my dear teacher 2 ° jjk

Ö L Ü P Ö L Ü P D İ R İ L M E K

Yazım hatalarına dikkat eden sinir bozucu insanlar, ister herkez yazarım ister herkes AMK. Rahatsız olanlar şimdiden kitabımdan çıksınlar. Yorumlarda yazım hatalarını düzelten olursa, hiç acımam. Sonda koboson (kabasın) falan demeyin.

Saygılar efenim ♡

Başlangıç tarihlerini şöyle alayım.

İyi okumalar ♡

"Biliyorum buradan ayrılmak istemiyorsun ama, saat 15:45 de bir toplantın var." Young Jae {sapık olan kwang'ın asıl adı.} konuştuğunda, derin bir nefes verip ellerimi toprakta kaydırarak ayaklanmıştım.

Her ay bu mezara gelmeye çalışırdım, annemle babam öleli tam 2 yıl olmuştu. Artık alışmıştım, önceden beri acıya dayanıklı olan bünyem bu haberi aldığında yere yığılmıştı yılların birikimiyle.

Ne kadar annem babam olmasalarda, ne kadar bana sevgilerini vermeseler de, son zamanlar da bunun yanlış olduğunu anlayıp, telafi etmeye çalışma çabalarıyla kendilerini affettirmişlerdi bana.

Hana ile kaldığım bir günde, evde yangın çıkmış ve orada ölmüşlerdi. Ne kötü değil mi, yanarak ölmek.

Yoklukları çok belli oluyordu.

Özellikle son zamanlarda sürekli benim yanımda olup bana destek olmaları.. Onlara doyamadan gitmişlerdi, haksızlıktı bu.

Şirkete geldiğimizde, önünde durup babamın mirası olan bu koca şirkete bakmıştım. Bu ara işler biraz kötüydü ve toparlamakta güçlük çekiyordum.

Onlar öldükten sonra ilk 1 yıl ilgilenmemiştim şirketle, fakat sonradan babamın bu şirkete ne kadar emek verdiği aklıma gelmişti ve kollarımı sıvayıp işe koyulmuştum.

1 yılda toparlamıştım şirketi fakat, daha iyi yerleri hak ediyordu.

"Hadi, şimdi şirketi kurtarma vakti!" Yoongi neşeyle yanıma geldiğinde gülümsemiştim. "Hey! Beni unutmayın." Taehyung da diğer yanıma geldiğinde kendimi, çarli ve meleklerinde ki adam gibi hissetmiştim.

Öğretmenlerim, pardon eskiden öğretmenim, şimdi ise dostum olan ikili ye gülümseyip elimi öne uzattım. "İleri!" diye bagırdığım da halime gülüp esker gibi yürümeye başlamışlardı.

Mezun olduktan ve annem babam öldükten sonra bana çok yardımcı olmuşlardı. Zaten Taehyung yanımda hiç ayrılmamıştı, annesi de gayet sağlıklıydı.

Diğer öğretmenlerle ise hala sohbetim vardı.

Jimin sık sık gelip işlere yardım ederdi.

Bende derslerden çıktığımda, hemen şirkete gelir sabahlardım.

Evet öğretmen olmuştum, resim öğretmeni. Devlet üniversitede güzel sanatlar derslerine giriyordum. Öğrencilerimle aram gayet iyidi, bir iki kişi hariç.

Eh, Eun mi her zaman Eun mi'dir.

"Anlaşma imzalayacağımız şirketin başkanı, toplantıyı bir saat ertelemiş." Young Jae koşarak yanımıza geldiğinde, dediklerine göz devirip derin bir nefes verdim.