ေမာင္...
လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္တုန္းက...
မင္းေပးခဲ့တဲ့ နာက်င္ပင္ပန္းမႈေတြအဆံုးသတ္ျပီးေနာက္မွာ ငါသတိျပန္ရလာေတာ့ ေဆးရံုကုတင္တခုေပၚေရာက္ေနခဲ့ျပီ။
ေဆးရံုနားက ကားဂိတ္တခုမွာ ငါ့ကိုထားခဲ့ျပီး မင္းထြက္ေျပးသြားတာျဖစ္မယ္လို႕ ရဲမွဴးကေျပာခဲ့တယ္။
ငါသိခ်င္တာတခုရွိတယ္... ေမာင္။
ဘာလို႕မ်ား ငါ့အပူေတြကို အဆံုးသတ္မေပးခဲ့ပဲ အသက္ဆက္ရွင္ေစခဲ့တာလဲ။
မင္းကုိ တစ္ဘဝလံုးမုန္းတီးေနေတာ့မွာ သိရက္နဲ႕ ဘာလို႕မ်ားလဲ ဟင္...
ငါ့ေမးခြန္းကို အမွန္အတိုင္းေျဖေစခ်င္တယ္။
ငါအခ်စ္ရဆံုး မင္းရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြ လႈပ္ရွားလို႕ရေသးတဲ့ အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာေျဖေပးသြားပါဦး ေမာင္ရယ္...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.မ်က္စိႏွစ္လံုးပြင့္ခ်ိန္မွာ အရင္ဆံုးျမင္ရတာက ၾကက္ေသြးေရာင္ မ်က္ႏွာက်က္ေပၚက မီးဆိုင္းလွလွေလး တစ္ခုနဲ႕ ခပ္မွိန္မွိန္ထြန္းထားတဲ့မီးလံုးေလးေတြက သိမ္ေမြ႕စြာအေရာင္ျဖာက်ေနမႈသာ ျဖစ္သည္။
လိုက္ကာအထူၾကီးေတြနဲ႕ ကာရံထားတဲ့ျပတင္းေပါက္ေတြေၾကာင့္ Baekhyun မွာ သူႏိုးလာတာ ဘယ္အခ်ိန္မွန္း မသိရေသးေပ။
သူသိတာေတြက လက္ထိပ္ခတ္မထားလို႕ လြတ္လပ္သြားျပီျဖစ္တဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ရယ္...
ကုိယ္ေပၚမွာ ကပိုကယိုဝတ္ေပးထားတဲ့ Bathrobe အျဖဴေလးရယ္...မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ သိသိသာသာ နာက်င္ကုိက္ခဲေနတဲ့ကုိယ္ေအာက္ပိုင္း၊ လက္ေကာက္ဝတ္နဲ႕ ေသနတ္မွန္ထားတဲ့ ဘယ္ဖက္လက္ေမာင္းရယ္...
ကုတင္ေပၚမွာ ကိုယ္တေယာက္ထဲရွိေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိေလးရယ္။မေန႕က Park Chanyeol လက္ထဲကမလြတ္ႏိုင္ေတာ့တာ သိေနတာမို႕ ဟုိးအရင္တုန္းကလို မရုန္းကန္ႏိုင္ေတာ့ပဲ အလိုက္အထိုက္ေလး အသံုးေတာ္ခံေနရင္း ဘယ္အခ်ိန္အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္းမသိေပမယ့္ ေစးကပ္ကပ္ျဖစ္မေနတဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ သူအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တကုိယ္လံုးကို သန္႕ရွင္းေပးသြားတယ္ထင္ပါရဲ႕ ။
BINABASA MO ANG
Ashes & Flame ⛓️ RATED -M ( Z + U ) [ Season 1❤️ COMPLETED]
Fanfictionမၿပိဳပ်က္ႏိုင္တဲ့ ဆူးတံတုိင္းရဲ႕တဖက္တခ်က္စီ မွာ က်ိန္စာေတြြအထပ္ထပ္သင့္ေစရင္း ယွက္သြယ္ထားမိတဲ့လက္တစံုက ေသြးခ်င္းခ်င္းနီေနတဲ့အခါ... တေပါက္ခ်င္းစိမ့္ထြက္ေနတဲ့ ႏွလံုးေသြးစက္ေတြ ငိုေၾကြးေနတဲ့ သံစဥ္တခုခ်င္းစီက ေမာင့္အတြက္သာ ရည္ညႊန္းခဲ့တာပါ။ ~~ To Hades...