:40 Hocam bitti, artık Hastayı kaybettik..."

Okan bey yılların vermiş olduğu tecrübe ile bunu zaten biliyordu, Ama nedense böyle bırakmak istemiyordu... Böyle pes etmek haksızlıktı mesleğine, Doktorluk hayat kurtarmak değil miydi? Ne pahasına olursa olsun. 

Madem Selin bu kızı ellerine kadar getirebilmişti O da yaşamasını sağlamalıydı...

"Biliyorum Leon , Ama böyle olmaz Pes edemeyiz..."

Leon ise Hocasını daha önce hiç bu kadar inatçı ve azimli görmemişti, Bu adam a bir kez daha imrenmesine vesile olmuştu. Bu adamdan öğrenecek daha çok şeyi vardı.

"Aklınızdaki nedir Peki?"

Okan hoca hızla aklına gelen şeyle dolaba doğru yöneldi Kaybedecekleri bir saniye bile yoktu artık!...

***

"Durun beyefendi içeri giremezsiniz."

Cem ise kendisini tutan adamın kollarından kurutulup Ameliyathane nin kapısından duyulacak şekilde bağırdı bütün gücüyle;

"ÖLEMEZSİN MASAL!!! BENİM YÜZÜMDEN, BENİM HATAM YÜZÜMDEN ÖLEMEZSİN..."

"Beyefendi hastane burası Lütfen dışarıda bekler misiniz?"

Yanlarına gelen Hemşire ile birlikte burada duramayacağını anlayan Cem kendisini asansöre attı hızlıca.

***

Arabanın fren sesiyle birlikte neredeyse bütün hastane titremişti. Kapıyı koparırcasına açan Demir YİĞİTER koşarak içeriye dalmış ve Karısı hakkında bilgi almak için birini aramaya başlamıştı.

Sonunda bir görevli bulduğunda apar topar yanına giderek soruvermişti hızla,

"K...karım Masal YİĞİTER buraya getirilmiş nerede şuan!!!"

"Bir saniye bakayım bekleyin lütfen..."

Demir eliyle saçlarını geriye doğru çekiştirirken oldukça stresliydi ve bu her halinden belli oluyordu.

O 2 dakika adama 2 Ömür gibi gelmişti Öyle ki asansörden çıkıp yanından geçen adamı bile fark edecek hali yoktu şu anda.

"Eşiniz Ameliyatta Efendim Daha çıkmamış..."

"Peki nerde bu AMELİYATHANE?"

"Hemen üst kata çıkın karşınızda göreceksiniz zaten."

Kadın lafını bitirdiğinde Adam çoktan yola revan olmuştu...

***

"Gözün Monitörde olsun, bir değişiklik olursa anında söyle, "

"Merak etmeyin hocam..."

Okan bey bir taraftan da iğneyi hazırlıyordu Artık bu son adımdı, Olursa tek vuruşta kalbine saplayacak ve yeniden atmasını sağlayacaktı Lakin olmazsa bir sıfır kaybedecekti Bu genç kadını...

"ŞİMDİ!!!!"

Ve elindeki adrenalin i Masal ın tam kalbine sapladı tüm kuvvetiyle.

Ve içinden 20 ye kadar sayıp bekledi... bekledi bekledi...

"Hadi işe yara, HADİ..."

Tam bu esnada ameliyathanenin sessiz duvarlarını cılız bir kalp atışı ve yüksek ses tonu böldü;

"HOCAM OLDU, HASTA DÖNDÜ, BAŞARDINIZ "

Leon az önce ölmüş olan hastanın kalp atışına baka kalırken, 

BİR YALAN UĞRUNAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin